Τοῦ Σημάτη Παναγιώτη
«Ἄραγε,
ὁ “Ὀρθόδοξος Τύπος” ποὺ δημοσιεύει τὰ ἄρθρα τοῦ Μητροπολίτη
Καλαβρύτων καὶ τὸν παρουσιάζει ὡς Ὀρθόδοξο Ἐπίσκοπο στοὺς πιστούς, τὸν ἔχει ρωτήσει ἂν ἀρνήθηκε ποτέ, ὅσα βλάσφημα οἰκουμενιστικὰ ἔχει δηλώσει ἐναντίον
τῆς Ὀρθόδοξης Παραδόσεως καὶ Πίστεως! (Ὑπ’ ὄψιν ὅτι ὁ “Ὀρθ. Τύπος” ἔχει
δημοσιεύσει μερικὲς ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἀντορθόδοξες δηλώσεις του, ὅταν πράγματι ἀγωνιζόταν
χωρὶς συμβιβασμοὺς γιὰ τὴν Πίστη!).
1. Γιατί, ἄραγε, ὑποστήριξε ὁ κ.
Ἀμβρόσιος μὲ πάθος τὸν ἐρχομὸ τοῦ Πάπα στὴν Ἑλλάδα;
2. Πόσο συνδέεται μὲ τὴν ὑποστήριξη αὐτή, ἡ προσπάθεια νὰ δώσει Ὀρθόδοξο
ναὸ στὸ Αἴγιο -πέντε χρόνια μετά- σὲ Παπικούς (ὅπως γράφει στὴν «Ἀπολογία» του ὁ παπα-Κώστας); Πόσο συνδέεται καὶ μὲ ὅσα δήλωσε-δίδαξε
τὸ λαὸ πολλάκις ὁ κ. Ἀμβρόσιος ὅτι «ὁ Πάπας δὲν εἶναι αἱρετικός»! «Ὅτι ὁ παπισμός δὲν εἶναι αἵρεση»! Πόσο θεολόγος καὶ Ποιμένας
εἶναι ἕνας Ἐπίσκοπος, ὅταν διδάσκει στὸ λαὸ ὅτι οἱ κακοδοξίες αὐτὲς περὶ Παπισμοῦ εἶναι θεολογούμενα; Γράφει: Αὐτὰ «εἶναι τὰ λεγόμενα “θεολογούμενα”… Κάποια στιγμὴ ἡ
ἐκκλησία θὰ ἀποφασίσει»! Ὅταν διδάσκει ὅτι «οἱ Ρωμαιοκαθολικοὶ ἔχουν Ἀποστολικὴ διαδοχή, καὶ Μυστήρια, καὶ Βάπτισμα καὶ θαύματα»; Ὅτι «τὸ Filioque εἶναι
μία ἀπὸ τὶς θεολογικὲς διαφορές μας. Εἶναι θέμα ἑρμηνείας.
Δὲν εἶναι αἵρεσις· …μὰ δὲν εἶναι αἵρεσις… Ἀλλά, ἂν τὸ στέλλει τὸ Ἅγ. Πνεῦμα ὁ Πατὴρ καὶ ὁ Υἱός,
ἐγὼ δὲν ἤμουνα σύμβουλος ἐκεῖ
γιὰ νὰ δῶ τί ἔγινε. Δὲ θὰ σᾶς διδάξω ποτὲ ὅτι ὁ Πάπας εἶναι αἱρετικός»!
3.
Γιατί ἀμφισβητεῖ τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Δίδαξε: «Δὲν ὑπάρχει ἀπόφαση
ποὺ νὰ ὁμιλεῖ γιὰ τὴν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ». Καὶ ὅτι «Ἕνας ὁ ὁποῖος ὁμολογεῖ τὸν
Τριαδικὸ Θεὸ εἶναι χριστιανός,
καὶ μπορεῖ νὰ εἶναι Ὀρθόδοξος, μπορεῖ
νὰ εἶναι Καθολικός, μπορεῖ νὰ εἶναι Διαμαρτυρόμενος»! (Τί παραπάνω λένε οἱ πρωτοκλασᾶτοι Οἰκουμενιστές;).
ΕΝΑΣ ΑΝΤΙ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΠΑΠΑΣ
ΚΑΙ Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ
ΜΗΤΡ. ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ!
Σχεδὸν πέρασε ἕνας μήνας ἀπὸ
τὴν κοίμηση τοῦ π. Κωνσταντίνου Παλαιολογόπουλου, τοῦ μοναδικοῦ ἀντι-Παπικοῦ καὶ
ἀντι-Οἰκουμενιστῆ ἱερέα τοῦ Αἰγίου, ποὺ διώχθηκε γιὰ τὶς ὀρθόδοξες θέσεις του
καὶ τοὺς ἀγῶνες του, ὅσο κανεὶς ἄλλος παπὰς στὴν Μητρόπολη Καλαβρύτων, ἀπὸ τὸν
Μητροπολίτη Ἀμβρόσιο.
Εἶχα τὴν εὐλογία νὰ τὸν ἔχω
πνευματικὸ καὶ ἐξομολόγο 25 περίπου χρόνια, νὰ εἶμαι 20 χρόνια κατηχητὴς στὴν Ἐνορία
του καὶ νὰ δακτυλογραφήσω ἑκατοντάδες κείμενά του (διατηρῶ πολλὰ ἀπὸ τὰ ἀντίστοιχα
χειρόγραφα), ὑπὸ τὴν καθοδήγησή του δέ, ξεκίνησα σιγά-σιγὰ νὰ δημοσιεύω καὶ κάποια
δικά μου κείμενα.
Δίνω αὐτὲς τὶς λίγες
πληροφορίες γιὰ νὰ κατανοήσει ὁ ἀναγνώστης τὴν ἀγανάκτησή μου, ὅταν ἔμαθα πώς,
κατὰ τὴν νεκρώσιμη ἀκολουθία, ἐκφωνήθηκαν ἐπικήδειοι λόγοι ἀπὸ προσφιλεῖς ἱερεῖς,
ποὺ γνώρισαν ἀπὸ κοντά τοὺς ἀγῶνες του καὶ τοῦ συμπαραστάθηκαν ποικιλοτρόπως, ἰδίως
κατὰ τὸ διάστημα τῆς ἀσθενείας του, ἀλλὰ
μὲ τοὺς λόγους τους αὐτοὺς σκιαγράφησαν ἕναν
ἄλλο παπα-Κώστα. Ἀποσιωπήθηκαν, δηλαδή, στοὺς ἐπικήδειους λόγους οἱ ἀντι-Παπικοὶ
καὶ ἀντι-Οἰκουμενιστικοί
του ἀγῶνες καὶ οἱ διώξεις του ἀπὸ
τὸν Ἐπίσκοπο Ἀμβρόσιο· ἀποσιωποιήθηκε ἡ γιὰ μεγάλο χρονικὸ διάστημα ἀποστασιοποίηση ἀπὸ τὸν κ. Ἀμβρόσιο, καὶ
ἡ μικροῦ χρονικοῦ διαστήματος ἀποτείχισή
του ἀπ’ αὐτόν, πρὶν οἱ ἀσθένειές του τὸν ἀναγκάσουν νὰ ἀποτραβηχτεῖ.
Κι αὐτὴ ἡ παραποίηση τῆς ἱστορικῆς
του πορείας ἔγινε, γιὰ νὰ μὴν ἔρθουν σὲ σύγκρουση οἱ ὁμιλητὲς μὲ τὸν Δεσπότη τοῦ
Αἰγίου, ὁ ὁποῖος ἔχει τὴν ἐξουσία! Ἕνας ἐκ τῶν ὁμιλητῶν, μάλιστα, εἶχει καὶ ἰδιαίτερο
λόγο· ἤθελε νὰ παρουσιάσει τὸν παπα-Κώστα ὑπάκουο στὴν Ἐκκλησία, ΔΗΛΑΔΗ στὸν
Δεσπότη κι αὐτὸ δὲν συμβιβαζόταν μὲ τὴν οἰκουμενιστικὴ πορεία τοῦ Γέροντα! Οἱ ἐκφωνήσεις
τῶν λόγων ἦταν «καιρὸς» Ὁμολογίας, ἀλλὰ δὲν τὸν ἐκμεταλλεύτηκαν! Τὸ κόστος τοῦ νὰ
ἐλέγχεις σήμερα σὲ καιροὺς Οἰκουμενισμοῦ τοὺς ἡγέτες του, εἶναι ἔργο δυσβάστακτο!
Ἔτσι οἱ ὁμιλητές, ἀντὶ γιὰ τὸν
ἀγωνιστὴ παπα-Κώστα, παρουσίασαν ἕνα παπαδάκο ὑπάκουο σ’ ἕνα φιλοπαπικὸ
Δεσπότη, καὶ ἔγινε προσπάθεια νὰ ἀποδειχθεῖ ὡς ἰσχύον καὶ στὴν περίπτωση τοῦ
παπα-Κώστα τὸ Οἰκουμενιστικό-Ζηζιούλιο ἐπισκοποκεντρικὸ
σλόγκαν:
Μόνο ὅταν εἶσαι ἑνωμένος μὲ τὸν Ἐπίσκοπο, ἀνήκεις στὴν Ἐκκλησία,
ἔστω κι ἂν ὁ Ἐπίσκοπος αὐτὸς δὲν ἐκφράζει τὴν Ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας!
Δηλαδή, ἐπαναλήφθηκε ἄλλη μιὰ
φορά, μιὰ θεατρικὴ παράσταση, σὰν κι αὐτὴ ποὺ παίχτηκε στὴν κηδεία τοῦ ἀείμνηστου
ἀγωνιστῆ θεολόγου Νικολάου Σωτηρόπουλου. Τότε ὁ μεγάλος Δεσπότης τοῦ Φαναρίου διέταξε (καὶ ὁ Μητροπολίτης Αἰτωλίας ἔντρομος
ὑπήκουσε καὶ ἀποδέχτηκε τὶς ἐντολὲς τοῦ αἱρετικοῦ), νὰ κηδευθεῖ ὁ Σωτηρόπουλος (ποὺ
ἀντικανονικὰ καὶ παράνομα εἶχε ἀφορίσει), ἀλλὰ ἀπαγόρευσε κατὰ τὴν νεκρώσιμη Ἀκολουθία νὰ ἀκουστεῖ ἡ ἀλήθεια γιὰ
τοὺς ἀγῶνες τοῦ Σωτηρόπουλου κατὰ τῶν Οἰκουμενιστῶν! Ἀπαγόρευσε στὸν θεολόγο κ.
Βλαχογιάννη νὰ ἐκφωνήσει ἐπικήδειο λόγο παρὰ τὶς διαμαρτυρίες του! Ὁ μόνος ἐπικήδειος
ποὺ ἀκούστηκε ἦταν ἐκείνος τοῦ π. Δανιὴλ Ἀεράκη, προσαρμοσμένος στὶς ἐπιθυμίες
τοῦ Δεσπότη τοῦ Βοσπόρου!
Ὡς ἐκ τούτου ἀναγκάστηκα νὰ δημοσιεύσω δύο
κείμενα
(ἐδῶ κι ἐδῶ) γιὰ νὰ ἀποκαταστήσω τὴν πραγματικότητα. Τοῦτο ἐνόχλησε σφόδρα τὸν μητροπολίτη
Καλαβρύτων Ἀμβρόσιο, ὥστε ἔγραψε καὶ ἀνάρτησε στὴν ἱστοσελίδα του ἕνα κείμενο μὲ
ὑβριστικοὺς χαρακτηρισμοὺς καί, χωρὶς νὰ ἀναιρέσει οὔτε λέξη ἀπ’ ὅσα ἔγραψα,
ρίχνει τὴ “λάσπη”: ὁ Σημάτης «ΨΕΥΔΕΤΑΙ σε πολλά
σημεία! ΨΕΥΔΕΤΑΙ δε ΑΣΥΣΤΟΛΩΣ».
Μόνο ποὺ ξέχασε νὰ ἐπισημάνει τὰ σημεῖα στὰ ὁποῖα …ψεύδομαι! Δὲν ἀναφέρει οὔτε
…ἕνα γιὰ δεῖγμα!!! Γιατί; Διότι φοβᾶται τὸν διάλογο καὶ τὶς ἀπαντήσεις ποὺ θὰ ἐλάμβανε!
Γιὰ τοῦτο μάλιστα πρόλαβε νὰ γράψει ὅτι δὲν
θὰ συνεχίσει τὴν ἀντιπαράθεση, γιὰ νὰ μὲ ἀποτρέψει νὰ ἀπαντήσω. Μόλις δεῖ τὴν
ἀπάντηση, ἔχω τὴν αἴσθηση ὅτι θὰ ἀλλάξει γνώμη. Τὸ συνηθίζει!
Ταυτόχρονα μοῦ ἀπέστειλε καὶ
μιὰ Ἐπιστολὴ στὴν ὁποία συνεχίζει τὸ ὑβρεολόγιο καὶ …ἰδιωτικῶς καὶ διὰ τῆς ὁποίας
ἀποδεικνύει ὅτι δὲν κατάλαβε τίποτα ἀπὸ ὅσα ἔκανε ἐναντίον τῆς Πίστεως τῆς ὁποίας
ἐτάχθη φρουρός! Δὲν κατάλαβε γιὰ ποιό λόγο ἐνεργήσαμε, ὅπως ἐνεργήσαμε, ὑπὸ τὴν
καθοδήγηση τοῦ ἀειμνήστου π. Κωνσταντίνου!
Ἔτσι ὁ Μητροπολίτης
Καλαβρύτων:
Α. Δὲν
μετανόησε γιὰ τὴν προσπάθειά του νὰ παραχωρήσει Ναὸ σὲ Παπικούς! Δὲν
μετανόησε ποὺ συγκάλεσε Ἱερατικὴ Σύναξη μὲ μοναδικὸ θέμα τὴν παραχώρηση αἴθουσας
ἢ Ὀρθόδοξου Ναοῦ σὲ αἱρετικούς, μὲ σκοπὸ νὰ ἀποσπάσει ἀπὸ τοὺς Ἱερεῖς του τὴν
συναίνεση, ὥστε νὰ μοιραστεῖ μαζί τους καὶ νὰ μὴ σηκώσει μόνος τὴν κατακραυγή
«τῶν γνήσιων πιστῶν», ὅπως εἰρωνεύεται ἐμᾶς ποὺ τότε ἀντιδράσαμε! (Αὐτὰ τὰ
γράφει ὁ π. Κων/νος Παλαιολογόπουλος στὴν “ΑΠΟΛΟΓΙΑ” κι ὄχι ἐγώ).
Συνεχίζει νὰ ἐπαναλαμβάνει τὶς
ὑποκριτικὲς ἐξηγήσεις καὶ παραπλανητικὲς διαβεβαιώσεις ὅτι δὲν ἔδωσε τελικὰ
Ναό, ὡσὰν ἐμεῖς νὰ εἴπαμε ὅτι ἔδωσε. Ἐμεῖς ἀκριβῶς γι’ αὐτὸ ἀγωνιστήκαμε κι αὐτὸ
ἀποτρέψαμε: Νὰ ματαιώσουμε τὴν ὑπόσχεση
ποὺ εἶχε δώσει στὸν «φραγκόπαπα Βιδάλη» (κατὰ
τὴν γραπτὴ μαρτυρία τοῦ ἀείμνηστου π. Κωνσταντίνου), ὥστε τελικὰ νὰ ἀποτραπεῖ ἡ
παράδοση Ἱεροῦ Ναοῦ στοὺς Παπικούς! Ἔγραψε σχετικὰ ὁ π. Κωνσταντῖνος γιὰ τὸ θέμα:
«Ισχυρίζεσθε,
(Σεβασμιώτατε) ότι εις την Σύναξιν της 8ης Φεβρουαρίου έληξε το θέμα
παραχωρήσεως Ναού εις τους Ρωμαιοκαθολικούς και “έχει δηλωθή κατά τον πλέον
επίσημον τρόπον ότι εκ μέρους της ιεράς Μητροπόλεως ούτε Ναός ούτε αίθουσα
πρόκειται να παραχωρηθή”. Αυτό όμως το γράψατε εκ των υστέρων, επειδή συμφέρει.
Ούτε όμως εις την Σύναξιν ειπώθηκε (ὅτι τάχα τὸ θέμα ἔληξε), ούτε εις την
δημοσιότητα εδόθη (πριν εμείς ξεκινήσουμε την Διαμαρτυρίαν), ούτε ο Φραγκόπαπας
εδήλωσεν εις την συνέντευξίν του, ότι έλαβε τοιαύτην απορριπτικήν του αιτήματός
του απάντησιν. [σ.σ. Στὴν Σύναξη ὁ Ὀρθόδοξος Μητροπολίτης Ἀμβρόσιος εἶχε ἐπιτρέψει
νὰ εἶναι παρὼν ὁ αἱρετικὸς ἱερέας κ. Βιδάλης, ἦταν δὲ παρὼν καὶ ὁ ἀείμνηστος π.
Κωνσταντῖνος, μάρτυς ἀδιάψευστος ὅτι ὁ Μητροπολίτης ψεύδεται, δηλώνων ὅτι τὸ
θέμα εἶχε λήξει τότε!]
…Την 13/3/2006
ο Φραγκόπαπας κ. Βιδάλης εις συνέντευξίν του εδήλωνε: Για “ένα διάστημα μου είχε (ΗΔΗ) παραχωρήσει (εννοεί την Σεβασμιότητά σας) μια
αίθουσα στο (εκκλησιαστικό) Ίδρυμα Άγιος Χαράλαμπος. Έκανα 3-4 φορές λειτουργία” εκεῖ. Εξυπηρετήθη, έστω και προσωρινώς,
με παραχώρησιν εκκλησιαστικού χώρου ο Φραγκόπαπας κ. Βιδάλης. Και εις την
ερώτησιν του δημοσιογράφου: “Το θέμα, από της πλευράς της ιεράς Μητροπόλεως
θεωρείται λήξαν. Από την δική σας;” απάντησε ο κ. Βιδάλης: “Σε εμένα δεν μου απάντησε καθόλου (ο Μητρ. κ.
Αμβρόσιος). Τι εννοεί λήξαν; Δεν έχω
καταλάβει ακόμα τι ακριβώς εννοεί”.
Κρίμα, Σεβασμιώτατε! Μετὰ ἀπὸ
τόσα χρόνια γράφετε τὰ ἴδια ἀναπόδεικτα πράγματα! Γράφετε —στὴν προσωπικὴ ἐπιστολὴ ποὺ μοῦ ἀποστείλατε— ὅτι τὸ θέμα ἐθεωρήθη λῆξαν, ἀλλὰ σᾶς
διαψεύδει ὁ π. Κωνσταντῖνος· σᾶς διαψεύδει ὁ παπικὸς ἱερέας Βιδάλης ποὺ
κουβαλήσατε στὴν Σύναξη τῶν Ὀρθοδόξων Ἱερέων, γιὰ νὰ τοὺς «ἐπηρεάσει» μαζὶ μὲ τὶς δικές σας παρεμβάσεις στὴ Σύναξη (ὅπως πάλι
στὴν “ΑΠΟΛΟΓΙΑ” του γράφει ὁ π. Κων/νος). Σᾶς διαψεύδουν καὶ ἄλλοι, ὅπως στὸ
βιβλίο ποὺ μὲ ἀναγκάσατε νὰ συγγράψω, ἔχω ἀποδείξει χωρὶς νὰ τὸ διαψεύσετε!
[Νὰ σημειώσω ἐδῶ, ὅτι
προσπαθήσατε νὰ ἐξαναγκάσετε τὸν π.
Κωνσταντῖνο, σὲ κάποια συνάντηση ποὺ εἴχατε μαζί του, νὰ ἀνακαλέσει καὶ νὰ ἀποσύρει
τὴν “ΑΠΟΛΟΓΙΑ”
(ποὺ εἴχαμε δημοσιεύσει, τυπώσει καὶ διανείμει), τότε, στὴν ἀρχὴ τῆς ἀσθένειάς του! Τότε ποὺ εἶχε ἀκόμα
δυνάμεις ἀντιστάσεως, καὶ μπόρεσε
διπλωματικὰ ἔστω, νὰ ἀρνηθεῖ νὰ τὴν ἀποσύρει πείθοντάς σας (ὅπως μοῦ ἐκμυστηρεύτηκε)
ὅτι εἶναι καλύτερο νὰ μὴν γίνει αὐτὴ ἡ Δήλωση
ἀνάκλησης, διότι «τὸ θέμα θὰ ἔλθει πάλι στὴν ἐπικαιρότητα καὶ αὐτό,
Σεβασμιώτατε, δὲν σᾶς συμφέρει»!]
Β. Ἀναφέρει ὁ Καλαβρύτων στὰ κείμενά του καὶ ὀλίγα τινὰ περὶ Ἀποτειχίσεως.
Καὶ ἀποδεικνύει μὲ αὐτὰ ὅτι οὔτε γνώριζε τὴν ὀρθόδοξη Πατερικὴ διδασκαλία
περὶ Διακοπῆς Μνημοσύνου καὶ Ἀποτειχίσεως, οὔτε φρόντισε νὰ τὴν μάθει, παρὰ τὴν συζήτηση ποὺ ἔχει ἀνοίξει, παρὰ τὴν
σχετικὴ Ἡμερίδα ποὺ ἔγινε στὴν Μητρόπολη Πειραιῶς πρὶν μερικοὺς μῆνες. Μοῦ
γράφει:
«Ἐφ’ ὅσον ἔχετε
ἀκολουθήσει τὴν ὁδὸν τῆς “Ἀποτειχίσεως” διατί ἀσχολεῖσθε μαζί μας; Διαχωρίσατε
τὴν θέσιν σας, ἐξήλθετε ἐκ τῆς μάνδρας τῆς Ἐκκλησίας μας! Διατί ἆραγε
συνεχίζετε νὰ ἀσχολῆσθε μαζί μας;».
α) Ἡ Ἀποτείχιση,
Σεβασμιώτατε, εἶναι ἐνέργεια ποὺ προβλέπεται ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστική μας Παράδοση
καὶ ἔχει μάλιστα κατοχυρωθεῖ καὶ σὲ εἰδικὸ Κανόνα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, τὸν
ΙΕ΄ Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου ἐπὶ ἁγίου Φωτίου! Εἶναι δικαίωμα τῶν πιστῶν, καὶ ἡ ἐφαρμογή του
δὲν μᾶς βγάζει ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία (ὅπως κακόδοξα γράφετε), ἀφοῦ τὸν Κανόνα τὸν θέσπισε ἡ ἴδια ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ὅποιος τὸν ἐφαρμόζει, δὲν ἐξέρχεται
τῆς Ἐκκλησίας, ἁπλῶς ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὸν αἱρετίζοντα Ἐπίσκοπο, ὁ ὁποῖος τυπικὰ
εἶναι ἐντὀς τῆς Ἐκκλησίας, ἔχουν ἰσχὺ τὰ μυστήριά του, ἀλλὰ οὐσιαστικὰ εἶναι ἐκτὸς τῆς Ἀλήθειας τῆς Ἐκκλησίας, ἀφοῦ τὴν ἀθετεῖ. Δέχεσθε Σεβασμιώτατε τοὺς Ἱ.
Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας;
β) Μὲ τὴν Ἀποτείχιση, βέβαια,
ὅπως ἀθεολόγητα γράφετε, δὲν σταματάει ὁ
ἀγώνας τοῦ πιστοῦ. Συνεχίζεται, ἕως ὅτου νὰ ἐκλείψουν οἱ λόγοι ποὺ τὸν ὁδήγησαν
στὴν Ἀποτείχιση. Νὰ παύσει, δηλαδή, ὁ Ἐπίσκοπος νὰ συμμετέχει καὶ νὰ ἀποδέχεται
τὰ ψηφίσματα τοῦ Π.Σ.Ε. Νὰ παύσει νὰ πιστεύει ὅτι ὁ Παπισμὸς δὲν εἶναι αἵρεση.
Νὰ παύσει νὰ διδάσκει ὅτι οἱ παπικοὶ ἔχουν μυστήρια καὶ θαύματα...
Γ. Ἂν τελευταῖα σπάνια ἀναφέρομαι
στὸ ὄνομά του, παρότι κείμενα καὶ ἐνέργειές του μᾶς προκαλοῦν, τὸ κάνω γιὰ
βασικοὺς λόγους. Διότι ἔχει “δημιουργήσει” τὴν ἐντύπωση καὶ τὴν ἔχει διασπείρει
στοὺς συμπατριῶτες μου (καὶ ὅπου ἀλλοῦ διὰ τῶν ἀναρτήσεων τοῦ ἱστολογίου του
φτάνουν τὰ ἄρθρα του) ὅτι ἀπὸ ἐμπάθεια ἐνεργῶ ἐναντίον του. Τοῦτο βέβαια δὲν εἶναι
ἀληθές. Ἀφήνοντας λοιπόν ἀσχολίαστες πολλὲς ἐνέργειές του ποὺ ἅπτονται τῆς ἐκκλησιαστικῆς
μας ζωῆς, εὐελπιστοῦσα ὅτι εἶναι δυνατὸν νὰ διαλύσω αὐτὴ τὴν ἐντύπωση ἀπὸ ὅλους,
κυρίως ὅμως ἀπὸ τὸν ἴδιο. Κι ἴσως αὐτὸ βοηθοῦσε νὰ ἀναθεωρήσει κάποιες ἐνέργειές
του ποὺ μὲ ὁδήγησαν νὰ ἀπομακρυνθῶ ἀπὸ τὸν
Ἐπίσκοπο Ἀμβρόσιο κι ὄχι ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία,
ὅπως ἀποπροσανατολιστικὰ καὶ δόλια ἐπαναλαμβάνει. Ὅμως, μὲ τὴν τελευταία ἀπάντησή
του μὲ ἀπογοήτευσε καὶ πάλι. Ἀλλὰ καθῆκον μας εἶναι νὰ μὴν ἀπελπιζόμαστε «εἰς
τέλος» γιατὶ μόνο ὁ Θεὸς γνωρίζει τὴν πορεία μας καὶ τὴν κατάληξή μας.
Γιὰ τὸν λόγο αὐτό, κάνω ἄλλη
μιὰ προσπάθεια παρουσιάσεως θεμάτων Πίστεως στὰ ὁποῖα ὁ Μητροποπολίτης
Καλαβρύτων, ἀνάγκασε τὸν π. Κωνσταντῖνο καὶ ἐμένα νὰ ἀπομακρυνθοῦμε ἀπὸ αὐτόν.
(Γιὰ τὰ ἄλλα θέματα ποὺ σᾶς ἀφοροῦν προσωπικά,
ὅπως ἔχετε διαπιστώσει, ἀποφεύγω νὰ πάρω θέση, γιατὶ αὐτὰ εἶναι «ἄλλου παπὰ Εὐαγγέλιο»!).
Προτείνω, λοιπόν, ὁ
Μητροπολίτης Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας νὰ ἀπαντήσει στὰ ἑξῆς θέματα Πίστεως:
1. Στὸ Πόρτο Ἀλέγκρε, μαζὶ μὲ
τὸν Δημητριάδος Ἰγνάτιο, ἦταν παρὼν ὁ κ.
Ἀμβρόσιος ὡς ἕνας ἐκ τῶν ἐπροσώπων (παρατηρητής) τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἐκπροσωποῦσε
δηλαδὴ τοὺς ἄλλους Ἀρχιερεῖς καὶ ὅλους τοὺς πιστούς Ἕλληνες, φυσικὰ κι ἐμένα. Ἐκεῖ
(στὸ Πόρτο Ἀλέγκρε) ἐλήφθησαν ἀποφάσεις ποὺ «δολοφονοῦν» τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
Στὸ Porto Alegre
συγκεκριμένα, οἱ ἐκπρόσωποί μας δέχθηκαν, ἐκτὸς πολλῶν ἄλλων:
i) Ὅτι τὴν Ἐκκλησία τὴν ἀποτελοῦν
ὅλες μαζί, οἱ 350 αἱρετικὲς “ἐκκλησίες” τοῦ Π.Σ.Ε.», ἀνάμεσα στὶς ὁποῖες ἀριθμεῖται
ὡς ἰσότιμος καὶ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ὡς ἐκ τούτου, ἀρνήθηκαν ἐμπράκτως τὸ
Σύμβολο τῆς Πίστεως διὰ τοῦ ὁποίου ὁμολογοῦμε «πίστιν εἰς “Μίαν Ἐκκλησίαν”!
ii) Δέχθηκαν, ὅτι ἤδη «εἴμαστε ἑνωμένοι»
(ἀοράτως!) μ’ αὐτὸ τὸ συνονθύλευμα τῶν αἱρετικῶν κοινοτήτων, ἀλλὰ ἀποβλέπουμε
στὴν ἐπίτευξη “πλήρους ὁρατῆς ἑνότητας”.
iii) Ὅτι ἡ πληθώρα τῶν κακοδοξιῶν
τῶν “ἐκκλησιῶν” τοῦ Π.Σ.Ε., εἶναι “διαφορετικοὶ τρόποι διατυπώσεως τῆς ἰδίας Πίστης
καὶ ποικιλία Χαρισμάτων
τοῦ Ἁγίου Πνευματος”!
iv) Ὅτι αὐτὸ ποὺ ὁριοθετεῖ τὴν Ἐκκλησία δὲν εἶναι
ἡ κοινὴ ὀρθὴ
Πίστη, ἡ Παράδοση καὶ ἡ Ἀποστολικὴ διαδοχή, ἀλλὰ τὸ “βάπτισμα”!
Εἶναι σαφὲς ὅτι αὐτὰ ἀποτελοῦν
παραδοχὲς αἱρετικῶν πιστευμάτων τῶν Ὁμολογιῶν ποὺ συνανήκουν −μὲ τὶς Ὀρθόδοξες
Ἐκκλησίες− στὸ Π.Σ.Ε. Βέβαια ὁ εὔκολος στὴν εὕρεση προσχημάτων μητροπολίτης Καλαβρύτων
−γιὰ νὰ δικαιολογήσει τὴν στάση του− ἰσχυρίστηκε ὅτι α) παρότι ἡ μετάφραση μέρους
τῶν ἀποφάσεων τοῦ Π.Σ.Ε. εἶχε δημοσιευθεῖ πρὶν δυὸ χρόνια (τὸ 2007), δὲν εἶχε λάβει τὴν
ἐπίσημη ἀπόφαση στὰ χέρια του! (Ὡσὰν τὶς ἑκατοντάδες παρεμβάσεις του γιὰ ἐκκλησιαστικὰ καὶ
πολιτικὰ θέματα νὰ τὶς ἔκανε, ἀφοῦ πρῶτα πῆρε ἀπὸ δικαστικὸ κλητήρα ἐπὶ ἀποδείξει
τὰ ἐπίσημα ἔγγραφα!), β) ὅτι δὲν ἦταν Ἐκπρόσωπος τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ
Παρατηρητής, καὶ ὅτι, μάλιστα ἔφυγε πρὶν τὴν ὑπογραφὴ τῶν ἀποφάσεων τοῦ Π.Σ.Ε.
Αὐτὸ ἀντικειμενικὰ εἶναι σωστό. Ἀλλά…
Κάνουμε τὴν ἑξῆς ὑπόθεση, γιὰ νὰ καταλάβει ὁ ἴδιος ἀλλὰ
καὶ ὅσοι διαβάσουν τὸ παρόν, πόσο φτηνὴ εἶναι αὐτὴ ἡ δικαιολογία. Ἐὰν ἦταν ἀκροατὴς
σὲ ἕνα Συνέδριο ἢ σὲ ἕνα Δημοτικὸ Συμβούλιο, καὶ ὅταν ἔφευγε αὐτὸ τὸ Συμβούλιο ἔβγαζε
ἀπόφαση γιὰ τὴν κατάσχεση κάποιων οἰκοπέδων τῆς Μητροπόλεως Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας
καὶ κατασκευὴ έκεῖ κινηματογράφου, γυμνιστικοῦ κέντρου καὶ ἄλλων χώρων
ψυχαγωγίας, τί θὰ ἔκανε; Θὰ ἀντιδροῦσε δυναμικά, ἢ θὰ ἰσχυριζόταν ὅτι αὐτὸς παρέστη
ὡς ἀκροατὴς καὶ ἀπουσίαζε ὅταν ἐλήφθη ἡ ἀπόφαση καὶ ἄρα, οὔτε εὐθύνη ἔχει, οὔτε
ὀφείλει νὰ ἀντιδράσει στὴν ἀπόφαση αὐτή; Ἀσφαλῶς καὶ θὰ ἀντιδροῦσε μὲ
σφοδρότητα (ὅπως ἔχει ἀντιδράσει σὲ πάμπολλες περιπτώσεις, κοινωνικῶν καὶ
πολιτικῶν ἀποφάσεων ποὺ τὶς γνώρισε διὰ μέσου τῶν ἐφημερίδων καὶ τῆς τηλεοράσεως
καὶ οἱ ὁποῖες, μάλιστα, δὲν εἶχαν ἄμεση σχέση μὲ τὴν Μητρόπολή του).
Γιὰ χωράφια, λοιπόν, καὶ
περιουσιακὰ στοιχεῖα θὰ ἀντιδροῦσε, γιὰ τὴν κατεδάφιση τῆς Πίστεως καὶ τὸ
ξεπούλημα τῆς Ὀρθοδοξίας, ποὺ εἶναι τὸ κύριο καὶ πρώτιστόν του καθῆκον, ἔδειξε ἔνοχη οἰκουμενιστικὴ σιωπή! Γιατί,
λοιπόν, γιὰ τὶς ἀποφάσεις τοῦ Πόρτο Ἀλέγκρε (ὅταν τὶς ἔμαθε) δὲν ἀντέδρασε, δὲν
ἐξέδωσε ὀργίλες Ἀνακοινώσεις καὶ δὲν ἔδωσε Συνεντεύξεις, ὅπως πολλάκις ἔκανε ἀκόμα
καὶ ἐναντίον πολιτικῶν προσώπων καὶ καλλιτεχνῶν; Εἶναι δυνατὸν Ἐπίσκοπος νὰ
«ξεσηκώνει» τὸν κόσμο γιὰ ἕνα τραγούδι τοῦ Σάκη Ρουβᾶ(!), νὰ μέμφεται τὸν
Πατριάρχη ποὺ ζήτησε «ἕνα μπλουζάκι ἀπὸ τὸ Ρουβᾶ» καὶ νὰ μὴν διαμαρτύρεται
τουλάχιστον μὲ τὸν ἴδιο θορυβώδη τρόπο ποὺ συνηθίζει (γιὰ νὰ βρίσκεται στὸ ἐπίκεντρο
τοῦ ἐνδιαφέροντος ἢ γιὰ “ποιμαντικοὺς” λόγους;) γιὰ κορυφαῖα θέματα Πίστεως; Καὶ
μὴν μᾶς πεῖ ὅτι περιμένει τὴν ἀντίδραση τῆς Συνόδου (ποὺ σιώπησε ὁμοίως καὶ
σιωπᾶ …μακαρίως), γιατὶ θὰ τοῦ θυμίσουμε δεκάδες παρεμβάσεις του παρὰ τὴν σιωπὴ
τῆς Συνόδου!!!
Γιὰ νὰ γίνει κατανοητὴ ἡ Οἰκουμενιστικὴ
πτώση τοῦ Καλαβρύτων γιὰ τὴν συμμετοχή του στὸ Συνέδριο τοῦ Π.Σ.Ε. στὸ Πόρτο Ἀλέγκρε (συμμετοχὴ ἀναγνώρισης τῶν «ἐκκλησιῶν»), ποὺ
δυστυχῶς γίνεται φανερὰ καὶ σιωπηρὰ
καὶ ἀπὸ ὅλους τοὺς «Ὀρθόδοξους» Ἐπίσκοπους, ἂς θυμηθοῦμε τί ἔγραψε ἕνας
Ἅγιος κι ὄχι ὁ −κατὰ τὸν εἴρωνα Μητροπολίτη Ἀμβρόσιο− «γνήσιος ορθόδοξος χριστιανός Σημάτης» ποὺ «δια την Ιεράν Μητρόπολιν
τυγχάνει ανύπαρκτον πρόσωπον!», ὡς
«"αδέσποτο" πρόβατο» ποὺ ἔχει τὸ «μικρόβιο της μισανθρωπίας»!
Ἔγραψε ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος:
«Έως πότε θα εξευτελίζωμεν δουλικώς την Αγίαν μας Ορθόδοξον Εκκλησίαν δια της οικτρώς
και φρικωδώς αντιαγιοπαραδοσιακής στάσεώς
μας έναντι του Οικουμενισμού και του λεγομένου Παγκοσμίου
Συμβουλιου Εκκλησιών; Εντροπή
καταλαμβάνει πάντα ειλικρινή Ορθόδοξον» γιὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Ὀρθ. Ἐκκλησία
«αποτελεί οργανικόν μέρος του Π.Σ.Ε.». Αυτή η απόφασις
είναι φρικαλέα. Ήτο άραγε
απαραίτητον η Ορθόδοξος Εκκλησία, να ταπεινωθεί τόσον τερατωδώς, ώστε οι
αντιπρόσωποί της Ιεράρχαι, να επιζητούν την «οργανικήν» μετοχήν και συμπερίληψιν
εις το Π.Σ.Ε. (που) αποτελείται
από 263 αιρέσεις, το οποίον,
κατ’ αυτόν τον τρόπον γίνεται εις νέος
εκκλησιαστικός «οργανισμός», μία «νέα Εκκλησία»; Το οποίον ουδέν άλλο είναι
ειμή αναβίωσις της αθέου ανθρωπολατρείας–ειδωλολατρείας.
Αλοίμονον, ανήκουστος
προδοσία!».
Καὶ πότε ἔγραψε ὁ Ἅγιος αὐτά,
τὰ περὶ «ἀνηκούστου προδοσίας»; Πρὶν
50 περίπου χρόνια! Πρὶν τὸ Μπάλαμαντ! Πρὶν τὸ Πόρτο Ἀλέγκρε!! Πρὶν τὸ Πουσάν!!!
Πρὶν τὶς ἀδιάλειπτες συμπροσευχές, τὶς ὁποῖες καὶ ὁ Καλαβρύτων μετὰ βδελυγμίας ἀπορρίπτει
(ὅπως τουλάχιστον δηλώνει στὴν τηλεοπτικὴ Συνέντευξη στὸ AXION TV!).
Μετὰ ἀπ’ αὐτά, ποιά ἀπάντηση
ἔχει ὁ Καλαβρύτων; Γιατί δὲν ἀπομακρύνεται
ἀπὸ τὸ Π.Σ.Ε., ἡ συμμετοχὴ στὸ ὁποῖο ἀποτελεῖ προδοσία τῆς Πίστεως; Γιατί
τουλάχιστον, ὅταν τοῦ δόθηκε ἡ εὐκαιρία, ὑπήκουσε στὴν Ἱεραρχία ποὺ τὸν «διέταξε»
νὰ κάνει κάτι ἀντίθετο ἀπὸ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ πῆγε ἐκεῖ ὡς παρατηρητής; (Καὶ κάτι γιὰ ὅσους πιστοὺς γνωρίζουν καὶ κοινωνοῦν μὲ τὸν
Μητροπολίτη ὡς πρὸς Ὀρθόδοξο: Τὰ μέλη τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας τῆς Μητροπόλεως Καλαβρύτων
καὶ Αἰγιαλείας, ἔχουν συνειδητοποιήσει ὅτι διὰ
τοῦ Ἐπισκόπου ποὺ μνημονεύεται στοὺς Ἱεροὺς Ναοὺς ποὺ λειτουργοῦνται, συνανήκουν στὸ Π.Σ.Ε. γιὰ τὸ ὁποῖο εἶπε
τὰ παραπάνω ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος;).
2. Μὲ τὴν Συνέντευξη −ποὺ
παρατίθεται στὸ τέλος ἀπὸ τὸ π. “Θεοδρομία”, Οκτ-Δεκ. 2001, τ. 4, σελ. 140 εξ.−
ὁ κ. Ἀμβρόσιος πληροφορεῖ, δηλώνει καὶ διδάσκει τὰ παρακάτω:
1.
Δηλώνει τὸν Ἰούνιο τοῦ 2001 ὅτι «Δὲν ἀντέδρασα στὴν ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα. Ἁπλῶς
συζητούσαμε τὸν τρόπο ὑποδοχῆς του»!
Ὅμως στὸ περιοδικὸ τῆς Μητροπόλεως “ΔΙΑΚΟΝΙΑ και
ΜΑΡΤΥΡΙΑ” 43, δημοσιεύεται ἡ ὁμιλία του στὴν Δ. Ἱ. Σύνοδο, ὅπου ἐγίνετο συζήτηση
γιὰ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα λίγους μῆνες νωρίτερα. Ἡ ὁμιλία ἐκείνη ἀποδεικνύει
ὅτι ἡ δήλωση τοῦ Ἰουνίου εἶναι ἕνα ψέμα,
ἀφοῦ ἄλλα εἶχε πεῖ στὴ Σύνοδο τὰ ἑξῆς
ἐκπληκτικὰ καὶ ἀποκαλυπτικά:
«Ένα ΝΑΙ (στὴν ἐπίσκεψη τοῦ
Πάπα) θα διχάση τον Λαό. ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ: Ένα ΟΧΙ, θα ανασχέση λοιπόν τα επεκτατικά σχέδια του
Πάπα. Ένα ΟXΙ
θα στέρηση από τον Ποντίφηκα το προνόμιο να εμφανίζεται ως Παγκόσμιος Θρησκευτικός Ηγέτης!». Καὶ παλαιότερα εἶχε
γράψει:
«Σήμερα ὁ κίνδυνος προέρχεται ἀπὸ τὸν Χριστιανό(;) Πάπα τῆς Ρώμης!» ποὺ
θέλει νὰ καθυποτάξει μὲ «ὕπουλο τρόπο τοὺς Ὀρθοδόξους! Ὁ Πάπας εἶναι ἐγκληματίας Πολέμου! Ὁ
Πάπας μισεῖ θανασίμως τοὺς Ὀρθοδόξους, ὑπονομεύει κάθε τι τὸ Ὀρθόδοξον» (Μπουγάτσου Ἰω., Εἴκοσι ἔτη Ἀρχιερατείας τοῦ κ. Ἀμβρόσιου,
1978-1998, ἐκδ. Ἱ. Μ. Μεγ. Σπηλαίου, σελ. 185-187).
Τι ἔγιναν ὅλα αὐτὰ μετὰ τὴν ἐπίσκεψη
τοῦ Πάπα;
2.
Δηλώνει τὸν Ἰούνιο τοῦ 2001 ὅτι «Ὁ
Πάπας δὲν εἶναι αἱρετικός,
εἶναι σχισματικός! Ὅταν στὸ Αἴγιο λαϊκὸς μέσα «στὸ Ἱερὸ μου
είπε: “Σεβασμιώτατε, είσθε
αιρετικός», γιατὶ ἀποδέχεσθε ὅτι ὁ Πάπας ἔχει ἱερωσύνη καὶ δὲν εἶναι αἱρετικός,
«ύψωσα φωνή μέχρι
του ουρανού… ωρυόμουν κυριολεκτικά μέσα
στο Ιερό… Έκανα εκείνο
που λέγει ο
Κύριος(!!!): “οργίζεσθε και μη
αμαρτάνετε”, διότι αυτή η
κατηγορία με προσέβαλε
και ήθελα να
την αποσείσω από
πάνω μου". Αυτά τα
θέματα περί του αν
είναι αίρεση ο
παπισμός είναι τα
λεγόμενα “θεολογούμενα”… Κάποια
στιγμή η εκκλησία
θα αποφασίσει.
Δεν υπάρχει, λοιπόν
απόφασις Οικουμενικής
Συνόδου που να
λέει: ο
Πάπας είναι αιρετικός. Δεν υπάρχει
απόφαση που να
ομιλεί για την
παναίρεση του οικουμενισμού».
3.
Ὁ Ὀρθόδοξος Μητροπολίτης
Καλαβρύτων ἀποφαίνεται: Οἱ ὀρθόδοξοι ἔχουμε ἀποδεχτεῖ ὅτι οἱ Ρωμαιοκαθολικοὶ
ἔχουν Ἀποστολικὴ διαδοχή, καὶ Μυστήρια, καὶ Βάπτισμα
καὶ θαύματα!
4.
Διδασκαλία Ἀμβρόσιου γιὰ τὸ τί εἶναι αἵρεση καὶ σχίσμα: «Και ποια
είναι η διαφορά
-να το ξέρει(!!!)
κι ο κόσμος-
ανάμεσα στην αίρεση
και το σχίσμα…
Αιρετικός
είναι αυτός που
αρνείται το δόγμα
της Αγ. Τριάδος… Ένας
ο οποίος
ομολογεί τον Τριαδικό
Θεό είναι χριστιανός, και
μπορεί να είναι
Ορθόδοξος, μπορεί να
είναι Καθολικός, μπορεί
να είναι Διαμαρτυρόμενος (σ.σ.
τι παραπάνω λένε οἱ πρωτοκλασᾶτοι Οἰκουμενιστές;). Και αιρετικός
είναι ο Χιλιαστής,
ο οποίος λέει:
ο Χριστός δεν
είναι Υιός του
Θεού, είναι άνθρωπος,
που έγινε Θεός(!!!) -η
Παναγία δεν εγέννησε
Θεόν και άνθρωπο,
τον Θεάνθρωπον Ιησούν,
εγέννησε άνθρωπον θεοποιηθέντα…(!!!) Και ο
Χιλιαστής δεν κάνει
το σημείο του
Σταυρού… Αυτό είναι αίρεσις.
Το άλλο είναι σχίσμα,
δηλαδή, διαφωνήσαμε σε δογματικά
θέματα και σχίστηκε
το πράγμα… και είναι
δυο κομμάτια, είναι
τρία κομμάτια… Αίρεσις είναι
η άρνησις του
Τριαδικού δόγματος. Το
άλλο είναι χριστιανός
“εν πλάνει”… (σ.σ.
νά, λοιπόν, ἡ ἐξαπάτηση τῶν ἀγνοοούντων
χριστιανῶν, ἡ διαστροφὴ τῆς διδασκαλίας τῶν Πατέρων: ἄλλο αἵρεση, ἄλλο πλάνη!)
Ε, ο
καθολικισμός δεν είναι
αίρεση μ’ αυτήν
την έννοια, είναι
σχίσμα. Και γι
αυτό έχουν
μυστήρια, γι αυτό μεταλαμβάνουν των
αχράντων μυστηρίων, γίνονται
θαύματα στην εκκλησία
τους. Δε θα σας
διδάξω ποτέ ότι
ο Πάπας είναι
αιρετικός. Είναι σχισματικός»
μόνο. (Ζαλιστήκατε ἀπὸ τὴν ὑψηλὴ θεολογία καὶ
διδασκαλία τοῦ Μητροπολίτη Καλαβρύτων Ἀμβρόσιου; Μήπως αὐτὲς οἱ διδασκαλίες δὲν εἶναι αἱρετικὲς καὶ Οἰκουμενιστικές;).
5.
Διδασκαλία Ἀμβρόσιου γιὰ τὸ Filioque: «Το Filioque
είναι μία από
τις θεολογικές διαφορές
μας. Λέει ότι το “εκ
του Πατρός και
του Υιού εκπορευόμενο”…, είναι
ανθρώπινες εκφράσεις, να
εκφράσουμε τη σύσταση
του Θεού… Ε,
δεν είναι αναίρεσις
του δόγματος της
Αγ. Τριάδος; Είναι θέμα ερμηνείας…
Δεν είναι αίρεσις·
…μα δεν είναι
αίρεσις… Η ουσία είναι
ότι δεν αθετείται
η θεότης του
Αγ. Πνεύματος στη
διδασκαλία του Filioque.
Αυτό που ερευνάται
είναι πώς αποστέλλεται,
πώς εκπορεύεται το
Άγ. Πνεύμα
…Ο Υιός ήλθε
στον κόσμο… Το
Άγ. Πνεύμα έρχεται
μετά την Ανάληψη του
Υιού εις την
Πεντηκοστή. Αυτό είναι
η οικονομία του
Θεού. Αλλά, αν το
στέλλει το Άγ.
Πνεύμα ο Πατήρ
και ο Υιός,
εγώ δεν ήμουνα σύμβουλος εκεί
για να δω τι
έγινε.
Εἶναι
δυνατὸν ὁ π. Κωνσταντῖνος νὰ ἀρνήθηκε τὸν ἑαυτό του καὶ νὰ ἀποδέχτηκε τὸν
Μητροπολίτη Ἀμβρόσιο ποὺ ἐμμένει στὰ παραπάνω, χωρὶς νὰ τὰ διορθώσει δημόσια, ὅπως
δημόσια τὰ ἐκστόμισε; Ἀσφαλῶς ὄχι. Τότε μὲ ποιό δικαίωμα ἀσχημονεῖ ὁ Καλαβρύτων
στὴν μνήμη του καὶ παρουσιάζει τὸν π. Κωνσταντῖνο, ὅτι ἀναγνώρισε, τάχα, τὸ λάθος του; Ἂν τοῦ ζήτησε συγνώμη θὰ τὸ ἔκανε
γιὰ κάποιους λάθος χειρισμοὺς κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ ἀγῶνα του, ἢ ἐπειδὴ ἡ ἀσθένειά του πλέον, δὲν τοῦ τὸ ἐπέτρεπε νὰ συνεχίσει τὸν πόλεμο. Κι ἐγὼ προσωπικά, καὶ ἄλλα
πνευματικά του τέκνα εἶχαν διαπιστώσει τὴν δυσκολία
αὐτὴ τοῦ παπα-Κώστα λόγῳ τῶν πολλῶν ἀσθενειῶν του, ποὺ τὶς ὑπέμενε
παραδειγματικά, ἀλλὰ δὲν εἶχε τὸ κουράγιο τῆς ἀντιπαραθέσεως πλέον.
Πάντως, ἐφ’ ὅσον δὲν ἄφησε γραπτὴ δήλωση, στὴν ὁποία νὰ δηλώνει ὅτι
ἀρνεῖται τοὺς ἀγῶνες του καὶ δέχεται ὅσα ἀθεολόγητα δίδαξε ὁ Καλαβρύτων, εἶναι ἀσέβεια
στὴν μνήμη του, πνευματικά του τέκνα καὶ ὁ ἴδιος ὁ Καλαβρύτων νὰ ἐκμεταλλεύονται
προσωπικὲς στιγμὲς ἑνὸς ἀσθενοῦς, καὶ μὲ τὴν ἐπίκληση αὐτῶν νὰ ἀμαυρώνουν τοὺς ἀγῶνες
μιᾶς ὁλόκληρης ζωῆς.
Καὶ ἀκόμα· τὸ πῶς
παρουσιάζει ὁ Καλαβρύτων τὸ ὅλο θέμα, εἶναι ἄνευ σημασίας· θὰ εἶχε κάποια
σημασία, ἂν ὁ ἴδιος διόρθωνε τὰ δογματικὰ λάθη ποὺ ἔχει ἐκστομίσει, τὰ ὁποῖα ὑπάρχουν
δημοσιευμένα, ὡς τεκμήρια ἀδιάψευστα, στὸ περιοδικὸ «Θεοδρομία» τοῦ 2006 καὶ τὰ ὁποῖα
ὁ ἴδιος δὲν τόλμησε νὰ διαψεύσει, διότι ὑπάρχουν γραμμένα καὶ σὲ Βίντεο! Ἐφ’ ὅσον
μένει ἀμετανόητος ὡς πρὸς αὐτά, ποιά ἀξιοπιστία ἔχει ὁποιαδήποτε δήλωσή του, ὅταν
μάλιστα αὐτὴ τὴ χρησιμοποιεῖ γιὰ νὰ …δικαιολογήσει τὰ ἐξόφθαλμα θεολογικὰ λάθη
του;
Μένω σ’ αὐτά, καὶ στὴ
συνέχεια παραθέτω:
1. Τὸ σχολιαζόμενο κείμενό του μὲ τίτλο, «ΜΠΡΑΒΟ
ΣΑΣ, ΑΓΑΠΗΤΕ κ. ΣΗΜΑΤΗ! +Αρχιμ. ΚΩΝΣΤ. ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΠΟΥΛΟ» ποὺ βρίσκεται στὴν
διεύθυνση:
2. Τὴν παρακάτω Ἐπιστολὴ ποὺ μοῦ ἔστειλε.