Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010
ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ
«Μηνυμα της Α.Θ.Μ.
του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας & πάσης Αφρικής Θεοδώρου Β’, με την ευκαιρία της Εορτής της Θυσίας – Μεγάλου Μπαϊραμίου (Αλεξάνδρεια 26 Νοεμβρίου 2009)
…Η ευλογία του Θεού είναι ακόμη μεγαλύτερη όταν η επικοινωνία αυτή [μεταξύ των ανθρώπων] έχει ως αιτία την πίστη σε Αυτόν και την έκφραση της, που είναι η λατρεία προς Αυτόν.
Και κατ’ αυτές τις ημέρες η πίστη προς τον Ένα και Μεγάλο Θεό εκδηλώνεται για τους αγαπητούς συμπολίτες μας Μουσουλμάνους με την Εορτή της Θυσίας, του Μ. Μπαϊραμίου.
Με αυτές τις σκέψεις επιθυμούμε να εκφράσουμε τις θερμές συγχαρητήριες ευχές μας προς τους Μουσουλμάνους αδελφούς μας στην ευλογημένη και φιλόξενη χώρας της Αιγύπτου και ολοκλήρου του κόσμου….
Χρόνια πολλά, καρποφόρα και πανευφρόσυνα !
Θ ε ό δ ω ρ ο ς Β’
Παπας και Πατριαρχης Αλεξανδρειας & πασης Αφρικης
[Από την επίσημη ιστοσελίδα του Πατριαρχείου:
www.patriarchateofalexandria.com/index.php?module=news&action=details&id=408 ]
************************************************
ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ
[Εμαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη το 1679]
«Ω ταλαίπωροι Αγαρηνοί, έως πότε να ήστε πεπλανημένοι; Και δεν πιστεύετε εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, οπού είναι αληθινός Υιός και Λόγος του Θεού, αμή πιστεύετε εις τον Μωάμεθ και τον λέγετε προφήτην, ο οποίος προφήτης δεν ήτον αλλά απατεών και σας εκαταγέλασεν»
[Νέον μαρτυρολόγιον, σελ. 92]
*******************************************
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΛΕΟΝΤΟΠΟΛΕΩΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΓΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
«Η διάδοση της Μουσουλμανικής θρησκείας γίνεται με έναν τρόπο εύκολο. Δεν απαιτεί από τους ανθρώπους αυταπάρνηση, προσφορά και θυσίες. Ούτε αλλαγή τρόπου ζωής και αναγέννησης, όπως ζητά ο Χριστιανισμός από τους πιστούς του. Αρκεί ο προσερχόμενος στον Μουσουλμανισμό, να πιστέψει στον Αλλάχ (θεό) και στην αποστολή του Μωάμεθ, ως τον προφήτη του θεού. Την πίστη του αυτή, θα την ομολογήσει τρεις φορές και κατόπιν θα ακολουθήσει ορισμένα καθήκοντα, που επιβάλλει το Κοράνιον.
Ο Μουσουλμανισμός είναι μία θρησκεία με πολύ μικρές απαιτήσεις. Είναι εύκολη στην τήρηση των εντολών και ικανοποιεί τας υλικάς επιθυμίας του ανθρώπου. Έτσι εξηγείται και η γρήγορη διάδοσή του ανάμεσα στους αραβικούς λαούς και στον κόσμο. Οι ηθικές ιδέες του Ισλαμισμού δεν διακρίνονται για την πρωτοτυπία τους και δεν γίνονται εμπόδιο για εκείνους, που θέλουν να ζήσουν ελεύθερα και μία ζωή χαλαρή και υλιστική. Ακόμη και την ουράνια ζωή, στον Παράδεισο, τη συνδέουν με υλικές απολαύσεις. Επιτρέπουν την αρπαγή και την λεηλασία κατά τους ιερούς πολέμους εναντίον των απίστων. Αναγνωρίζουν την δουλεία και δέχονται το εύκολο διαζύγιο, μόνο από τον άνδρα. Δίδουν το δικαίωμα στον άνδρα να έχει τέσσερες γυναίκες, ενώ ο Μωάμεθ είχε επτά, μεταξύ αυτών ήταν και η Αήσια, που ήταν μικρής ηλικίας οκτώ μόλις ετών… Έγκλημα φοβερό. Δεν ήσαν μόνον αυτές οι γυναίκες του, είχε και άλλες, που του είχαν δωρίσει φίλοι του».
[Εφημ. “Oρθόδοξος Τύπος”, φ. 1817, 29 Ιανουαρίου 2010]
Από το augoustinoskantiotis
Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010
στον τόπο του εγκλήματος"
Αν και «χεiλη Αρχιερεως ου ψευδονται»…
Ψευδη πολλα, ψευδη
σκοπιμα και ασυστολα
απο τον «δεσποτη»
της Παφου κ. Γεωργιο
Τις τελευταίες ημέρες και με μεγάλη καθυστέρηση λάβαμε γνώση από το διαδίκτυο μιας θλιβερής τηλεοπτικής συνέντευξης, που έδωσε στην δημοσιογράφο Ντόρα Χριστοδούλου (στο «Πάφος ΤV») ο Μητροπολίτης Πάφου κ. Γεώργιος, για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα που συνέβησαν τον Οκτώβριο του 2009 στην Χλώρακα Πάφου, κατά την εκεί 11η συνάντηση της Μικτής Επιτροπής Λατίνων και Ορθοδόξων με θέμα το πρωτείο του Πάπα κατά την πρώτη χιλιετία.
Θλίψη και ιερά αγανάκτηση είναι τα συναισθήματα που κατακλύζουν τον ορθόδοξο χριστιανό, βλέποντας έναν Επίσκοπο —σε ρόλο «δεσπότη»— να καταφεύγει σε συνειδητά ψεύδη, απροσχημάτιστες συκοφαντίες και ανενδοίαστη παραπληροφόρηση, για ν’ αποδιώξει από πάνω του τις βαρύτατες κατηγορίες που του απευθύνο-νται, βάσει των Ι. Κανόνων αλλά και του κοινού ποινικού δικαίου!… Από ποιόν, λοιπόν, πρέπει να περιμένουμε σήμερα να πει την αλήθεια;
Δεν θα σχολιάσουμε όλη τη συνέντευξη και όσα απαράδεκτα από θεολογικής και εκκλησιολογικής από-ψεως είπε εκεί, γιατί δεν αντέχουν σε θεολογική αξιολόγηση και κριτική. Άλλωστε η Φιλορθόδοξος Ένωσις «Κοσμάς Φλαμιάτος» (ΦΕΚΦ) έχει ήδη απαντήσει με κείμενά της στα ζητήματα που θίγονται στην εν λόγω συνέντευξη(1). Θα απαντήσουμε μόνο σε επτά ψεύδη του. Πρέπει όμως, πριν προχωρήσουμε στις απαντήσεις, να σημειώσουμε τρεις παραμέτρους, που από μόνες τους αναδεικνύουν το ήθος και το ύφος του «δεσπότη» και της δημοσιογράφου:
(α) Η συνέντευξη ήταν καταφανώς «στημένη», για να δώσει την ευκαιρία στον Πάφου κ. Γεώργιο να πει τα όσα είπε.
(β) Όχι μόνον δεν αναφέρθηκε στη συνέντευξη, τί ακριβώς υποστηρίζουν οι διαμαρτυρόμενοι κατά του Διαλόγου και του Οικουμενισμού, αλλά η δημοσιογράφος —παραβιάζοντας κάθε δημοσιογραφική δεοντολο-γία— στις «αβανταδόρικες» ερωτήσεις-τοποθετήσεις της αναφερόταν με χαρακτηρισμούς («φανατικούς», «κα-τάληψη» κ.λπ.) και απαξιωτικά σε αυτούς.
(γ) Ο Πάφου κ. Γεώργιος ενώ αναφέρθηκε σε θεολογικά και εκκλησιολογικά θέματα (χωρίς, βεβαίως, να αναφέρει την θεολογική επιχειρηματολογία των αντι-παπικών και αντιοικουμενιστών) δεν τα υποστήριξε με θεολογικό και τεκμηριωμένο και ποιμαντικό λόγο, αλλά ανέπτυξε έωλη και αντορθόδοξη και εκκοσμικευτική επιχειρηματολογία, περιοριζόμενος σε ύβρεις και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς εναντίον τους.
Όποιος έχει υπομονή να παρακολουθήσει τη συνέντευξη, που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο(2), ίσως βρει τα λεγόμενά μας υπέρ το δέον επιεική.
Εκ των πολλών απαράδεκτων που είπε ο Πάφου κ. Γεώργιος, στην ανωτέρω συνέντευξη, επισημάνουμε επτά σημεία, στα οποία άλλη μια φορά σύγχρονος Ιεράρχης καταρρίπτει την παλιά φράση-αξίωμα των πατεράδων μας:
«χείλη Αρχιερέως ου ψεύδονται»:
Ψεύδος πρώτο: Ο «δεσπότης» της Πάφου ψεύδεται, όταν —θέλοντας ν’ αποδείξει ότι η προσευχητική ο-μολογία της Ορθοδόξου Πίστεως κατά τοῦ Διαλόγου ήταν «ξενόφερτο το φαινόμενο»— λέγει, πως εμείς(3) επήγαμε από την Ελλάδα στην Κύπρο για να οργανώσουμε αυτή την αντίδραση κατά της 11ης Συνάντησης της Μικτής Επιτροπής Ορθοδόξων και Λατίνων, ωσάν οι Κύπριοι να μην μπορούσαν μόνοι τους να την οργανώ-σουν.
Η αλήθεια είναι, ότι ως Φιλορθόδοξος Ένωσις «Κοσμάς Φλαμιάτος», μετά από έντονο προβληματισμό και συζήτηση, είχαμε αποφασίσει να μην πάμε(4) στην Κύπρο. Όμως, μας προσκάλεσε το Παγκύπριο Χριστιανικό Ορθόδοξο Κίνημα (ΠΑΧΟΚ) «Άγιος Νίκων ο μετανοείτε», το οποίο και διοργάνωσε την προσευχητική διαμαρ-τυρία, μέσω του δημοσιογράφου κ. Διονύση Μακρή (που δεν είναι μέλος του «Κοσμά Φλαμιάτου»), για να βο-ηθήσουμε, δίνοντας 2-3 ενημερωτικές συνεντεύξεις (σχετικές με τα των Διαλόγων και του Πρωτείου του Πάπα) σε ραδιοφωνικούς σταθμούς Μητροπόλεων της Κύπρου, σε έντυπα και τηλεοπτικά μέσα. Δεχθήκαμε —θεωρώντας ότι, παρά την αρνητική απόφασή μας, η βούληση του Θεού μας ήθελε εκεί— και με την ευλογία και την παρότρυνση των πνευματικών μας (στους οποίους εκθέσαμε τους δισταγμούς μας) κατεβήκαμε στην Κύπρο. Δώσαμε τις συνεντεύξεις όπου κατέστη εφικτό και, φυσικά, βρεθήκαμε κι εμείς στην Χλώρακα για να συμπα-ρασταθούμε στην ειρηνική και προσευχητική εκδήλωση διαμαρτυρίας με την ανάγνωση ολόκληρου του Ψαλτηρίου. Εκεί είδαμε την αγωνιστικότητα των Κυπρίων, που οργανωμένοι και με 70 περίπου πανώ, τα οποία είχαν αναπτύξει στον χώρο έξω από το ξενοδοχείο, διαδήλωναν την αντίθεσή τους στον Διάλογο με τους Λατίνους και τον εξουνιτισμό της Αγίας Ορθοδοξίας μας. Αν μας έδωσαν κάποια πρωτοβουλία, ήταν γιατί είχαμε κάποια πεί-ρα από άλλες εκδηλώσεις και κυρίως όταν ο Αρχιεπίσκοπος απείλησε τους Κληρικούς και τους Μοναχούς με τιμωρίες και παρενέβη η Αστυνομία, με την οποία χρειάστηκε να διεξάγουμε διαπραγματεύσεις.
Ψεύδος δεύτερο: Ο «δεσπότης» της Πάφου ψεύδεται, αποκαλώντας τον Πρόεδρο της Ενώσεως «πρώην παπικό ιερέα», και τον υβρίζει αποκαλώντας τον «γενίτσαρο». Ο Πρόεδρος όχι μόνον δεν ήταν «ιερέας», αλλά εκινείτο στον πολιτικό χώρο της αθεΐας!… Ο «δεσπότης», είναι ίσως δικαιολογημένος την πρώτη φορά που το είπε, εφ’ όσον είχε κακή πληροφόρηση. Ευθύνεται, όμως, γιατί και μετά τη διάψευση του Προέδρου σε έντυπα και τηλεοπτικά μέσα, προηγηθείσα της ανωτέρω συνεντεύξεώς του «δεσπότη», επέμενε να το επαναλαμβάνει· οπότε τίθεται ζήτημα για την σκοπιμότητα της εμμονής του.
Αλλά η περί «γενιτσαρισμού» κατηγορία που απευθύνει, αποκαλύπτει τα πραγματικά λατινόφρονα συναι-σθήματα και φρονήματα του «δεσπότη» της Πάφου, που καθορίζουν κι εξηγούν τα φιλοπαπικά, οικουμενιστικά και κερδοσκοπικά καμώματά του. Αντί ως ορθόδοξος ιεράρχης να χαρεί που ο Θεός οικονόμησε έναν αιρετικό να γευτεί το φως της αληθούς Πίστεως και να επιστρέψει στην Αγία Ορθοδοξία μας, με θερμό και ενεργό πνευ-ματικό νόστο, εκείνος τον λοιδορεί, αποδεικνύοντας —εξ ιδίων κρίνοντας τα αλλότρια— πως τελικά μάλλον στον ίδιο αρμόζει αυτός ο χαρακτηρισμός, του γενίτσαρου, αφού έχει αποδεχθεί εσωτερικά τον παπισμό (υπό την μορφή του Οικουμενισμού) και ως εκ τούτου ελέγχεται από την συνείδηση του, στενοχωρείται και αγανα-κτεί για την επιστροφή του ανανήψαντος στην Ορθοδοξία!!! «Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι»…
Τρίτο ψεύδος: Ο «δεσπότης» της Πάφου ψεύδεται και αυτοδιαψεύδεται, λέγοντας ότι όσοι ήσαν στο εκ-κλησάκι —τον ιστορικό ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου στην Χλώρακα(5)— δεν προσεύχονταν, αλλά «εκάθονταν και κουβέντιαζαν και (σ.σ. μόλις με είδαν, τότε) αμέσως σηκώθηκαν να πάνε να ψάλλουν και να κάνουν ακολου-θία». Όλη την ημέρα και όλη τη νύχτα ήμασταν εκεί αδιαλείπτως προσευχόμενοι. Ακόμη και στα απαραίτητα διαλείμματα που κάναμε, ένας ήταν πάντοτε στο αναλόγιο…
Αλλά εδώ ο «δεσπότης» συλλαμβάνεται «κλέπτων οπώρας»! Ενώ ισχυρίζεται ότι κάναμε κατάληψη και κλειδωθήκαμε μέσα στον ναό, πώς εκείνος μας αιφνιδίασε καταλαμβάνοντάς μας αναπαυομένους και συζητού-ντες και όχι προσευχομένους; Ας αποφασίσει ο «δεσπότης»: είχαμε κάνει κατάληψη ή μας αιφνιδίασε; Και τα δυο μαζί αποκλείεται! Αλλά ψεύδεται και στα δύο: ούτε κατάληψη κάναμε, ούτε μας αιφνιδίασε. Προσευχή κάναμε, την οποία διέκοψε με βάρβαρο και ανάξιο για ιεράρχη τρόπο!…
Ψεύδος τέταρτο: Ο «δεσπότης» της Πάφου ψεύδεται, προσπαθώντας να μην έρθει σε αντιπαράθεση με τον σεβαστό και αγαπητό στους Κυπρίους ασκητικό και άγιο Καθηγούμενο της παλαιφάτου και χαριτοβρύτου Ιεράς Μονής Σταυροβουνίου, ο οποίος, με τη σύμφωνη γνώμη του Ηγουμενοσυμβουλίου και με ομόφωνη την Ἱερά Αδελφότητο, έδωσε την ευλογία του όχι μόνον στους Μοναχούς του, αλλά και στα μέλη του ΠΑΧΟΚ και σ’ εμάς τους Ελλαδίτες, δι’ επιθέσεως της χειρός του στις κεφαλές μας και σταυρώνοντάς μας για τη συμμετοχή όλων μας στην εκδήλωση διαμαρτυρίας· και μάλιστα μετά το πέρας αυτής ο άγιος Καθηγούμενος μας ευλόγησε πάλι και μαζί με όλη την Αδελφότητα μας ευχαρίστησε και μας συνεχάρη, ιδιαιτέρως εκείνους που είχαν συλ-ληφθεί από την Αστυνομία.
Γι’ αυτό ο «δεσπότης» προσπαθεί να ρίξει το βάρος στους Μοναχούς, ενοχοποιώντας τους εμμέσως και ψευδώς, λέγοντας πως μπορεί «κάποιοι μοναχοί να έφυγαν χωρίς την άδειά του (του ηγουμένου), αυτό θα το δεί η Σύνοδος», ωσάν να ήταν δυνατό να φύγουν κρυφά οι Μοναχοί από το Μοναστήρι σαν σκολιαρόπουλα, και μάλιστα να φύγουν από ένα Μοναστήρι σαν του Σταυροβουνίου (δικά του λόγια είναι τα παρακάτω), που βρί-σκεται «πολύ ψηλά στην εκτίμηση και της Ιεραρχίας, αλλά και όλου του λαού της Κύπρου»! Όμως η δημοσιογρά-φος επιμένει και ρωτά: «Λέτε, πως μπορεί και να μη το γνώριζε ο ηγούμενος;» Και ο «δεσπότης» της Πάφου —αφού έριξε πρώτα ανεύθυνα την κατηγορία περί τάχα ανυπακοής των Μοναχών— αναδιπλώνεται και λέει: «Θα κάνει τις ανακρίσεις ο οικείος Μητροπολίτης. Θα δει αν, το ήξερε ο ηγούμενος, δεν το ήξερε, είχαν την άδειά του…»!
Ψεύδος πέμπτο: Ο «δεσπότης» της Πάφου ψεύδεται και αυτοδιαψεύδεται, όταν λέει: «Οι ίδιοι εκλειδώ-θηκαν μέσα στην Εκκλησία και απαγόρευαν σε άλλους να πάνε να προσευχηθούν. Εκλειδώθηκαν μέσα στο εκκλη-σάκι και δεν επέτρεπαν σε άλλους να προσευχηθούν, είτε ήταν ορθόδοξοι, είτε ήταν καθολικοί. Αυτό δεν συνιστά αδίκημα;». Η αλήθεια, όμως, είναι πως όχι μόνον έμπαινε όποιος ήθελε, αλλά και οι αστυνομικοί, και ο λατίνος ιερέας (την αιρετική τελετή δεν τον αφήσαμε να κάνει!), και οι περιηγητές. Και βεβαίως ο ίδιος, που μας «αιφ-νιδίασε»!…
Ψεύδος έκτο: Ο «δεσπότης» της Πάφου ψεύδεται και όταν λέει ότι υβρίζαμε και προκαλούσαμε τους α-στυνομικούς. Αντιθέτως, οι σχέσεις μας με τους αστυνομικούς —έως την εισβολή τους, κατόπιν άνωθεν ανίερης και υποβολιμαίας εκ του Αρχιεπισκόπου εντολής— ήταν από άψογες έως αδελφικές. Πολλοί από αυτούς και πολλές φορές προσεύχονταν μαζί μας, συζητούσαμε και εξέφραζαν τη στενοχώρια τους για τη θέση στην οποία υπηρεσιακώς είχαν περιέλθει, μοιραζόμασταν το κολατσιό και τα αναψυκτικά!…
Ψεύδος έβδομο: Ο Μητροπολίτης Πάφου ψεύδεται, ως προς τον ξυλοδαρμό του φοιτητή θεολογίας και το σπάσιμο της φωτογραφικής μηχανής, όταν λέγει: «την φωτογραφική την τράβηξα από το χέρι του ανθρώπου. Ούτε έσπασεν, ούτε έμεινεν κομμάτι στα χέρια του». Η αλήθεια είναι ότι, όταν καταφερόταν ο Μητροπολίτης κατά των προσευχομένων στο αναλόγιο Μοναχών, αρπάζοντας από τα χέρια τους και πετώντας στο δάπεδο το Ψαλτήρι, το Μέγα Ωρολόγιον και άλλα βιβλία, ο φοιτητής τον φωτογράφισε κι εκείνος όρμησε πάνω του για να τον σταματήσει και για να εξαλείψει την απόδειξη του γεγονότος! Ο φοιτητής δεν έδινε τη μηχανή κι εκείνος χειροδίκησε, τη στιγμή που οι αστυνομικοί, οι οποίοι τον συνόδευαν, ασμένως ακινητοποιούσαν τον φοιτητή, φοβούμενοι ίσως μήπως αντεπιτεθεί αμυνόμενος!…
Δεν θα αναλύσουμε τώρα και άλλα ψεύδη του, όπως: «Και αυτό το οποίο λενε ότι απαγορεύεται η συμπροσευ-χή. Έχουν λανθασμένες αντιλήψεις γι’ αυτό το πράγμα…». Κρύβει ψευδόμενος κι εδώ ο Μητροπολίτης, πως δεκάδες Ιεροί Κανόνες απαγορεύουν τις συμπροσευχές και κατεδαφίζει έτσι, εκείνο που έπρεπε, ιδιαιτέρως ως εκ του ιερατικού αξιώματός τους, να προστατεύει. Αυτό όμως χρειάζεται μεγάλη ανάλυση για τον λαό, που —κακώς και με ευθύνη των ποιμένων του— αγνοεί τους Ιερούς Κανόνες, αν και είναι πασιφανής στους γνωρίζο-ντας η απαγόρευση των συμπροσευχών, εκτός φυσικά από εκείνους που «εμήδισαν».
Να κλείσουμε, όμως, και με κάτι για το οποίο πρέπει να επαινεθεί ο Επίσκοπος. Πρέπει να επαινεθεί και να του απονεμηθεί μετάλλιο από την Αστυνομία της Κύπρου, γιατί την υποστήριξε και δικαιολόγησε τους τρα-μπουκισμούς ελαχίστων οργάνων της, που υπερέβαλαν στην εφαρμογή της εντολής: πετάξτε τους έξω. Βέβαια, ο αστυνομικός διευθυντής στην τηλεόραση και ο πολιτικός υπεύθυνος κατεδίκασαν (προς τιμήν τους) τα γεγο-νότα και διέταξαν ανακρίσεις για τους υπευθύνους αστυνομικούς, αλλά επειδή δεν θα βρούν καλύτερο υποστη-ρικτή της αστυνομικής βίας, καλύτερο κήρυκα του μη κολασμού παράνομων ενεργειών κάποιων αστυνομικών οργάνων, γι’ αυτό, ας του απονείμουν ένα μετάλλιο: του κήρυκα της κρατικής αυθαίρετης κατασταλτικής βίας και του ραγιαδισμού.
Θαυμάστε τα λόγια του και προσέξτε κυρίως την έμμεση σύγκριση και τον «ευφυή» πα-ραλληλισμό που κάνει μεταξύ των προσευχομένων Μοναχών του Σταυροβουνίου και λαϊκών από τη μία μεριά, και των αναρχικών που πέρυσι έκαψαν την Αθήνα από την άλλη!!!«Όταν λοιπόν αποφάσισε η Αστυνομία, —οπωσδήποτε θα πήραν κάποιαν εντολή—, να ελευθερώσουν τον χώρο της Εκκλησίας, τότε έγιναν αυτά τα οποία είδατε. Όμως κάθε γεγονός πρέπει να κρίνεται κάτω από τις συνθήκες που γίνεται εκείνη την στιγμή. Όχι να βλέπουμε απλώς μιαν εικόνα από το γραφείο μας, χωρίς να ξέρουμε τι γίνεται εκεί. Όταν κάποιος αντιστέκεται με εκείνην την βία που είδαμε στην σύλληψη» (σ.σ.: Την βίαιη και παρά-νομη σύλληψη προσευχομένων ορθοδόξων χριστιανών μέσα από το άσυλο του Ιερού Ναού, ο Πάφου δεν την μνημονεύει. Αντίθετα, βαπτίζει «βία» την εμμονή μας στην προσευχή και την αντίστασή μας στην βί-αιη και παράνομη διακοπή της!)
Και συνεχίζει: «Τί έπρεπε να κάνουν; να τον αφήσουν να φύγει; Είμαι σε θέση να πω ότι τους ύβρισαν κιόλας τους αστυνομικούς» (σ.σ. Κι άλλο ασύστολο ψέμα!). «Έπρεπε να μην αντιδρά-σουν οι αστυνομικοί; Νομίζω πως είμαστε λίγο υπερβολικοί στο να θέλουμε να παροπλίσουμε την Αστυνομία. Στο τέλος δεν θα έχουμε κράτος ευνομούμενον (σ.σ. Για να προστατεύει και να επιβάλλει με την κρατική βία τις ανομίες και τις αυθαιρεσίες, τα ηθικά και οικονομικά σκάνδαλα, τις κακοδοξίες και τις αιρέσεις των δε-σποτάδων!), θα έχουμε κράτος αναρχίας. Να δούμε και τις συνθήκες εκείνης της στιγμής. Ήταν μια στιγμή που ο καθένας μπορεί να παρεκτραπεί» (σ.σ. Οι αστυνομικοί που άσκησαν τη βία, μπορούσαν να παρεκτραπούν. Οι προσευχόμενοι Μοναχοί που την υφίσταντο, όχι!). Και τελειώνει ο Πάφου με το αμίμητο σε αντιστοιχία παράδειγμα: «Είχαμε το παράδειγμα το συγκεκριμένο της Ελλάδας. Έκαψαν την Αθήνα όλη οι αναρχικοί και δεν επενέβη η Αστυνομία. Αυτό θέλουμε να κάνουμε;…».
Όχι μόνον άσκησε ο ίδιος βία, αλλά προτρέπει και τους αστυνομικούς να ασκούν βία, και μάλιστα περισσότερη βία!!!
Και μόνον γι’ αυτό, βάσει των Ιερών Κανόνων, ο «δεσπότης» της Πάφου είναι καθαιρετέος!!!
Τί άλλο να πει κανείς… Αυτό είναι τό ήθος και το ύφος του ανδρός!…
Θεσσαλονίκη, 26 Φεβρουαρίου 2009
Για την Φιλορθόδοξο Ένωσι «Κοσμάς Φλαμιάτος»
Ο Πρόεδρος Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο Ο Γραμματέας Παναγιώτης Σημάτης
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
(1) Βλέπε: (α) «Άκαρπη απέβη η Συνάντηση της Μικτής Επιτροπής Ορθοδόξων και Λατίνων στην Κύπρο. Αιρετίζοντες και αιρετικοί διαλέγονται, υπονομεύοντας την αυθεντικότητα της Ορθοδόξου Πίστεώς μας και την ακεραιότητα της Εκκλησίας μας. Δεν πέρασε το “Πρωτείο του Πάπα” ως καθεστώς στην πρώτη χιλιετία», στο «Να πούμε όχι στον Πάπα, τον τρίτο και οριστικό Αττίλα», Ειδικό Ενημερωτικό Φυλλάδιο της ΦΕΚΦ, Φεβρουάριος 2010, σελ. 4. (Έχει αναρτηθεί και στο διαδίκτυ-ο: www.pthe.gr) (β) «Όλη η αλήθεια για την προσευχητική Ομολογία Πίστεως και τα γεγονότα στην Χλώρακα της Πάφου. Εισβολή αστυνομικών σε ιερό ναό, κακοποίηση και σύλληψη προσευχομένων Μοναχών και Λαϊκών. Κατόπιν προτροπής και πιέσεων του Επισκόπου Πάφου και του Αρχιεπισκόπου Κύπρου», στο ίδιο, σελ. 13.
(2) Έχει αναρτηθεί στο διαδίκτυο: http://aktines.blogspot.com/2010/02/blog-post_736.html.
(3) Ὁ δημοσιογράφος κ. Διονύσης Μακρής, εκδότης της μηνιαίας εφημερίδας «Στύλος Ορθοδοξίας», ο Λαυρέντιος Ντε-τζιόρτζιο και o Παναγιώτης Σημάτης, πρόεδρος και γραμματέας αντιστοίχως της Φιλορθοδόξου Ενώσεως «Κοσμάς Φλαμιά-τος» (ΦΕΦΚ).
(4) Απόδειξη της αποφάσεώς μας, αποτελεί τρισέλιδη εμπιστευτική Επιστολή που αποστείλαμε στον Μητροπολίτη Λεμεσού κ. Αθανάσιο, με ημερομηνία 7/10/2009. Σ’ αυτήν (μαζί με άλλα) τον πληροφορούσαμε για την εμπειρία μας από την Ημερί-δα της Θεσσαλονίκης, τις καινοφανείς τοποθετήσεις τῶν Πατριαρχικῶν και τις μεθοδεύσεις τους για την επιβολή του παπι-κού Πρωτείου (όπως αυτά στην Ημερίδα της Θεσσαλονίκης αποκαλύφθηκαν) και τις προθέσεις των Οικουμενιστών να επι-σημοποιήσουν (όσα απ’ αυτά μπορέσουν) στην Κύπρο. Τέλος τον πληροφορούσαμε για τους λόγους που —ενώ θέλαμε— δεν θα πηγαίναμε στην Κύπρο για να συμμετάσχουμε κι εμείς στον κοινό αγώνα υπέρ της Πίστεως, και τον παρακαλούσα-με να ενεργήσει δεόντως τα κατ’ αυτόν.
(5) Βλέπε για τα εκεί γεγονότα στό «Όλη η αλήθεια…», ό. π., σελ. 25 (υποσημ. 13)· σελ. 29 (Προσάρτημα 1. ‘Ορθόδοξος ιερός ναός, «κράχτης κερδοσκοπικών δραστηριοτήτων).
Ιδού,
ποιά είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ
Καταγγέλεται η Σύνοδος της Σερβίας γιά βυσσοδομία εναντίον του Αρτεμίου. Αλλοι είναι, λοιπόν, οι λόγοι της διώξεώς του και όχι οικονομικοί. Είναι η εξόντωσι του Αντιοικουμενιστού και σφόδρα Αντιλατίνου μητροπολίτου Ράσκας και Κοσσόβου Αρτέμιου.
Το γράψαμε παληότερα και επαληθευτήκαμε απόλυτα ότι οι Σέρβοι πρόδωσαν την Ορθοδοξία και ο νέος πατριάρχης είναι Φιλολατίνος και Οικουμενιστής. Υπάρχει μεγάλο παρασκήνιο της υπόθεσης. Γράψαμε ότι ο Αθανάσιος Γιέφτιτς υβρίζει και χυδαιολογεί εναντίον της ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ και των πατέρων που την συνέταξαν. Και αυτό το μαρτυρεί ο ίδιος ο ιστολόγος του blog apotixisi που είχε μαζί του στην μονή του αγίου Νικοδήμου Γουμένισσας Κιλκίς έναν διάλογο που απέδειξε περίτρανα το μίσος του εναντίον όλων των Αντιλατίνων. Και το αποδεικνύει και η παρουσία του Αθανασίου Γιέφτιτς στα γεγονότα του Κοσσόβου, στην εκδίωξι του μητροπολίτου ΑΡΤΕΜΙΟΥ και στην κατάληψι από τον ίδιο, της μητροπόλεως Ράσκας. Ο Γιέφτιτς χρειάζεται πλέον να αποδοκιμασθή παντοιοτρόπως. Αν ξαναεμφανισθή στην Ελλάδα μην τον αφήσετε σε χλωρό κλαρί, για να καταλάβη ότι οι μισαδελφίες και οι εκχωρίσεις των ΤΙΜΙΩΤΑΤΩΝ αποδοκιμάζονται. Ο Γιέφτιτς γιά μας αποτελεί μία θλιβερά και πικρότατη ανάμνησι και εμπειρία. Η τριάς των πρώην τέκνων του Πόποβιτς( Αμφιλόχιος, Αθανάσιος, Ειρηναίος) συμμάχησαν με τους διώκτες του παραδελφού τους Αρτεμίου. Η μισαδελφία επικρατεί παντού, ιδιαίτερα στις αρχιερατικές καρδιές.
Ο μοναχός Αντώνιος από το μοναστήρι Црна Река (Μαύρος ποταμός) του Κοσόβου έδωσε συνέντευξη τύπου και επέκρινε την απόφασή της Ιεράς Συνόδου της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας για τον επίσκοπο Αρτέμιο.
Ο μοναχός Αντώνιος που είναι στο Μοναστήρι από το 1997 δήλωσε ότι οι λόγοι για τους οποίους διώκεται ο επίσκοπος Αρτέμιος είναι:
α) ο αγώνας του για το Κοσσυφοπέδιo
β) ο Παπισμός και
γ) οι καινοτομίες στη Σερβική Εκκλησία .
Μάλιστα το μοναστήρι Црна Река έστειλε και επιστολή υπέρ του Αρτεμίου στον Πατριάρχη Σερβίας Ειρηναίο.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ
ΤΩΝ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ
Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010
Ορθοδοξία»
Η Κυριακή της Ορθοδοξίας λειτουργεί για τους οικουμενιστές ως ημέρα κρίσεως για τα φιλοπαπικά και φιλοπροτεσταντικά τους παραστρατήματα.
Μόνη «άμυνά» τους στον έλεγχο της συνειδήσεως είναι η στροφή με μανία εναντίον όσων υπερασπίζονται αυτό που τους ελέγχει, την πατερική Ορθοδοξία.
Κυριακή της Ορθοδοξίας.
Και κάθε πιστός θα ανέμενε πατριαρχικούς πανηγυρικούς λόγους για το θρίαμβο της Ορθοδοξίας, εγκώμια των αγωνιστών της Πίστεως και καταδίκη της πλάνης και της αίρεσης. Το σύγχρονο όμως Φανάρι εκπέμπει άλλο φως, αποπροσανατολιστικό.
Η Πατριαρχική και Συνοδική εγκύκλιος του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την Κυριακή της Ορθοδοξίας περιείχε πνεύμα διαλόγου, καταλλαγής, προσέγγισης και συνάντησης με τους αιρετικούς Παπικούς και πνεύμα αποδοκιμασίας των αγωνιστών κληρικών, μοναχών και λαϊκών της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Μιλώντας για τους Ορθόδοξους πιστούς που δεν ανέχονται τα οικουμενιστικά του ανοίγματα ο Πατριάρχης είπε μεταξύ άλλων:
«οἱ πολέμιοι κάθε προσπαθείας ἀποκαταστάσεως τῆς ἑνότητος μεταξὺ τῶν χριστιανῶν ὑψώνουν τοὺς ἑαυτούς των ὑπεράνω τῶν Ἐπισκοπικῶν Συνόδων τῆς Ἐκκλησίας μὲ κίνδυνον νὰ δημιουργήσουν σχίσματα μέσα εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν. Εἰς τὴν πολεμικήν των αὐτὴν οἱ ἐπικρίνοντες τὴν προσπάθειαν ἀποκαταστάσεως τῆς ἑνότητος τῶν χριστιανῶν δὲν διστάζουν ἀκόμη καὶ νὰ διαστρέφουν τὴν πραγματικότητα, διὰ νὰ παραπλανήσουν καὶ ἐξεγείρουν τὸν πιστὸν λαόν».
Η σκληρή πατριαρχική γλώσσα που ήθελε να «τσακίσει τα κόκκαλα» των αγωνιστών της Ορθοδοξίας, παραπλανώντας και παρερμηνεύοντας τις ενέργειές τους, αποκάλυψε την έκδηλη πλέον ανησυχία των Φαναριωτών και όλων των οικουμενιστών ενώπιον της διαφαινόμενης καθολικής αποδοκιμασίας των φιλοπαπικών τους σχεδιασμών.
Ο πιστός λαός με την ευλογημένη εργασία όλο και περισσότερων κληρικών και λαϊκών, τα αγωνιστικά άρθρα στον εκκλησιαστικό τύπο και το διαδίκτυο και τη γνωστή πλέον «Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού» αφυπνίζεται.
Οι οικουμενιστές αντιλαμβάνονται πλέον ότι ο λαός δεν θα τους επιτρέψει τον ταχύ, όπως σχεδίαζαν, εναγκαλισμό με τον Πάπα.
Και γι’ αυτό, μάλλον εκνευρισμένοι και ανήσυχοι, με απειλές, απαξιωτικές εκφράσεις και ανακρίβειες, κάποτε δε και με συκοφαντίες βάλλουν εναντίον των αγωνιστών πιστών που συμβάλλουν στην αφύπνιση του ορθόδοξου λαού.
Όσο όμως πιο πολύ φωνάζουν για εκφοβισμό, τόσο πιο πολύ θάρρος δίνουν στους αγωνιστές πιστούς, που πλέον συγκροτούν ισχυρό ορθόδοξο τείχος, αδιαπέραστο από τις οικουμενιστικές επιθέσεις.
Στους επικριτικούς πατριαρχικούς λόγους, στις οικουμενιστικές βουλές και τα σχέδια αλλά και στις απειλές εναντίον τους οι πιστοί με θάρρος απαντούν με τον ψαλμικό λόγο του Μεγάλου Αποδείπνου:
«Καὶ λόγον, ὃν ἐὰν λαλήσητε, οὐ μὴ ἐμμείνῃ ἐν ὑμῖν. Καὶ ἣν ἂν βουλὴν βουλεύσησθε, διασκεδάσει Κύριος. Τὸν δὲ φόβον ὑμῶν οὐ μὴ φοβηθῶμεν, ουδ' οὐ μὴ ταραχθῶμεν. Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός».
Αναρτήθηκε από τα thriskeftika
ΤΩΝ ΔΕΙΝΩΝ
Ο ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΣ
του ιατρού Κυπριανού Χριστοδουλίδη
Τι θέλω και γράφω αυτά, των δεινών ο αντιγράφος;
"Προσοχή, δεν είναι καιρός να κάνει κανείς του κεφαλιού του, φωνάζει εξακολουθητικά ένα πιστό τέκνο της Ενωμένης Χριστιανικής Εκκλησίας.
Κανείς δεν είναι διατεθειμένος να προδώσει την πίστη μας.
Οι φύλακες στρατηγοί είναι έτοιμοι, περιμένουμε τη συντεταγμένη αποχώρηση (σημ. ή αποτείχιση)".
Εσείς και οι όμοιοι με σας, απάντησε κάποιος τον οποίο εγώ αντιγράφω, να κάνετε τη συντεταγμένη σας αποχώρηση (σημ. ή αποτείχιση) περιμένοντας άχρι καιρού, να σας δώσουν το σύνθημα οι στρατηγοί.
Το έδωσαν κάποτε, αλλά μετά από λίγο, βγήκαν και είπαν ότι απλά ήταν μια άσκηση ετοιμότητας.
Ήταν κάτι σαν την επιστράτευση του 1974, όπου κανείς δεν ήξερε τίποτα και όλοι αγεληδόν βρέθηκαν σε στρατώνες και σε μονάδες έτοιμοι για πόλεμο δίχως όπλα, δίχως σχέδιο. Στρατηγοί όμως υπήρχαν.
Εκτελούσαν εντολές άλλων.
Και συνέχισε.
Πέρασαν τα χρόνια, γίναμε περισσότερο φιλήσυχοι και φιλειρηνικοί - α, ναι και με υπερβάλλουσα αγάπη - για να ζητιανεύουμε σήμερα την ακεραιότητα αυτού που κάποτε ήταν η πατρίδα μας.
Αλλά και την Ιστορία μας.
Χρεωκοπήσαμε.
Άλλοι έφαγαν και γλέντησαν τους κόπους τους δικούς μας και έρχονται τώρα να μας πάρουν πίσω αυτά που με στερήσεις βάζαμε στην άκρη "για την κακιά στιγμή", για τις ψυχές που φέραμε στον κόσμο.
Θα μας τα πάρουν.
Γιατί πρέπει να θρέψουν όλους αυτούς τους λαθραίους που μας φόρτωσαν.
Τα λεφτά που οι άλλοι τους έδιναν για να τους βολέψουμε, αυτοί τα επένδυσαν σε παράκτιους παραδείσους φροντίζοντας για τη σταδιοδρομία, το εξασφαλισμένο μέλλον των παιδιών τους και τη δική τους "κακιά στιγμή".
Για τα γεράματά τους, όπως είπε και ένας εκατόγχειρας της ιεροσύνης.
Εμείς είμαστε συνηθισμένοι.
Θα πούμε το "έχει ο Θεός" και κουτσά-στραβά, θα τα γυροφέρουμε.
Τους κόπους και το μόχθο μας πάντα τον σφετερίζονταν, πάντα μας έκλεβαν και πάντα θα μας κλέβουν.
Αλλά την πίστη μας όχι.
Δεν θα τους το επιτρέψουμε, ως εδώ ήταν.
Θα φύγουμε ασύντακτοι, αλλά θα συνταχθούμε στη φωνή που μας καλεί:
"Καὶ ἤκουσα ἄλλην φωνὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λέγουσαν·
ἔξελθε ἐξ αὐτῆς ὁ λαός μου, ἵνα μὴ συγκοινωνήσητε ταῖς ἁμαρτίαις αὐτῆς, καὶ ἵνα ἐκ τῶν πληγῶν αὐτῆς μὴ λάβητε".
Τι θέλω και γράφω αυτά, των δεινών ο αντιγράφος;
ΤΟ ΧΑΤΗΡΙ
ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ
του κ. Παν. Τελεβάντου
Τον τελευταίο καιρό (δυστυχώς και παρά τις σαφέστατες θέσεις που δημοσιοποίησε ο σχεδιαστής του αντιοικουμενιστικού αγώνα π. Θεόδωρος Ζήσης), βλέπουν το φως τη δημοσιότητας διάφορα άστοχα σχόλια ανώνυμων - τις πλείστες φορές - σχολιογράφων (ή ίσως ενός σχολιογράφου που γράφει πολλά ανώνυμα και ψευδώνυμα σχόλια) σε θρησκευτικές ιστοσελίδες. Με αυτά προτρέπονται οι πιστοί να προβούν σε απονενοημένα διαβήματα διαμαρτυρίας εναντίον του Οικουμενισμού όπως είναι οι άκαιρες, μη κατά Θεόν, μη “συντεταγμένες” “αποτειχίσεις” που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε σχίσμα.
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ
__________________
Οι Οικουμενιστές (Τσέτσης, Φειδάς, Πατριάρχης Βαρθολομαίος, Περγάμου Ιωάννης, Μεσσηνίας Χρυσόστομος και πολλοί άλλοι) δεν έχουν κρύψει ποτέ ότι αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ επιδιώκουν να κάνουμε. Μας το είπαν κατ’ επανάληψη και χωρίς περιστροφές: Φύγετε από την Εκκλησία. Γίνετε σχισματικοί. Αποτειχιστείτε άκαιρα και μη συντεταγμένα για να σας εξευτελίσουμε, να σας γελοιοποιήσουμε, να σας απομονώσουμε, να σας καθαιρέσουμε, να σας αναθεματίσουμε, να σας βγάλουμε από τη μέση και να ησυχάσουμε.
ΑΣ ΠΡΟΣΕΞΟΥΝ ΟΙ ΔΙΑΣΠΑΣΤΕΣ
_____________________
Το ανησυχητικό δεν είναι ότι οι Οικουμενιστές εκφράζονται έτσι. “Εκ γαρ στόματος κοράκου...”.
Το ανησυχητικό είναι ότι ελάχιστοι ευτυχώς που ΔΕΝ είναι Οικουμενιστές είναι πρόθυμοι να παίξουν το παιγνίδι τους και να δώσουν στους Οικουμενιστές αυτό ακριβώς που επιζητούν.
Το ευτύχημα είναι ότι οι πλείστοι από αυτούς ΔΕΝ είναι καν μέλη της Εκκλησίας. Είναι σχισματικοί Παλαιοημερολογίτες οι οποίοι υπό την κάλυψη της ανωνυμίας προσπαθούν να περάσουν τις θέσεις τους.
ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ
ΤΟΥ π. ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ
___________________
Μακρυά από τα σχίσματα και από τις μη “συντεταγμένες” “αποτειχίσεις”, αδελφοί μου, που οδηγούν, κατά αναπόδραστη νομοτέλεια, σχεδόν πάντοτε στο σχίσμα.
Ας ενωτισθούμε τις σοφές συμβουλές του σχεδιαστή του αντιοικουμενιστικού αγώνα π. Θεόδωρου Ζήση.
Αν η στάση και οι αγώνες του δεν ήταν κάρφος στον οφθαλμό των Οικουμενιστών δεν θα είχε γίνει κόκκινο πανί και μόνιμος στόχος της ανελέητης πολεμικής ακόμη και κατασυκοφάντησης εκ μέρους των Οικουμενιστών.
ΟΙ ΣΥΝΟΔΟΙ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ
ΘΑ ΜΑΤΑΙΩΣΟΥΝ
ΤΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ
________________
Ας συνειδητοποιήσουμε το ακόλουθο, που ενώ είναι αυτονόητο, ορισμένοι δεν φαίνεται να το κατανοούν: Η ματαίωση των οικουμενιστικών σχεδίων δεν επετεύχθη με τις απολύτως αξιέπαινες διαμαρτυρίες των κληρικών, μοναχών και λαικών που διώχθηκαν και προπηλακίσθηκαν στην Πάφο αλλά με τις συνοδικές εντολές της Ελλαδικής Εκκλησίας και τις επιδιώξεις και τα αντιτιθεμένα συμφέροντα των Πατριαρχείων Κωνσταντινουπόλεως και Ρωσίας.
Οι Οικουμενιστές βέβαια ενοχλήθηκαν (και πολύ μάλιστα!) εξαιτίας των καθόλα επαινετών διαμαρτυριών των παραδοσιακών πιστών. Οι καθοριστικοί, όμως, λόγοι της ματαίωσης των οικουμενιστικών σχεδιασμών ήταν η βούληση των συνόδων των Ορθοδόξων Εκκλησίας.
ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ Η ΣΤΑΣΗ
ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
_____________________
Επομένως ελάχιστη σημασία έχει αν η συνάντηση του 2011 πραγματοποιηθεί στη Νίκαια ή σε οποιοδήποτε άλλο μέρος. Τις αποφάσεις δεν θα τις πάρει ο Ερντογάν και οι δυνάμεις ασφαλείας του. Ούτε όσοι θελήσουν (και πολύ καλά θα κάνουν!) να διαμαρτυρηθούν εναντίον των Οικουμενιστών. Εκείνο που πραγματικά θα μετρήσει είναι η στάση της Εκκλησίας της Ελλάδος (και ελπίζουμε συν τω χρόνω και άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών). Ηδη κατέστησε σαφή την ορθόδοξη θέση της η Εκκλησία της Βουλγαρίας. Αν η Ελλαδική Εκκλησία παραμείνει ακλόνητη στις επάλξεις του χρέους οι Οικουμενιστές θα “ποιήσουν ουδέν”.
Η Εκκλησία της Ελλάδος υπήρξε ανέκαθεν ο βράχος πάνω στο οποίο έσπαζαν τα μούτρα τους οι Οικουμενιστικοί σχεδιασμοί.
ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΜΒΑΛΟΥΜΕ;
_________________________
Επομένως η συμβολή μας στον αντιοικουμενιστικό αγώνα εντοπίζεται στην προσπάθεια να πείσουμε τις κατά τόπον Ορθόδοξες Εκκλησίες να κινηθούν κατά Θεόν, όπως έκαναν όλοι όσοι συνέταξαν την Ομολογία, ο Καθηγητής κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης και πολλοί άλλοι, οι οποίοι με εκκλησιαστικό φρόνημα άσκησαν τις κατάλληλες πιέσεις ώστε η Εκκλησία της Ελλάδος να δώσει τις ορθές κατευθυντήριες γραμμές για τη διεξαγωγή του διαλόγου.
Οσοι προτείνουν σχισματικές ή μη κατά Θεόν και μη “συντεταγμένες” “αποτειχίσεις” κουβαλούν επιγνώστως ή ανεπιγνώστως όχι απλώς νερό αλλά τον υδάτινο όγκο του Δούναβη στο μύλο των Οικουμενιστών.
ΑΝ και ΕΦΟΣΟΝ (επαναλαμβάνω ΑΝ και ΕΦΟΣΟΝ) κάποτε χρειαστεί “αποτείχιση” (επειδή για την ώρα είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ανεπίτρεπτη) θα πρέπει να γίνει “συντεταγμένα” με επικεφαλής τους στρατηγούς του αγώνα: Τους επισκόπους που υπέγραψαν την Ομολογία και τους κορυφαίους θεολόγους κληρικούς, μοναχούς και λαικούς που κατευθύνουν τον αγώνα μας.
Δεν θα γίνουμε βορά του νοητού λύκου για να κάνουμε πανευτυχείς τους Οικουμενιστές, τους αιρετικούς και τους σχισματικούς με άκαιρες, μη κατά Θεόν και μη “συντεταγμένες” “αποτειχίσεις”.
Πολεμούμε για να σώσουμε την ψυχή μας! Οχι για να την παραδώσουμε στο σατανά.
ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ;
___________________
Οσοι διαβάσουν την Ομολογία και το πρόσφατο άρθρο του π. Θεόδωρου Ζήση και όσοι παρακολουθούν τις δηλώσεις και τις επιστολές του Σεβασμιότατου Πειραιώς και ΟΛΩΝ των άλλων ηγετών του αντιοικουμενιστικού αγώνα θα διαπιστώσουν ότι ουδέποτε απέκλεισαν την “αποτείχιση”.
Υπάρχει πάντοτε το ενδεχόμενο να χρησιμοποιηθεί. Με την εξής διαφορά: Ως άνθρωποι με ακμαίο εκκλησιαστικό φρόνημα γνωρίζουν ότι η “αποτείχιση” γίνεται ΜΟΝΟΝ εφόσον εξαντληθούν ΟΛΑ τα άλλα μέσα και είναι κατά Θεόν ΜΟΝΟΝ εφόσον γίνει “συντεταγμένα”. Οταν δηλαδή θα δώσουν το σύνθημα της εκκίνησής της οι “στρατηγοί”: Δηλαδή οι επίσκοποι και οι άλλοι κορυφαίοι κληρικοί, μοναχοί και λαικοί που ηγούνται του αντιοικουμενιστικού αγώνα. Ακριβώς όπως συνέβηκε τη δεκαετία του 60 με τους Φλωρίνης Αυγουστίνο, Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιο, Παραμυθίας Παύλο και το Αγιον Ορος με την ευλογία αγίων μορφών όπως οι π. Παίσιος, π. Ιουστίνος Πόποβιτς και π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος.
Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
____________________
Ας προσέξουν, λοιπόν, όσοι αδελφοί (ελάχιστοι ευτυχώς)! φρονούν τα αντίθετα να μη γίνουν τελικά διασπαστές του αγώνα. Ας μην κουβαλούν αφειδώς νερό στο μύλο του Διαβόλου και του Οικουμενισμού. Η καλύτερη απόδειξη ότι οι Οικουμενιστές είναι ενοχλημένοι από τον αντιοικουμενιστικό αγώνα είναι οι συκοφαντίες τους εναντίον των παραδοσιακών πιστών οι οποίες αυτή τη φορά καταγράφτηκαν σε αυτήν ταύτην την πατριαρχική εγκύκλιο για την Κυριακή της Ορθοδοξίας.
Χαιρόμεθα χαράν μεγάλη επειδή ο Παναγιότατος δεν έχει επιχειρήματα εναντίον των παραδοσιακών πιστών και των ορθοδόξων θέσεων που προβάλλουν με την Ομολογία και άλλα κείμενα. Γι’ αυτό καταφεύγει στη συκοφαντία ότι επιδιώκουν ΔΗΘΕΝ “αποτειχίσεις” και σχίσματα.
Ονειρεύονται, όπως σοφά μας επισήμανε πρόσφατα ο π. Θεόδωρος Ζήσης, ότι θα αποσχιστούμε από την Εκκλησία για να ανακουφιστούν από την κριτική και τις διαμαρτυρίες μας. Θέλουν να ακυρώσουν και να εξουθενώσουν τους παραδοσιακούς πιστούς, όχι ως αγωνιστές της πίστης μας, αλλά ως σχισματικούς, ως αποτειχιστές και ως εξωεκκλησιαστικούς. Με αυτό το όνειρο ας ζουν!
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΙΣΤΑ ΤΕΚΝΑ
ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
__________________
Είμαστε και θα παραμείνουμε πιστά τέκνα της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η Πνευματική μας Μητέρα. Είναι το σπίτι μας. Εκτός της Εκκλησίας παραμονεύει ο Διάβολος και ο αιώνιος θάνατος. Στην Εκκλησία θα παραμείνουμε ως το τέλος. Και όχι μόνον θα παραμείνουμε αλλά θα κάνουμε τη ζωή των Οικουμενιστών εφιάλτη. Δεν θα τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί. Οι πιστοί στην Εκκλησία της Βουλγαρίας άσκησαν τις κατά Θεόν πιέσεις στην τοπική Ιεραρχία και ήδη απεχώρησε από το παγκόσμιο συμβούλιο των αιρέσεων γνωστό ως ΠΣΕ. Επιπλέον αρνήθηκε να στείλει αντιπροσώπους στη συνάντηση Παπικών και Ορθοδόξων στην Πάφο. Εξαιτίας των πιέσεων του πιστού λαού του Θεού απεχώρησε από το ΠΣΕ και η Εκκλησία της Γεωργίας. Εξαιτίας της επιστολής της Ιερά Μονής Σταυροβουνίου οι πλείστοι Κύπριοι Ιεράρχες απέσχαν από τη Διαθρησκειακή της Λευκωσίας. Εξαιτίας της Ομολογίας και της μνημειώδους επιστολής του κ. Τσελεγγίδη η Ελλαδική Εκκλησία αλλά και άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες πήραν καθοριστικές αποφάσεις ή προβληματίστηκαν σοβαρά για την πορεία του διαλόγου με τους Παπικούς
Ας μην υπάρξουν κάποιοι που θα γίνουν όργανα των Οικουμενιστών. Δεν αναφέρομαι στους σχισματικούς επειδή αυτοί ούτως ή άλλως είναι ΕΚΤΟΣ Εκκλησίας. Μιλώ για όσους τυχόν Ορθόδοξους προβληματίζονται να προσχωρήσουν σε σχίσμα ή σε άκαιρες μη κατά Θεόν και μη “συντεταγμένες” “αποτειχίσεις”.
Παρακαλώ αδελφοί μου! Κανείς ας μην αποτολμήσει τέτοιο εκκλησιαστικό έγκλημα.
Ο σεβασμιώτατος, εξ εισπηδήσεως Μεσογαίας κ. Νικόλαος, ναι μέν αφήνει έκθετο τον έκπτωτο μοναχό Παντελεήμονα. Λέει επίσης ότι δεν θέλει τάχα να παρεμβαίνη, αλλά παρεμβαίνη πλησίστιος υπέρ του ευνοουμένου του, γιά τον οποίο δεν μπόρεσε να διακρίνη κάτι το αρνητικό στις διοικητικές του ικανότητες. Αλλά στις άλλες ικανότητές του που έγραψε η ιστορία του, τίποτε δεν διακρίνη; Η οργάνωση που τον γαλούχησε και το Αγιον Ορος που τον έξέθρεψε, δεν βοήθησαν να αποκτήση ευαίσθητα ορθόδοξα αισθητήρια; Γιατί, μετά λύπης μας, βλέπουμε ότι αυτά σχεδόν τελείως απουσιάζουν. Κρίμα!!!
ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
του κ. Λεόντιου Διονυσίου
Η υποκρισία ενίων Συνοδικών ή και πλειόνων
Με αφορμή την επαναψηλάφηση της «δίκης» για τον πρώην Αττικής Παντελεήμονα, που διέταξε ο Πατριάρχης (χωρίς να σκεφθεί ότι θα κατέβει πάλι στις τηλεοράσεις ο οχετός των ροζ κασετών και των κατηγοριών που τον βαρύνουν), θυμήθηκα πως το 2002-2003, επί Χριστόδουλου, η Ι. Σύνοδος έθεσε στο Αρχείο της τις κασέτες με τις ροζ στιχομυθίες του πρώην Αττικής Παντελεήμονα! Με ποια δικαιολογία;
Διότι, απεφάνθησαν τότε οι Άγιοι Συνοδικοί, για να διαπιστωθεί αν ο ομιλών ήταν πράγματι ο κατηγορούμενος, θα έπρεπε να προσφύγει σε ειδικά εργαστήρια του εξωτερικού, ώστε να αποδειχθεί η γνησιότητά των κασετών.
Όμως, «ο μη θέλων» την εξέταση της υποθέσεως τους έπεισε, ότι αυτό δεν μπορούσε να γίνει, γιατί οι τεχνικοί- επιστήμονες είτε είναι ετερόδοξοι, είτε ετερόθρησκοι και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να τους εμπιστευθεί ένα «ορθόδοξο» εκκλησιαστικό δικαστήριο! Θαυμάστε ευρηματική λογική!
Ερωτήματα κρίσεως:
1. Οι ετερόδοξοι θα εξέταζαν τις κασέτες ως ετερόδοξοι ή ως επιστήμονες; Θα τις εξέταζαν θεολογικά ή τεχνολογικά;
Αν τις εξέταζαν ως επιστήμονες, τότε πού το πρόβλημα;
Αν ως ετερόδοξοι, πώς σε άλλες, σοβαρότερες για την πίστη περιπτώσεις, συνεργάζονται οι Επίσκοποί μας για την ειρήνη του κόσμου, για την οικολογία, τη συμφιλίωση των θρησκειών με ετερόδοξους και αλλόθρησκους και τους εμπιστεύονται;
Γιατί κάνουν μετά του Πατριάρχου Βαρθολομαίου οικολογικά συμπόσια και υπερπόντια ταξίδια για τη σωτηρία του πλανήτη με αλλόθρησκους;
Σ’ αυτά οι ετερόδοξοι είναι καθαροί, αξιόπιστοι και ειλικρινείς, ενώ στην εξέταση των κασετών αναξιόπιστοι και βέβηλοι;
2. Οι τόσης μεγάλης ευαισθησίας στα της Ορθοδόξου Πίστεως Άγιοι Συνοδικοί, αρνήθηκαν, λοιπόν, την εξέταση από επιστήμονες κάποιων κασετών, με το επιχείρημα ότι είναι ετερόδοξοι.
Πού κρύβεται, όμως, αυτή η ευαισθησία τους, όταν ο Μητροπολίτης Δημητριάδος έφερε προτεστάντισσα διδάσκαλο (ιέρεια) για να «διδάξει» ορθόδοξους; όταν συμπροσεύχονται μέλη της Ιεραρχίας (π.χ. ο Μητροπολίτης Σύρου, Μεσσηνίας, κ.λπ.) με αιρετικούς καταπατώντας βάναυσα θείους και ιερούς Κανόνας και βλασφημώντας στο Άγιον Πνεύμα, υπό την έμπνευση του οποίου μας διδάσκουν ότι οι Ιεροί Κανόνες συνεγράφησαν;
Ή μήπως ούτε αυτό το πιστεύουν;
ΑΥΤΟΙ ΤΟΛΜΟΥΝ
ΚΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΟΥΝ
ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ;
Οι απόγονοι αυτών που εξόντωσαν μια γενιά στην πείνα του '41, στα σκοπευτήρια και τα μπλόκα, στα καμένα χωριά, αυτοί που λεηλάτησαν για τρία χρόνια την χώρα μας.
Αυτοί που έχτισαν την οικονομία τους με τον ιδρώτα των πατεράδων μας στα χυτήρια και τις φάμπρικες τους.
Αυτοί που μας πουλάν υποβρύχια που γέρνουν, τανκς που ραγίζουν, C4I που δεν δουλεύουν, κι όταν διαμαρτυρόμαστε κλείνουν τα Ναυπηγεία Ελευσίνας και πετούν χιλιάδες εργαζόμενους στο δρόμο.
Αυτοί μας αποκαλούν διεφθαρμένους όταν πίσω από κάθε σκάνδαλο (όπως αυτό της ΖΙΜΕΝΣ) θα βρεις μια γερμανική φίρμα, πίσω από κάθε αποικιακή σύμβαση (αεροδρόμια, διόδια κ.λπ.) κάποιο γερμανικό όνομα θα παίζει, όταν στις γερμανικές αλυσίδες λιανικής οι τιμές είναι διπλάσιες απ' ότι για τα ίδια προϊόντα στη Γερμανία.
Το περιοδικό Άρδην και η εφημερίδα Ρήξη πραγματοποιούν παράσταση διαμαρτυρίας έξω από τη Γερμανική Πρεσβεία (Καραολή & Δημητρίου 3, πίσω από τη βρετανική πρεσβεία), την Παρασκευή 27/02/10, στις 6:30 μ.μ. ως ελάχιστη απάντηση στο κύμα της συκοφαντίας που έχουν εξαπολύσει τα αφεντικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΜΟΝΕΥΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΚΡΑΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΥΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
ΝΑ ΔΙΑΔΗΛΩΣΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010
ΔΟΓΜΑ ΠΙΣΤΗΣ;
γράφει ο SILVER από τον Καναδά*
Τι είναι αίρεση;
Η νοθεία της Πίστης.
Τι είναι όμως νοθεία της Πίστης;
Η αθέτηση Δογμάτων;
Βεβαίως και αυτό είναι νοθεία της Πίστης, αλλά δεν είναι μόνον αυτό.
Νοθεία της Πίστης είναι και η μετατροπή σε Δόγματα Πίστης πραγμάτων που δεν είναι Δόγματα Πίστης.
Αν δηλαδή θελήση κάποιος να μετατρέψει σε Δόγμα Πίστης, σε όρο σωτηρίας, κάποιο πράγμα δευτερεύον, έστω και καλό, τότε γίνεται αυτομάτως α ι ρ ε τ ι κ ό ς .
Θέλετε παράδειγμα;
Έχουμε τους Ευσταθιανούς.
Τι έκαναν αυτοί;
Αθέτησαν Δόγματα Πίστης;
Ποιο;
Μήπως το περί Αγίας Τριάδος;
Μήπως το περί των δύο φύσεων του Χριστού;
Μήπως το περί Αγγέλων;
Μήπως το περί Διαβόλου, κ.λ.π. ;
Όχι.
Κανένα Δόγμα δεν αθέτησαν.
Αλλά τότε τι έκαναν;
Μετέτρεψαν σε Δόγματα Πίστης, σε όρους σωτηρίας, πράγματα δευτερεύοντα.
Την αγαμία και την αποχή από κρέατα.
Η Εκκλησία έλεγε:
Καλά και άγια και θεάρεστα και αξιοσύστατα είναι αυτά τα πράγματα, αλλά δεν είναι όροι σωτηρίας, δεν είναι δόγματα Πίστης.
ΟΧΙ εφρύατταν οι Ευσταθιανοί.
Εκείνος που δεν απέχει από το γάμο και από τα κρέατα δεν μπορεί να σωθεί.
Τι συνέβει τότε;
Η Εκκλησία δια της εν Γάγγρα Συνόδου απεκήρυξε αυτούς ως αιρετικούς και εξεφώνησε κατ' αυτών πλήθος αναθεμάτων.
Καλή και αγία, αγαπητοί παλαιοημερολογίτες,
είναι η εορτολογική ομοιομορφία --η οποία ουδέποτε υπήρξε καθολικώς στην Εκκλησία--αλλά δεν είναι Δόγμα Πίστης, δεν είναι όρος σωτηρίας.
ΟΧΙ κραυγάζετε εσείς, αγαπητοί παλαιοημερολογίτες.
Η διάσπαση της εορτολογικής ομοιομορφίας ( πότε η Εκκλησία γνώρισε απόλυτο εορτολογική ομοιομορφία; ) στέρησε την Εκκλησία από τη Χάρη, έκανε ( άκου και φρίξε ) ά κ υ ρ α τα Μυστήριά Της και επομένως εμείς οι νεοημερολογίτες είμαστε εκτός Χάρης, δηλαδή εκτός σωτηρίας!!!!!!!!!
Α υ τ ό ς -- ο -- φ ρ ι κ α λ έ ο ς -- ι σ χ υ ρ ι σ μ ό ς , αδελφοί παλαιοημερολογίτες, συνιστά φ ο β ε ρ ή-- α ί ρ ε ση -- και β λ α σ φ η μ ί α κατά του Αγίου Πνεύματος.
Μετατρέψατε εις Δόγματα Πίστης, σε όρους σωτηρίας, στοιχεία ημερολογιακά και εορτολογικά.
Κανείς δεν θεωρεί καλό πράγμα την ύπαρξη δύο ημερολογίων στο χώρο της ανά την Οικουμένη Ορθoδόξου Εκκλησίας.
Κακώς έγινε η αλλαγή του ημερολογίου.
Αλλά από του σημείου αυτού μέχρι του σημείου να δούμε τα ημερολόγια σαν Δόγματα Πίστης και να εξαρτήσουμε από αυτά το κύρος των Μυστηρίων και την επίτευξη της σωτηρίας, η απόσταση είναι α β υ σ σ α λ έ α.
Το blog apotixisi γνωρίζει το όνομα του Silver.
Ο λεγόμενος μητροπολίτης Πάφου Γεώργιος που ως θηριώδης τραμπούκος ώρμησε και χειροδίκησε τους χριστιανούς της Κύπρου, επανέρχεται και πάλι και θρασύτατα υβρίζει και συκοφαντεί τους Αντιοικουμενιστάς και τους Αντιλατίνους ως γενιτσάρους, ο αναίσχυντος και επαναλαμβάνει τα ίδια ψεύδη και τις ίδιες συκοφαντίες εναντίον του "Κοσμά Φλαμιάτου". Ο κ. Λαυρέντιος Ντε Τζιόρτζιο δεν υπήρξε ΠΟΤΕ παπικός κληρικός.
του ιατρού Κυπριανού Χριστοδουλίδη
Αναρτήθηκε ένα βίντεο με συνέντευξη του Μητροπολίτη Πάφου στο οικείο τηλεοπτικό κανάλι της Κύπρου.
Η συνέντευξη κυρίως εστιάστηκε στα γεγονότα της Πάφου το περασμένο φθινόπωρο, όπου ομάδα Ορθοδόξων διαδήλωσε την αντίθεσή της, έδωσε τοδικό της λόγο προς τον οικουμενιστικό αντίλογο των διαλόγων.
Σταχυολογώ κάποια εδάφια της συνέντευξης με δικές μου παρατηρήσεις:
1) "Για να βρούμε την πίστη της πρώτης χιλιετίας, γι΄ αυτό γίνονται οι διάλογοι", μας είπε ο επίσκοπος της Πάφου.
Κι αυτός χαμένη την έχει. Άντε να δούμε αν θα τη βρεί κατόπιν των διαλόγων. Τώρα δεν την έχει, αλλά μας δίνει συμβουλές και μας ενημερώνει. Θα την βρούμε το δίχως άλλο. Οι θεολογικοί διάλογοι θα μας αποκαλύψουν την ιστορική αλήθεια και όλοι μαζί θα αγκαλιαστούμε σφικτά για να αναφωνήσουμε το "εύρομεν πίστιν αληθή διηρημένην τριάδα προσκυνούντες ενωμένοι". Είπατε τίποτα; Μήπως έκανα κανένα λάθος; Δημοκρατία έχουμε, ο καθένας την άποψή του. Πάμε παρακάτω.
2) "Η επίσκεψη στο Βατικανό του αρχιεπισκόπου Κύπρου έγινε και για τους γνωστούς εθνικούς μας λόγους", είπε ο Πάφου.
Ό,τι έγινε και στη Φερράρα δηλαδή. Αλλά δεν πήγαμε, στο Βατικανό και στη Φερράρα, να κάνουμε εκπτώσεις στην πίστη, μας διαβεβαιώνει ο Πάφου - για την Πάφο, όχι για τη Φερράρα. Το Βατικανό διαθέτει διαπιστευμένους εκπροσώπους στα διάφορα κράτη - 150 τον αριθμό - και αυτοί περιμένουμε να ασκήσουν πιέσεις στους ηγέτες τους. Την εντολή έδωσε ο ίδιος ο πάπας. Πολύ ωραία. Αυτοί θα πιέζουν, αλλά εμείς θα έχουμε σκάσει στο μεταξύ. Πάμε παρακάτω.
3) "Γενίτσαροι και φανατικοί ήταν αυτοί που αντέδρασαν στην Πάφο. Μάλιστα, ένας από αυτούς ήταν και πρώην παπικός ιερέας", είπε ο Πάφου. Και μας θύμισε ότι οι γενίτσαροι, ως γνωστόν, ήταν πιό Τούρκοι κι από τους Τούρκους. Δεν μας είπε όμως τι είδους "γενιτσαρισμός" ήταν αυτός των αντιδραστικών στο διάλογο της Πάφου. Ήταν Ορθόδοξος "γενιτσαρισμός" ή ήταν άλλου είδους; Και αν ήταν άλλος, ποιας αποχρώσεως; Η δημοσιογράφος πάντως εξεπλήσσετο για την προσβολή της δημοκρατίας. Πω, πω, φανατίλα!! Πάμε παρακάτω.
4) "Στούς ναούς μας γίνονται μικτοί γάμοι, όπως γνωρίζετε. Αλλά οι φανατικοί, στους οποίους λογική δεν υπάρχει, δεν ήθελαν να παραχωρηθεί ο ναός του Αγ. Γεωργίου για να τελέσουν τα μυστήριά τους". Αυτή είναι η λογική του μη φανατικού επισκόπου Πάφου. Να εξισώνει τους μικτούς γάμους πιστών, με τα λαυτρευτικά μυστήρια αιρετικών ιεραρχών σε Ορθόδοξο ναό! Πάμε παρακάτω.
5) Είχαμε και κάποιες βίαιες αντιδράσεις της αστυνομίας κατά δημοσιογράφου, παρατήρησε η συνεντευξιάζουσα, πώς το σχολιάζετε σεβασμιότατε; Και ο σεβασιότατος είπε: Πρέπει να καταλάβουμε και τη φόρτιση, την ένταση των στιγμών. Δεν είναι σωστό να τα φορτώνουμε όλα στην αστυνομία. Τι θέλουμε, ένα κράτος αναρχίας; Η Αθήνα κάηκε μπροστά στα μάτια της Αστυνομίας, το ίδιο θέλουμε να γίνει κι εδώ;
Δεν ξέρω αν εννοούσε ο σεβασμιότατος ότι η Αθήνα κάηκε από φανατικούς "γενίτσαρους" - της Ορθοδοξίας ή άλλους δεν έχει σημασία, κοινός είναι ο παρονομαστής - ή αν κινδυνεύει η Κύπρος από αυτούς. Οπωσδήποτε, δεν νομίζω ότι υπάρχει αυτός ο κίνδυνος από την πλευρά των αντιδραστικών στους διαλόγους. Ότι οι διάλογοι προετοιμάζουν το έδαφος για να καούμε όλοι, μαζί και ο πλανήτης, το βλέπω πιθανότερο. Παρακάτω δεν έχει.
Ισως να ...ξενίζει ή και να φοβίζει λίγο ο εικονιζόμενος σκύλος, αλλά η παράθεσί του έχει εξήγησι. "Οι κίναιδοι, έγραφε ο μητροπολίτης Πειραιώς Χρυσόστομος, δεν έχουν ...ουδέ την εντροπήν του σκύλου'! Και ακόμη είναι πaσίγνωστον ότι οι κίναιδοι γυρίζουν ανά τας οδούς και ανά τας ρύμας, ως λυσσαλέοι περιφερόμενοι σκύλοι, πρός άγραν ...πελατών!!!
ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΙΣ
ΧΥΔΑΙΟΤΗΤΕΣ
ΑΡΡΕΝΟΘΗΛΕΟΣ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ἡ ἐφιαλτική, ἐμετική καί ἐν ταὐτῷ χυδαία καί βάναυσα ἀποκρουστική δήλωσις τοῦ Βρετανοῦ ὁμοφυλόφιλου πόπ συνθέτη μουσικοῦ Elton John, ὁ ὁποῖος ἔχει τελέσει καί σχετικό ἄθεσμο «γάμο» μετ’ ἄρρενος, στό περιοδικό Parade τῶν Η.Π.Α.
καί ὁ ὁποῖος κατά τήν συνήθη μέθοδο τῶν πρωτογόνων λαῶν πού ἀπέδιδαν στό Θεῖο τά προσωπικά των πάθη καί τίς δικές τους αἰσχρότητες καί διαστροφές,
ἀπεπειράθη νά προσβάλη τό θεανδρικό πρόσωπο τοῦ ἐνσαρκωθέντος Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ τοῦ ἐπί τοῦ Σταυροῦ θυσιασθέντος καί θανατώσαντος τόν θάνατο καί τήν φθορά τῆς πεσμένης ἀνθρωπίνης φύσεως καί συναναστήσαντος ὅλο τό ἀνθρώπινο γένος
δικαιώνει ἀπολύτως τόν γνωστό εἰς τήν ἐγκληματολογική ἐπιστήμη ὁρισμό περί τοῦ ψυχισμοῦ τοῦ ἀρρενοθήλεος τοῦ μεγίστου Ἰταλοῦ ἐγκληματολόγου Καίσαρος Λομπρόζο, ὁ ὁποῖος καί γνωμοδότησε ὅτι ὁ ἀρρενοθήλης κέκτηται «τόν δυναμισμό τοῦ ἄρρενος καί τήν μοχθηρία τοῦ θήλεος, δέν ἔχει οὐδεμία ἠθική ἀναστολή καί οὐδέν μεταφυσικό ἰδεῶδες».
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
ΕΙΡΗΝΙΚΗ
ΔΥΝΑΜΙ
(Β΄ Κο 4,6-15)
- Όλα για τον άνθρωπο. Το έργο των αποστόλων που δεν ήταν άλλο από το να κηρύττουν το ευαγγέλιο του Χριστού, ήταν δύσκολο. Οι απόστολοι συναντούσαν μερικές φορές ανυπέρβλητες δυσκολίες. Ο απόστολος Παύλος λ.χ. που ήταν ο πιο φιλόπονος και πολύπαθος κήρυκας και γύρισε όλη την τότε γνωστή οικουμένη, μας λέει ότι συνάντησε δυσκολίες και κινδύνους από ποτάμια, από ληστάς, από ψευδαδέλφους, από εχθρούς, από κρύο, από δίψα, από ναυάγια, από διωγμούς, από φυλακές, από μαστιγώσεις, από λιθοβολισμούς, από ομογενείς, από ειδωλολάτρες και από άλλους πολλούς κινδύνους. Όλες αυτές οι περιπέτειες δείχνουν πόσο δύσκολο ήταν το έργο του κηρύγματος.
Το έργο αυτό απαιτεί και πολλή δύναμη. Διότι πως θα παραμεριστούν τα εμπόδια και οι δυσκολίες; πως θ’ απλωθεί το κήρυγμα; πως θα γνωρίσουν οι άνθρωποι το Χριστό και θα σωθούν; Σίγουρα οι απόστολοι είχαν ανάγκη από μεγάλη δύναμη. Οι ίδιοι όμως σαν άνθρωποι ήταν αδύναμοι. Από πού λοιπόν αντλούσαν και δαπανούσαν; Από πού αλλού παρά από το Θεό των δυνάμεων; Ο Θεός τους χορηγούσε τη δύναμη τη χάρη και το φωτισμό του, κι έτσι η ειρηνική προέλαση του κηρύγματος δεν ανακόπηκε από κανέναν, παρά τις λυσσώδεις προσπάθειες του διαβόλου και των οργάνων του. Οι αδύναμοι ανθρωπίνως, εμφανιζόταν δυνατοί και επιτελούσαν έργο μεγάλο. Πως; Ας ακούσουμε τον ίδιο τον απόστολο Παύλο να μας εξηγεί.
Το μυστικό, λέει ο απόστολος Παύλος, ήταν η λάμψη του Θεού. Κάποτε ο Θεός, όπως μας πληροφορεί η Γένεση, είπε δυο λέξεις· «Γενηθήτω φως», και μόνο μ’ αυτές έγινε το φως από το μηδέν και έλαμψε μέσα στο απέραντο σκοτάδι και αποτέλεσε την έκπληξη του φυσικού κόσμου. Τώρα ο Θεός στη νέα δημιουργία δεν είπε να γίνει άλλο φως πνευματικό, αλλ’ έγινε ο ίδιος φως, και αποκαλύφθηκε στον κόσμο σας έκπαγλο και εκθαμβωτικό φως με το Γιό του, που είπε Εγώ ειμί το φως του κόσμου. Αυτός που με ακολουθεί δεν θα περπατήσει στο σκοτάδι.
Είπε επίσης ότι είναι το φως το αληθινό, που φωτίζει κάθε άνθρωπο, που έρχεται στον κόσμο. Στη μεταμόρφωση το πρόσωπό του έλαμψε σαν τον ήλιο. Η κατάκτηση αυτού του ουρανίου και ακτίστου φωτός ήταν η πηγή από την οποία ο απόστολος και κάθε κήρυκας αληθινός αντλούσε και αντλεί τη δύναμη που απαιτεί το δύσκολο έργο του. Αυτό το ουράνιο φως έλαμψε τώρα στις καρδιές μας, λέει ο Παύλος, για να λάμψει και η δική μας ζωή, και από τη λάμψη της δικής μας ζωής να φωτιστούν και οι άλλοι, που θ’ αποκτήσουν τη γνώση της δόξης του Θεού.
Και συνεχίζει· Αυτό το φως της γνώσεως της δόξης του Θεού είναι ο ανεκτίμητος και μοναδικός θησαυρός μας. Και το περίεργο είναι ότι το θησαυρό αυτό τον φυλάγουμε όχι μέσα σε αθάνατα σώματα, αλλά μέσα σε θνητά, σε πήλινα δοχεία, κατά την ωραία έκφρασή του. Όπως το πήλινο σπάζει με το παραμικρό χτύπημα, έτσι και τα σώματά μας είναι ευπρόσβλητα από τις αρρώστιες και το θάνατο. Ο μεν θησαυρός πολύτιμος, το δε θησαυροφυλάκιο τιποτένιο. Γιατί; Για ν’ αποδεικνύεται ότι η υπερβολική δύναμη, που νικάει τα εμπόδια και ανοίγει το δρόμο του ευαγγελίου, είναι του Θεού και όχι ανθρώπινη. Έτσι εξηγούνται τα παράδοξα στη ζωή μας, προσθέτει ο απόστολος Παύλος. Ποια;
Σε όλες τις λεπτομέρειες του ευαγγελικού κηρύγματος συμβαίνει να συμπιεζόμαστε εξωτερικά, κι όμως δεν φτάνουμε στην απελπισία.- Φτάνουμε σε αδιέξοδα, αλλά και πάλι βρίσκουμε κάποιο μονοπάτι σωτηρίας. Οι άνθρωποι μας καταδιώκουν, αλλ’ ο Θεός δεν μας εγκαταλείπει. Πέφτουμε κάτω από την κούραση και τις δυσκολίες αλλά δεν καταστρεφόμαστε. Κάθε μέρα και ώρα και σ’ όλη τη ζωή μας κουβαλούμε μαζί μας τον άμεσο κίνδυνο να τη χάσουμε, όπως την έχασε ο Κύριος πάνω στο σταυρό, αλλ’ όλο αυτό το επιτρέπει ο Θεός, για να φανερωθεί στον κόσμο ότι ο Χριστός που ενεργεί μέσα μας ζει και μας ενισχύει.
Διότι εμείς οι κήρυκες που με τη βοήθεια του Θεού ζούμε μέσα σε τόσους κινδύνους παραδινόμαστε στο θάνατο κάθε μέρα για χάρη του Ιησού, για να φανερωθεί στη θνητή ζωή μας η ζωή του Χριστού, που μας σώζει από το θάνατο. Λέει ο Ιωάννης χρυσόστομος· αν κάποιος που δεν πιστεύει ότι ο Ιησούς πέθανε και αναστήθηκε, βλέποντας εμάς να πεθαίνουμε κάθε μέρα και ν’ ανασταινόμαστε, ας πιστέψει λοιπόν στην ανάσταση του Χριστού και ας σωθεί. Ώστε, συμπεραίνει ο Απόστολος, το θάνατο τον αντιμετωπίζουμε εμείς οι κήρυκες, ενώ εσείς απολαμβάνετε την αιώνια ζωή που προέρχεται από το κήρυγμά μας.
Θα ρωτήσει κάποιος τον Απόστολο· Έως πότε θα εκτίθεσθε στον κίνδυνο του θανάτου με το κήρυγμα; Απάντηση. Όσο ζούμε και πιστεύουμε, δεν θα παύσουμε να κηρύττουμε. Αυτό είπαν οι προφήτες με τον Ψαλμό, αυτό λέμε κι εμείς. Πιστεύουμε, γι’ αυτό και κηρύττουμε. Διότι αυτοί κι εμείς έχουμε το ίδιο φρόνημα, το ίδιο πιστεύω. Και ξέρουμε ακόμη ότι ο Θεός που ανέστησε από το θάνατο τον Κύριό μας Ιησού σαν άνθρωπο, ο ίδιος θ’ αναστήσει κι εμάς με τον Ιησού Χριστό και θα μας παρουσιάσει με δόξα μαζί με σας τους πιστούς, για ν’ απολαμβάνουμε αιωνίως τη θεία μακαριότητα.
Διότι όλα για σας τους ανθρώπους γίνονται. Και η γέννηση του Χριστού και η σταύρωση και η ανάστασή του και οι κόποι μας και το κήρυγμά μας για τη σωτηρία σας γίνονται, για να σας δοθεί πλουσιοπάροχα η χάρη, και έτσι όλο και περισσότεροι περισσότερη να προσφέρουν την ευχαριστία στο Θεό για τη δόξα του Θεού, που όλα τα πρόβλεψε και τα οικονόμησε για τη σωτηρία των ανθρώπων.Μεγάλη η τιμή στον άνθρωπο ν’ ασχολείται ο Θεός μαζί του. Να στέλνει το Γιό του, να πεθαίνει, ν’ ανασταίνεται, να κηρύττουν οι απόστολοι με χίλιους κινδύνους και με κίνδυνο θανάτου, να έρχεται ο Πρόδρομος, ν’ αποκεφαλίζεται, μόνο και μόνο για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για τη σωτηρία του. Μεγάλη η τιμή, αλλά μεγάλη και η ευθύνη, σε περίπτωση που ο άνθρωπος δεν δείξει το ανάλογο ενδιαφέρον.
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Η ΣΙΓΟΝΤΑΡΟΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ «αρχή» των «Ακτίνων» : Αφήστε το σχόλιό σας και να είστε σίγουρος, πως αν εκφράζει την Παράδοση της Εκκλησίας,...
-
Ανοικτή επιστολή προς τον Μητροπολίτη Μόρφου κ.Νεόφυτο FEBRUARY 29, 2024 ~ ΒΑΣΙΛΙΚΉ ΟΙΚΟΝΌΜΟΥ «πᾶς ὁ παραβαίνων καὶ μὴ μένων ἐν τῇ διδαχῇ ...
-
Η άδικη καθαίρεση του π. Πέτρου στην Κύπρο και ο δικαστής του Μόρφου Νεόφυτος. Το «έγκλημα» του π. Πέτρου; Δεν μνημονεύει για λόγους ...
-
Η επιστολη εσταλη συστημενη στον νεο μητροπολιτη Θεσσαλονικης στην Αρχιεπισκοπη Αθηνων, αλλα δεν λαβαμε απαντησι. Τι να απαντησει ο κυριος α...
-
ΑΚΚΡΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΡΑΣΟΦΟΡΟΙ Διεστραμμενοι στην Πιστι Αγιορειτες καλογηροι: Νικητας Παντοκρατορινος. Γι' αυτό δεν α...
-
Μιλώντας πιο πάνω, ο απόστολος Παύλος, για σαρκικές παρεκτροπές, και μάλιστα για την πορνεία, και εκθέτοντας τους λόγους για τους οποίου...
-
Η μάσκα της υποκρισίας και το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. Ο Προκαθήμενος του Αλεξανδρινού Θρόνου παραβλέπει προκλητικά τα βαρύτατα κανονικά πα...
-
Ερωτήματα στην λεγόμενη "Θεολογία των ημερολογίων"(;;;;) Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου Παρακολουθώ τις ομιλίες κληρικ...
-
Αμβροσιος: Πατερες αφοριστε τον ασεβη πρωθυπουργο Μητσοτακη. Ανοικτή Επιστολή προς την Διαρκή Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος της 167...
-
Τζέικομπ Ρότσιλντ: Ο θάνατός του και η σκοτεινή πλευρά της ιστορίας ΦΩΤΟ: Εδώ βλέπουμε τον μακαριστό λόρδο Τζέικομπ Ρότσιλντ να ποζάρει μαζί...