Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2016

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2016

ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ. Ο π. Ευθύμιος δεν κοινωνεί όσους κοινωνούν εκεί που μνημονεύονται οι αιρετικοί Οικουμενιστές Επίσκοποι, και κυριως εκει που μνημονευεται ο Αρχιοικουμενιστης Αιρετικος πατριαρχης Βαρθολομαιος, ο χειροτερος και Λυσσωδεστερος ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣΤΗΣ της Ιστοριας του Πλανητη.

 Σημερα Σαββατο 3 Σεπτεμβριου της Ανακομιδης των λειψανων του Αγιου Νεκταριου του Θαυματουργου, ο αρχιμανδριτης πατηρ Ευθυμιος Τρικαμηνας θα τελεση ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ στον ΑΓΙΟ ΜΑΡΚΟ ΕΥΓΕΝΙΚΟ ΣΟΥΡΩΤΗΣ Θεσσαλονικης.
 






Οσοι ειναι τεκνα της Ελευθερας δηλαδη της Ορθοδοξιας και οχι της παιδισκης της Αιρετικης Οικουμενιστικης "εκκλησιας",
μπορουν να προσελθουν.

 


Τηλεφ. συννενοησης 6972-896024
 
ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ. 

Ο π. Ευθύμιος δεν κοινωνεί όσους κοινωνούν εκεί που μνημονεύονται οι αιρετικοί Οικουμενιστές Επίσκοποι, και κυριως εκει που μνημονευεται ο Αρχιοικουμενιστης Αιρετικος πατριαρχης Βαρθολομαιος, ο χειροτερος και Λυσσωδεστερος ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣΤΗΣ της Ιστοριας του Πλανητη.


Και αυτο αποδειχθηκε περιτρανα και δικαιωθηκαμε απολυτα απο την προσφατη ΛΗΣΤΡΙΚΗ συνοδο του Κολυμπαριου, οπου οι Αιρεσεις ανακηρυχθηκαν ως ...εκκλησιες και ταυτιστηκαν με την Μια  Αγια Καθολικη και Αποστολικη Εκκλησια του Χριστου.


Οσοι, λοιπον, αισθανονται οτι δεν ειναι ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΙ ή οσοι ειναι προδομενοι ορθοδοξοι, μπορουν να προσελθουν για να ζησουν μεσα στην Χαρι της Εκκλησιας του Χριστου.


Οι ετεροδοξοι εχουν τους Οικους, ημεις εχουμε τον ΕΝΟΙΚΟΝ.

ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ «Ο ΣΩΤΗΡ» ΓΙΑ ΤΗ ΜΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΩΣ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΕΥΔΟ-ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ


Το αξιόλογο εκκλησιαστικό περιοδικό «Ο Σωτήρ» ισχυρίζεται ότι η δογματική απόφαση του Συνεδρίου της Αποστασίας «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον» δήθεν δεν αναγνωρίζει τις αιρέσεις ως Εκκλησίες στο εξής σχόλιό του:
«Η αναγνώριση απορρίφθηκε, χάρη κυρίως στη σθεναρή αντίσταση της Εκκλησίας της Ελλάδος. Η τελική απόφαση με τροπολογία της Εκκλησίας της Ελλάδος, προϊόν συμβιβασμού των αντίθετων αντιλήψεων, δεν δέχεται ύπαρξη άλλων Εκκλησιών, αλλά μόνο ‘αποδέχεται την ιστορικήν ονομασίαν των μη ευρισκομένων εν κοινωνία μετ’ αυτής άλλων ετεροδόξων χριστιανικών Εκκλησιών και Ομολογιών’. Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος, παρουσιάζοντας τη συμβιβαστική πρόταση, δήλωσε τα εξής: ‘Με την τροπολογία αυτή πετυχαίνουμε μία Συνοδική απόφαση που για πρώτη φορά στην ιστορία περιορίζει το ιστορικό πλαίσιο των σχέσεων προς τους ετεροδόξους όχι στην ύπαρξη, αλλά μόνο στην ιστορική ονομασία αυτών των ετερόδοξων χριστιανικών Εκκλησιών ή Ομολογιών. Οι εκκλησιολογικές συνέπειες της αλλαγής αυτής είναι αυτονόητες. Όχι μόνο δεν επηρεάζουν αρνητικώς με οποιονδήποτε τρόπο τη μακραίωνη Ορθόδοξη παράδοση, αλλ’ αντιθέτως προστατεύεται με πολύ σαφή τρόπο η Ορθόδοξη Εκκλησιολογία’. Αν και από πολλούς θεωρείται απαράδεκτη ακόμη και η συμβιβαστική αυτή απόφαση, εντούτοις παραμένει αναμφίβολο ότι η σκληρή οικουμενιστική πρόθεση να αναγνωριστούν οι ετερόδοξες ομάδες ως εκκλησίες αποφεύχθηκε» (ἐδῶ).

Η άποψη αυτή του περιοδικού «Ο Σωτήρ» είναι εσφαλμένη, για τους εξής λόγους:
1 - Η αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ελλάδος στο Συνέδριο της Αποστασίας της Κρήτης παραβίασε σαφώς την απόφαση της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος του Μαΐου 2016, η οποία έδωσε την εντολή στην αντιπροσωπεία της να ψηφίσει στο εν λόγω Συνέδριο της Αποστασίας ότι ο Παπισμός δεν είναι Εκκλησία.
2 – Η θεμελίωση του ισχυρισμού αυτού πάνω στη δήλωση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών είναι ανεπιτυχής. Διότι η δήλωση αυτή του ίδιου Αρχιεπισκόπου, κατά το κοινώς λεγόμενο, απλώς «χρυσώνει το χάπι».
3 – Ο ισχυρισμός του Αρχιεπισκόπου Αθηνών ότι η «συνοδική» απόφαση περιορίζει το ιστορικό πλαίσιο των σχέσεων προς τους ετεροδόξους όχι στην ύπαρξη, αλλά μόνο στην ιστορική ονομασία αυτών των ετερόδοξων χριστιανικών Εκκλησιών ή Ομολογιών, είναι σοφιστικός και λογικά ακατανόητος.
4 – Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών ισχυρίζεται ψευδώς ότι δεν αναγνωρίζονται οι ετερόδοξες Εκκλησίες ή Ομολογίες, μέσω της σοφιστείας «της ιστορικής τους ονομασίας». Διότι οι συμμετέχουσες Αυτοκέφαλες ήθελαν να αποφύγουν ή να περιορίσουν τις αντιδράσεις των Ορθοδόξων πιστών, στην περίπτωση κατά την οποία προέβαιναν σε ευθεία και ειλικρινή αναγνώριση των αιρετικών ως Εκκλησιών, ενώ με την εκ πλαγίου και με πονηρό και σοφιστικό τρόπο αναγνώρισή τους επιδιώκουν να χρησιμοποιούν τη διγλωσσία έναντι των Ορθοδόξων πιστών, όπως τούτο συμβαίνει με την υπ’ όψιν δήλωση του Αρχιεπισκόπου (την οποία εξέδωσε όχι στην Κρήτη, αλλά κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου της Αποστασίας μέσω της Αρχιγραμματείας της Ιεράς Συνόδου στην Αθήνα).
5 – Η αλήθεια είναι ότι η φράση «η Ορθόδοξη Εκκλησία αναγνωρίζει την ιστορική ονομασία των άλλων ετεροδόξων Χριστιανικών Εκκλησιών ή Ομολογιών» προβαίνει, εκ πλαγίου και με πονηρό, σοφιστικό και παραπλανητικό για τους Ορθοδόξους πιστούς τρόπο, στην αναγνώριση των αιρετικών ως Εκκλησιών μέσω της ιστορικής ονομασίας τους ως Εκκλησιών, πριν μετατραπούν λόγω των αιρετικών τους θέσεων σε αιρέσεις.
6 – Η εν λόγω φράση χαρακτηρίζει ρητά τις αιρετικές ομάδες ως Εκκλησίες.
7 – Η εν λόγω φράση χαρακτηρίζει, εξ αντιδιαστολής, την Ορθόδοξη Εκκλησία ως άλλη ετερόδοξη Εκκλησία, διότι χαρακτηρίζει τις αιρετικές ομάδες σαν «άλλες ετερόδοξες (Χριστιανικές Εκκλησίες ή Ομολογίες)», πράγμα το οποίο σημαίνει ότι τόσο η Ορθόδοξη Εκκλησία όσο και οι αιρετικές ομάδες έχουν την Αλήθεια, ενώ ναι μεν τούτο είναι, με βάση την Πατερική Θεολογία και την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία, άτοπο και σοφιστικό, πλην όμως είναι εντελώς Οικουμενιστικό, δεδομένου ότι ο Οικουμενισμός δέχεται την ενότητα των «εκκλησιών μέσω της ποικιλίας των πίστεων μέσα στην «Εκκλησία του Οικουμενισμού».
8 – Κατόπιν των ανωτέρω, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ο ισχυρισμός του Αρχιεπισκόπου Αθηνών ότι η ανωτέρω φράση δήθεν προστατεύει με σαφή τρόπο την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία, διότι πράττει το εντελώς αντίθετο, την απαρνείται και υιοθετεί επισήμως τον Οικουμενισμό (ή Γνωστικισμό ή Θρησκευτικό Συγκρητισμό). Τούτο θα φανεί λίαν προσεχώς στην κοινή «Σύνοδο» Παπικών και πρώην Ορθοδόξων, η οποία θα χαρακτηριστεί ψευδώνυμα ως «Οικουμενική», για ένωση με κοινό ποτήριο και κοινή διοίκηση υπό των Πάπα και συνακόλουθη μετατροπή των πρώην Ορθοδόξων Εκκλησιών σε Ουνιτικές, ενώ αυτές δεν θα παύσουν να αναφέρονται παραπλανητικά ως «Ορθόδοξες». Τότε δεν θα χρειαστεί άλλη δογματική απόφαση για την ένωση αυτή, διότι αρκεί η συγκεκριμένη φράση της δογματικής απόφασης του Συνεδρίου της Αποστασίας της Κρήτης, καθώς και τα Κείμενα της Μεικτής Θεολογικής Επιτροπής Παπικών και Ορθοδόξων.

9 – Επομένως, το περιοδικό «Ο Σωτήρ», το οποίο επηρεάζει όσους ακολουθούν την εκκλησιαστική αδελφότητα «Ο Σωτήρ» και άλλους, σφάλλει, όταν καταλήγει στο εν λόγω δημοσίευμά του ότι  δήθεν παραμένει αναμφίβολο ότι αποφεύχθηκε η σκληρή οικουμενιστική πρόθεση να αναγνωριστούν οι ετερόδοξες ομάδες ως εκκλησίες. Είναι αυτονόητο ότι δεν υπάρχει θεολογικά και λογικά «σκληρή» και «μαλακή» οικουμενιστική πρόθεση» αναγνωρίσεως των αιρετικών ομάδων σαν Εκκλησιών. Η αληθινή διάκριση είναι μεταξύ «ευθείας και ειλικρινούς» και «εκ πλαγίου και με πονηρό και σοφιστικό τρόπο» αναγνωρίσεως των αιρετικών ομάδων σαν Εκκλησιών. Αντιθέτως, για τους ανωτέρω αναφερόμενους λόγους, το Συνέδριο της Αποστασίας των Χανίων εισήγαγε «συνοδικώς», δηλ. δεσμευτικά για τις δέκα (10) Αυτοκέφαλες, την Παναίρεση του Οικουμενισμού (ή Γνωστικισμού – GNOSIS ή Θρησκευτικού Συγκρητισμού) [βλ. τη Μελέτη και την  Περίληψή της στο www.theognosia.gr].  

«Ο ΣΩΤΗΡ» οδηγείται σε επικίνδυνος αιρετικούς κρημνούς!

  
 
  λλο ἕνα προβληματικὸ ἄρθρο τοῦ περιοδικοῦ «Ο ΣΩΤΗΡ»! Τελικὰ ἡ ἀποδοχὴ τοῦ ἐπισκοποκεντρισμοῦ (ποὺ τοὺς ἐξυπηρετεῖ γιὰ προωθοῦν ἀπρόσκοπτα τὸ «ἔργο» τους), ὁδηγεῖ σὲ ἐπικίνδυνους αἱρετικοὺς κρημνοὺς τὴν Ἀδελφότητα. Μὲ τὴν εὐκαιρία, ἂς πάψουν κάποια μέλη καὶ κάποιοι «Σωτηρικοί», εἴτε τηλεφωνικά, εἴτε μὲ e-mail νὰ μᾶς κατηγοροῦν γιὰ ἐπιθέσεις ἐναντίον τους. Τοὺς ἀγαποῦμε ὡς πρόσωπα, καὶ λυπούμαστε κάθε φορὰ ποὺ ἀναγκαζόμαστε νὰ παρουσιάσουμε τὶς λανθασμένες ἐνέργειές τους σὲ θέματα πίστεως.
   Στὸ ἄρθρο, λοιπόν, αὐτὸ «Ὁ Σωτήρ», παραδόξως ὑποβαθμίζει τὴν σημασία ποὺ ἔχει γιὰ τοὺς Οἰκουμενιστὲς ὁ ὅρος «ἱστορικὲς Ἐκκλησίες», ποὺ ψηφίστηκε στὴν Σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου, παρότι ἔχει ξεκαθαριστεῖ ἀπὸ Ἐπισκόπους, Δογματολόγους, πρωτοπρεσβυτέρους καὶ θεολόγους, ἀκόμα καὶ πρὶν πραγματοποιηθεῖ ἡ «Μεγάλη καὶ Ἁγία Σύνοδος», ὅτι μία τέτοια ἀπόφαση δίδει ἐκκλησιαστικότητα στὶς αἱρέσεις.
  Ὅλοι οἱ ἀνωτέρω ἔχουν ἀποφανθεῖ ὅτι, ἐὰν περνοῦσε μία ἔκφραση στὴν Σύνοδο, διὰ τῆς ὁποίας νὰ ἀποκαλοῦνται «Ἐκκλησίες» οἱ αἱρετικοί, τοῦτο θὰ ἀποτελοῦσε νίκη γιὰ τοὺς αἱρετικούς. Καὶ τελικὰ αὐτὸ συνέβη, ἀφοῦ α) δὲν ὑπῆρξε στὶς ἀποφάσεις τῆς Συνοδου καμιὰ ἀναφορὰ γιὰ αἱρέσεις, καὶ β) ἀντίθετα πέρασαν τὸν ὅρο «ἱστορικὲς Ἐκκλησίες», κάτι ποὺ ἐπεδίωκε ὁ ἀρχηγὸς τῆς αἱρέσεως, καθότι γνώριζε ὅτι –στὴν παροῦσα φάση– ἦταν πολὺ δύσκολο νὰ ἐπιτύχουν οἱ αἱρετικοὶ Οἰκουμενιστὲς ξεκάθαρα τὸν τελικό τους στόχο. Ἐξ ἄλλου ἕνας απὸ τοὺς λόγους ποὺ κάποιες Ἐκκλησίες δὲν  συμμετεῖχαν στὴν Σύνοδο, καὶ κάποιοι Ἐπίσκοποι δὲν ὑπέγραψαν ἦταν ὅτι στὰ Προσυνοδικὰ κείμενα περιελαμβάνετο αὐτὸς ὁ ὅρος.
    Ὅλα αὐτὰ τὰ ἀγνοεῖ ὁ συντάκτης τοῦ ἄρθρου καὶ ἡ συντακτικὴ ἐπιτροπὴ τοῦ «Σωτῆρος»; Νὰ ὑπενθυμίσουμε ὅτι, ὁ κ. Σταῦρος Μποζοβίτης (Σ.Μ.) π.χ., μέλος τῆς συντακτικῆς ἐπιτροπῆς τοῦ «Σωτῆρος» σὲ βιβλίο του(*) παρουσιάζει καὶ ἀποδεικνύει τὶς ἀνεπίτρεπτες διφορούμενες ἐκφράσεις καὶ τὰ λάθη ποὺ ὑπάρχουν στὶς «ΚΟΙΝΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ» Ὀρθοδόξων καὶ Ἀντιχαλκηδονίων (ἡ ἐμμονὴ στὶς ὁποῖες ἀποτελεῖ αἵρεση), στὰ πλαίσια τῶν σχετικῶν Διαλόγων.
  Στὰ περὶ «Κοινῶν Δηλώσεων» ὁ κ. Σ.Μ. εἶναι ἀκριβὴς καὶ σχολαστικός (ὅπως καὶ ἔπρεπε νὰ εἶναι· αὐτὴ εἶναι ἡ γραμμὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων) καὶ ἐξηγεῖ γιατί ἐκφράσεις ποὺ φαίνονται ὀρθές, ποὺ χρησιμοποίησαν ἀκόμα καὶ ἅγιοι, δὲν μποροῦμε νὰ τὶς χρησιμοποιήσουμε, ἐφ’ ὅσον πίσω κρύβεται κάποια παγίδα αἱρετική, ἐφ’ ὅσον μποροῦν νὰ ἑρμηνευθοῦν αἱρετικά, ἐφ’ ὅσον κρύβουν αἱρετικὸ φορτίο καὶ σκοπιμότητες.
   Ὑπ’ ὄψιν, ὅτι οἱ «Κοινὲς Δηλώσεις», τὶς διφορούμενες ἐκφράσεις τῶν ὁποίων ὁ κ. Σ.Μ. καταδικάζει δικαιολογημένα στὸ βιβλίο του, δὲν ἦσαν ἀποφάσεις κάποιας «Ἁγίας καὶ μεγάλης Συνόδου», ἀλλὰ κείμενα στὸ πλαίσιο τῶν Διαλόγων! Μάλιστα ὁ κ. Σ.Μ. στὸ ὡς ἄνω βιβλίο, παρουσιάζει ἕνα συγκλονιστικὸ παράδειγμα ἀπὸ τὴ στάση τῶν πιστῶν τοῦ 6ου αἰῶνος ἀπέναντι στὴν αἵρεση τῆς ἐποχῆς τους, τὸ ὁποῖο ἀναρτοῦμε στὸ τέλος.
 Τώρα, λοιπόν, ποὺ οἱ διφορούμενες αὐτὲς ἐκφράσεις διατυπώθηκαν καὶ ψηφίστηκαν σὲ ἐπίσημο Συνοδικὸ κείμενο τῆς «Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου», καὶ αὐτὴν τὴν ἀπόφαση τὴν ἐπικαλοῦνται οἱ Οἰκουμενιστὲς ὡς νίκη, ἔρχεται «Ο ΣΩΤΗΡ» νὰ τὸ θεωρήσει αὐτὸ ἐξ ἀντιθέτου, ὡς «νίκη» τῶν Ὀρθοδόξων! Ἐπειδὴ τάχα εἶναι "ὀλιγότερον" αἵρεση, ἀπ' ὅτι θὰ ἦταν, ἂν ψηφιζοταν ἡ κατακριθεῖσα ἀρχικὴ πρόταση τῶν Προσυνοδικῶν κειμένων; Ὑπάρχει ὀλιγότερη καὶ περισσότερη αἵρεση; Καταργεῖται ἡ πρόθεση, ποὺ σαφῶς δηλώθηκε μὲ τὶς ἀρχικὲς ἐκφράσεις, μὲ μιὰ ἄλλη συμβιβαστικὴ πρόταση, ἀπὸ ἀνθρώππους ποὺ παραμένουν σταθεροὶ στὶς κακόδοξες προοπτικές τους;
   Χωρὶς ντροπὴ «Ο ΣΩΤΗΡ» μᾶς καθησυχάζει καὶ μᾶς λέει ὅτι τάχα, ὁ Οἰκουμενιστὴς Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος, ποὺ τορπίλισε τὴν ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας καὶ δέχτηκε ἄλλη, συμβιβαστικὴ ἔκφραση, εἶναι καὶ ἥρωας καὶ ὁμολογητὴς τῆς πίστεως, ἀφοῦ ἀνέτρεψε τὶς αἱρετικὲς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενιστῶν!!! Χωρὶς ντροπὴ «Ο ΣΩΤΗΡ» ἀποδέχεται τὴν αἱρετικὴ αὐτὴ ἀπόφαση, υἱοθετώντας τὴ φράση τοῦ Ἱερώνυμου ὅτι δι΄ αὐτῆς τῆς αἱρετικῆς προσθήκης «προστατεύεται μὲ πολὺ σαφῆ τρόπο ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία»;(!!!) Δὲν νομίζει «Ο ΣΩΤΗΡ» ὅτι ἔδωσε ὡραία ἰδέα στὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο καὶ ἄλλους Οἰκουμενιστὲς Μητροπολίτες, ὥστε νὰ ὑποστηρίξουν στὴν προσεχῆ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας ὅτι νικήσαμε στὴν Κρήτη, καὶ ἀντὶ ὀργῆς -οἱ Οἰκουμενιστὲς Ἐπίσκοποι- νὰ εἰσπράξουν συγχαρητήρια; Καὶ βέβαια, ὅτι ἔδωσε μεγάλη χαρὰ καὶ σὲ ἄλλους σιγονταροΟικουμενιστὲς νὰ προβάλουν τὸ ἄρθρο τοῦ «Σωτήρα» γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὴν σιγονταροΟικουμενιστικὴ κακόδοξη τακτική τους;  (π.χ. ἐδῶ). 
   Καὶ κάτι ἀκόμα σημαντικότατο. Γιατί «Ο ΣΩΤΗΡ» ἀγνοεῖ, ὅτι οἱ συγκαλέσαντες καὶ προϊστάμενοι τὴ «Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου» εἶναι ἔτσι κι ἀλλιῶς αἱρετικοί; Μήπως ἀνακάλεσαν τὶς ἐκκλησιολογικὲς αἱρετικὲς κακοδοξίες τους; Μήπως σταμάτησαν τὶς συμπροσευχὲς καὶ τὶς ἄλλες προωθητικές της Παναιρέσεως
ἐνέργειές τους; Ἢ μήπως, ἀντίθετα, ἀντὶ νὰ τὶς σταματήσουν τὶς αὔξησαν καὶ διὰ τῶν ἀκαδημαϊκῶν οἰκουμενιστῶν θεολόγων τὶς προπαγανδίζουν καὶ τὶς ὑποστηρίζουν καὶ μετὰ τὴν Σύνοδο δυναμικά; Χωρὶς τὴν Σύνοδο, δηλαδή, δὲν ὑπάρχει Οἰκουμενισμός, αἵρεση; Ὅλα εἶναι ὄμορφα καὶ ἀγγελικῶς καμωμένα; Γιατί «Ο ΣΩΤΗΡ» σιγοντάρει τοὺς αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστές; Γιατί δὲν παίρνει θέση; Γιατί δὲν τοὺς κατονομάζει; Τρέμει καὶ φοβᾶται (μαζὶ μὲ τοὺς "Σωτηρικοὺς" Ἐπισκόπους) μὲ τὴν σκέψη πώς, ἂν τοὺς κατονομάσει, τότε πρέπει πάραυτα νὰ διακόψει τὸ Μνημόσυνό τους;

        ς δοῦμε λοιπόν, πῶς ἔχει τὸ θέμα.
    Κάθε Ὀρθόδοξος Σύνοδος συγκαλεῖται πρωτίστως γιὰ νὰ καταδικάσει κάποια συγκεκριμένη αἵρεση τῆς ἐποχῆς της, καὶ βέβαια νὰ ἀντιμετωπίσει ἄλλα σοβαρὰ ἐκκλησιαστικὰ προβλήματα ἢ ἄλλες αἱρέσεις.
   Ἡ Σύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου, ἀντίθετα, δὲν διετύπωσε μόνο κάποιες «διφορούμενες ἐκφράσεις», ὅπως ἡ ἔκφραση «ἱστορικὲς Ἐκκλησίες», ἀλλὰ πρωτίστως καὶ ἐπιμόνως (παρόλο πού, πρὶν πραγματοποιηθεῖ, ἀσκήθηκε αὐστηρὴ καὶ ἔντονη κριτικὴ στὸ θέμα αὐτό) ΟΧΙ ΜΟΝΟ ἀρνήθηκε νὰ καταδικάσει τὴν αἵρεση τῆς ἐποχῆς μας, τὴν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλὰ παραλλήλως ἀρνήθηκε καὶ νὰ χρησιμοποιήσει τὴ λέξη «αἵρεση»  καὶ «αἱρετικοί», πραγματικότητα βοώσα τῆς ἐποχῆς μας, στὴν ὁποία δὲν ὑπάρχει μόνο μία αἵρεση, ἀλλὰ ἑκατοντάδες αἱρέσεις καὶ παραθρησκεῖες.
    Ἄρα, λοιπόν, δὲν περιλαμβάνει ἡ ἀπόφαση τῆς Συνόδου μόνο μία κάποια «διφορούμενη ἔκφραση», ἀλλὰ ἕνα καλὰ καταστρωμένο πονηρὸ σχέδιο, μία ὁλοφανερὴ ἀπόφαση νὰ ἀμνηστευθεῖ ἡ Παναίρεση καὶ νὰ νομιμοποιηθοῦν οἱ αἱρέσεις ὡς «ἀδελφὲς» ἐκκλησίες ἤ, στὴν χειρότερη περίπτωση νὰ τεθοῦν οἱ βάσεις γιὰ τὴν σταδιακὴ ἐπισημοποίησή τους.
 Σημάτης Παναγιώτης

ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΣΤΟΝ ΔΕΣΠΟΤΗ ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΦΕΔΟΝΑ ΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΤΑ ΒΑΛΗ, ΟΧΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΑ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΚΥΚΛΩΜΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ, ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΕΙ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΣΤΟΝ ΔΕΣΠΟΤΗ

ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΦΕΔΟΝΑ ΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΤΑ ΒΑΛΗ, ΟΧΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΑ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΚΥΚΛΩΜΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ, ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΕΙ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

Ο π. Θεοκλ. βγαζει κεφαλι με τουσ επισκ.

Γραμμένο απο την ‘Ανδρονίκη Καπλάνογλου
π. X. Tσίρη για ποια ‘αγωνιστική Φλώρινα μιλάς; Για τον δεσπότη σου Θεόκλητο, που »αγωνίστηκε να γίνη δεσπότης και να παραιτηθη, με ανέντιμο τρόπο ο π. Αυγουστίνος;
Διαβάστε ‘εδώ:http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=47654
και εδω: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?cat=29 Για τον «εαυτό σου; Δεν νομίζω. Ώραια θέση σου έδωσε ο δεσπότης, μόλις σε χειροτόνησε και καλά κάνεις που τον επαινεις, αλλα πρόσεχε να μη προκαλεῖς μ» αυτα που γράφεις!
«Ο πιστός λαός της Φλωρινας ανησυχεῖ και φοβᾶται μη χάση την Ορθόδοξη του πίστη του. Ἕνας ἐκπαιδευτικός ἀπο τη Φλώρινα αγανακτισμένος μου εἶπε: Μη ξαναπῆς τον δεσπότη πατέρα Θεόκλητο, γιατι εἶναι πατριός, πατέρας μας εἶναι ὁ π. Αυγουστῖνος.  Ὁ π. Αὐγουστῖνος, λοιπόν, ἔλεγε: Γεννηθήκαμε Ὁρθόδοξοι, ἀλλα φοβᾶμαι ὁτι δεν θὰ πεθάνουμε Ορθόδοξοι. Ἐσεῖς π. Χρυσόστομε Τσιρη δεν το σκέπτεσθε αὐτό;
Τί θέλετε νὰ κάνει ακόμα ὁ πατριάρχης για νὰ τὸν ονομάσετε αἰρετικό; Δεν βλέπετε που προσεύχετε με τους φραγκοπαπάδες, με τους ουνῖτες, με τον Πάπα,  με τις δεσποτινες και παπαδῖνες των Προτεσταντων καὶ με ὁποιον διαβολο φανταστεῖτε! Δεν εἶδατε που μοίρασε το κοράνι, ποὺ πάει στο ραμαζανι και στην συναγωγή των Εβραίων, πρᾶγμα που απαγορεύουν οἱ Ἱεροί Κανόνες; Δεν είδατε τι απόφαση έβγαλαν στο συνέδριο της Κρήτης που την ονόμασαν πανορθόδοξη Σύνοδο;
Κατηγορης τον π. Παϊσιο για σχίσμα!
Κάνεις λάθος, την πρώτη σχισματική φατρία στη Φλώρινα την έκανε ο δεσπότης σου ο Θεόκλητος, εναντιον του ἁγίου ιεράρχου π. Αυγουστίνου Καντιώτου. Και επειδή με προκαλείς με τα λόγια σου, θα σου γραψω τα απομαγνητοφωνημένα λόγια του γέροντος, που ανέβασα στο διαδίκτυο το 2009 και έχει ἐνημερωθη γι’ αὐτὰ ο Μητροπολίτης σου. Ἀκουσε λοιπόν·
Ἑκεῖ που ἔχω τελεῖες αναφέρει το όνομα του Θεοκλήτου. Δεν εἶχα βάλει τότε το ὄνομα, γιατί ἤθελα νὰ το καταλάβουν μόνο αὐτοί που γνωριζαν τα γεγονότα.
Τώρα που άδικα κατηγορεῖς τὸν π. Παΐσιο, για τον Ὀρθόδοξο δρόμο που θέλει να βαδίση, διάβασε να μάθης ποιός δημιούργησε σχίσμα στη Μητρόπολη Φλωρίνης και βραβεύτηκε από το σύστημα. Ὁ π. Παϊσιος δεν ἀγωνίζεται για τα ἀμπέλια του και τα χωράφια του, οὔτε για να γίνη δεσπότης, γι᾽ αὐτὸ νὰ κατηγορης ἄλλους. Κατηγόρησε τὸν δεσπότη σου, που τον θεωρεῖς σοῦπερ ἅγιο.
Ἀκουσε λοιπόν τί λέει ὁ π. Αὐγουστῖνος.
Ἔχω και ἄλλα τέτοια αποσπάσματα, που μπορῶ να τ᾽ ἀνεβάσω με τὴ φωνή του Γέροντα.
(27-9-1991) Για την διαίρεση και τις φατρίες, που γινόταν στο ποίμνιό του, ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αὐγουστῖνος, εἶπε·
  • «Σάματι, διαίρεση δεν έκανε και ο Θεόκλητος εδώ πέρα… Kάθονται εκει μέσα και ψι, ψι, ψι, ψι κ.λ.π…. Ότι καλό κάνουμε το βλέπουν με άλλας διόπτρας και ότι κακό κάνουν αυτοί, το εγκρίνουν και το ενισχύουν. Tο βλέπουμε, είναι μία διαίρεσης η οποία με θλίβει συνεχώς. Eίδατε τι είπα προτού ν’ αρχίσω· Επιθυμούσα ένα χέρι Θεού να με αρπάξει και να με πάει σε μια σπηλιά του Aγίου Όρους και να παύσω να σκέπτομαι πλέον και παρακαλώ και εγώ, όπως ο Mέγας Bασίλειος, εξ’ αιτίας αυτής τους την διαγωγή, να μη γίνω μισάνθρωπος. Aυτά λέγει ο Mέγας Bασίλειος. Δεν είναι μικρά η υπόθεσις αυτή. Aυτό είναι συγκλονιστικό».
  • Kαι στις 24-7-1992, σε κύκλο στελεχών λέει· H μείωση των μαθητών, η μείωση των Kατηχητικών Σχολείων είναι αποτέλεσμα μεταξύ των άλλων και της διαιρέσεως που υπάρχει. Nα, τώρα δεν απουσιάζει ο …; E, δεν μπορώ να τον εφέρω, όχι διότι δεν τον αγαπώ, αλλά δεν μας υπήκουσαν αυτοί και διαίρεσαν την Mητρόπολη. Κάποιος πολύ ορθώς είπε· «Διεμερίσαντο τα ιμάτιά μου εαυτοίς και επί τον ιματισμό μου έβαλον κλήρο». Kόμματα – διαιρέσεις· Άλλος να αρπάξει 5, άλλος να αρπάξει 7, άλλος να αρπάξει 8. Δεν υπάρχει πλέον ενότης εν τω Xριστώ. Eνότης είναι ο επίσκοπος(*). Tον επίσκοπο τον αγνοούν, τον έχουν ως σκιά» καὶ ἀπευθυνόμενως σὲ ἐμένα λέει: Eίναι σωστά αυτά Nίκη, εσύ που τα αντιλαμβάνεσαι; (*) Ὁ ἀληθινος ἐπισκοπος, που βαδίζει την οδό των Ἁγίων Πατέρων)
Η πρώτη λοιπόν σχισματική ομάδα προέρχεται από τον δεσπότη σου τον Θεόκλητο και μη κατηγορεῖς ἄλλους γι᾽αὐτό. Αν δεν ξέρεις, να μη γράφης. Δεν θέλω να ἀναφέρω και ἄλλα ἀποδεικτικὰ στοιχεῖα, ἀν ὅμως χρειασθη θα ἐπανέλθω.
Οσο για την αχαριστία και την αγνωμοσύνη στον πνευματικό του πατέρα και Μητροπολιτη που τον σπούδασε, τον τίμησε και τον ανέδειξε, τον κρατοῦσε δίπλα του παρ᾽ὅλο ποὺ τον πίκραινε, μη κατηγορεῖς ἄλλον, ἀλλὰ καὶ πάλι τον Μητροπολίτη σου και τὸ ἰσάξιο πνευματικό του τέκνο, που αγωνίζονταν απο μικρός να γίνη δεσπότης, τον Ιουστῖνο Μπαρδάκα.
Δεν ἔχω τίποτε προσωπικό με τον Μητροπολίτη Θεόκλητο, ἀλλα δὲν μπορῶ νὰ ἀνεχθῶ την ἀδικία και ὅταν με προκαλοῦν γράφω λίγο- λίγο την ιστορία του Γέροντα, που  δεν τὴν ξερει ὁ κόσμος. Τοῦ ἔδωσα ὑπόσχεση και ἐξηγῶ.
Σὲ ἕνα μάθημα ὁ π. Αὐγουστῖνος μᾶς ἔλεγε:
«Aπολογείται ο Παύλος και δεν αφήνει την κατηγορία αναπάντητη. Γι’ αυτό λέω και εγώ. Όταν μία μέρα αποθάνω, όταν κλείσω τους οφθαλμούς μου, να βρεθεί κάποιος, να συγκεντρώσει όλες τις κατηγορίες που είπαν οι εχθροί μου. Nα συγκεντρώσει όλα, όλα όσα είπαν. Θα σχηματίσει ένα βιβλίο με 300-400 σελίδες τα «AντιKαντιωτικά» και μετά θα βρείτε απολογίες. Απολογούμαι σε όλα, προσπαθώ να απολογηθώ σε όλες τις κατηγορίες, που εκτοξεύουν. Kαι ο Παύλος απολογείται, αλλά είναι δυσάρεστο να βρίσκεται κανείς στην ανάγκη, να απολογείται σε ποιους;
Mα καλά βρε παιδί μου, εσύ με ξέρεις τόσα χρόνια, 40-50 χρόνια και με θέτεις υπό κατηγορία; Θα απολογηθώ (Απο τον κύκλο της Αγίας Γραφής στον «Oίκο Xειροτεχνίας», σήμερα, Ι. Μ. Αγίου Αυγουστίνου επισκόπου Ιππώνος, στις 11-1-1991)
Πηρα την εὐλογία τοῦ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ, στις 8/6/1999 ἑπτὰ μῆνες πρὶν ἀπὸ τὴν παραίτησίν του, για νὰ βγάλω το βιβλίο ΥΠΕΡ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑ, ακοῦστε τὸν διάλογο ἀπομαγνητοφωνημένο·
Ἀνδρονίκη Καπλάνογλου· Πάτερ, σ’ ένα κήρυγμά σας είπατε, ότι θέλετε νὰ βγῆ βιβλίο με τίτλο· «ΤΑ ΥΠΕΡ ΚΑΙ TA ΚΑΤΑ»  ή «ΤΑ ΑΝΤΙΚΑΝΤΙΩΤΙΚΑ». Να συγκεντρώσω στοιχεία για να βγεί αυτό το βιβλίο; Επίσκοπος π. Αυγουστίνος: Θα μπορέσεις; Ανδρονίκη Καπλάνογλου· Με την βοήθεια του Θεού, ναί. Έχω πολλά στοιχεία για «TA ΥΠΕΡ», από επισκόπους που μιλούν για εσάς· Από τον Πάφου Γενάδιο, από τον επίσκοπο των Πατάρων της Μικράς Ασίας, που ήταν επίσκοπος στην περιοχή του πατέρα μου, από τον Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιο, και από πάρα πολλούς άλλους. Όσο για «TA ΚΑΤΑ», δεν θα χαρίσω σε κανέναν. Επίσκοπος π. Αυγουστίνος:
Σε θαυμάζω.
Ἔγραφα το βιβλίο: «ΤΑ ΥΠΕΡ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ λίγο-λιγο διαδικτυακά. Το πληροφοροῦνταν ὁ δεσπότης Θεόκλητος και το πνευματικοπαίδι του ὁ Ἰουστῖνος Μπαρδάκας και ἔβαζαν προσωπά ἀγαπητα να με πιέσουν για νὰ τα διαγράψω, ἀλλα δεν ὑπήκουα. Εἶχα εὐλογία ἀπὸ τον Γέροντα π. Αὐγουστίνο και ἐκείνη τηροῦσα. Θὰ βρῆτε πολλὰ στην ιστοσελίδα ἐὰν ψάξετε στις ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ, στὴν δεξιά στηλη τῆς ιστοσελίδος.  Με κατηγορουσαν στα ιερατικά συνέδρια, αλλα εμένα δεν με ενόχλησαν ποτε, δεν με πῆραν ούτε ένα τηλέφωνο για να διαμαρτυρηθουν.
Θὰ σοῦ ἀναφέρω και ἕναν ἀκόμα διάλογο με τον π. Αυγουστῖνο. Ἔγινε  μὲ πρόσωπα που τὰ ξέρεις ἀπὸ τὴν Πτολλεμαϊδα, ρώτησέ τα για να βεβαιωθῆς

ΤΙ ΓΝΩΜΗ ΕΙΧΕ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ

ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΤΟΥ π. ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ ΣΕ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ;
Μια επίσκεψη στο σπίτι που έμενε ο π. Αυγουστίνος, την ημέρα της εκλογής του μητροπολίτου Θεοκλήτου, τα λέει όλα:

    • Ο Γεώργιος Ασανάκης, ο Σωκράτης Βασιλειάδης  και ένας ιερέας, κάτοικοι Πτολεμαϊδος και οι τρείς, πήγαν στη Φλώρινα, στο σπίτι που έμενε ο Γέροντας, μετά την παραίτησίν του, για να πάρουν την ευχή του. Ήταν η ημέρα που εξελέγη ο π. Θεόκλητος Μητροπολίτης Φλωρίνης.
    • Ο Σωκράτης Βασιλειάδης λέει στον π. Αυγουστίνο: Γέροντα, να χαιρόμαστε τον καινούργιο μας δεσπότη.
    • Και ο π. Αυγουστίνος· Σούφρωσε τα χείλη του, κίνησε απαισιόδοξα το δεξί του χέρι, και έβγαλε έναν αναστεναγμό λέγοντας κάτι για το Μοναστήρι του Αγίου Αυγουστίνου.

ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ

Που απαντήσαμε, του π. Χρυσοστόμου Τσίρη
ΗΜΕΡΕΣ ΘΛΙΨΗΣ ΖΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΦΛΩΡΙΝΑ”… ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΤΣΙΡΗΣ


Τετάρτη, 31 Αύγουστος 2016 14:46 | |
Ημέρες θλίψης ζούμε όλοι στην αγωνιστική Φλώρινα, της οποίας οι αγώνες τείνουν να γίνουν η κατάρα της. Η πρώτη σχισματική φατρία, η πρώτη σχισματική ομάδα προέρχεται από τη δικαιοδοσία του όντως Αγίου Φλωρίνης Θεοκλήτου, επενδυμένη με Θεολογία του εν Αγίους Πατρός
ημών Αυγουστίνου Καντιώτου. Από Τη Μονή Αγίου Γρηγορίου Παλαμά και τον Ηγούμενο της Παίσιο Παπαδόπουλο, που ζήλεψε τον ρόλο του μπροστάρη της Ορθοδοξίας!!!Άνθρωποι αγνώμονες, απομονωμένοι, κλεισμένοι σε φανταστικούς κόσμους, βλέπετε εχθρούς, διώκτες, κινδύνους και αιρέσεις. Δεν είστε οι διωγμένοι, είστε οι διώκτες, δεν είστε οι κυνηγημένοι, είστε οι κυνηγοί, δεν είστε οι αντιαιρετικοί, είστε μία αίρεση από μόνοι Σας. Φονιάδες και σύμμαχοι των Τούρκων στην εξολόθρευση του Οικουμενικού Πατριαρχείου….ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ, ΣΤΩΜΕΝ ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ αδελφοί. Έξω από την Εκκλησία, ο θάνατος και όχι η ομολογία, Η Ομολογία βρίσκεται πάνω στην Αγία Τράπεζα, Ευαγγέλιο και Θεία Κοινωνία λέγεται και είναι!!!
Καλή δύναμη Γέροντα Θεόκλητε, στα πολλά προβλήματά σου άλλο ένα και μεγάλο!
π. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΤΣΙΡΗΣ

απο το ιστολογιο Αυγουστινος Καντιωτης

ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Προς τους Αιρετικους Οικουμενιστες και στους Σιαμαιους αδελφους τους, τους Σιγονταροοικουμενιστες: ΕΡΟΙ ΝΑΟΙ: Καλύτερα στάβλοι ή να μαγαρίζονται από τους Οικουμενιστές αιρετικούς. Ιερεύς π. Διονύσιος Ταμπάκης

ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Προς τους Αιρετικους Οικουμενιστες και στους Σιαμαιους αδελφους τους, τους Σιγονταροοικουμενιστες:

Καλύτερα στάβλοι ή να μαγαρίζονται από τους Οικουμενιστές αιρετικούς!

ΙΕΡΟΙ  ΝΑΟΙ: 
Καλύτερα στάβλοι
 ή
 να μαγαρίζονται από τους
Οικουμενιστές αιρετικούς.



Ιερεύς π. Διονύσιος Ταμπάκης

Τελικά η προειδοποίηση Του Θεού, στην Αποκάλυψη, προς τον Επίσκοπο της Εφέσου πραγματοποιήθηκε και μετά από 1800 χρόνια σχεδόν η Εκκλησία της Μ. Ασίας εξορίστηκε και μεταφυτεύθηκε στην παλαιά Ελλάδα.
«τὰ πρῶτα ἔργα ποίησον· εἰ δὲ μή, ἔρχομαί σοι ταχὺ καὶ κινήσω τὴν λυχνίαν σου ἐκ τοῦ τόπου αὐτῆς, ἐὰν μὴ μετανοήσῃς.» (Αποκ. β΄ 5)

 Η αύξηση της ανομίας και της αποστασίας καθώς και το πολυπολιτισμικό περιβάλλον της Μ. Ασίας στις αρχές του 20ου  αιώνα, ειδικά μάλιστα στην Σμύρνη που έδρευαν πολλοί Παπικοί αιρετικοί και Προτεστάντες, έφεραν έναν νέο συγκρητισμό και μία άμβλυνση του Ορθόδοξου ήθους και έτσι ήρθε επακόλουθα  η καταστροφή.
Στην περίπτωση αυτή όπως αποδείχτηκε προτιμά ο Θεός μία Εκκλησία, ένας Ιερός Ναός, με άπαντα τα εν αυτώ, να καταστρέφεται, ή να καίγεται ή ακόμη να μετατρέπεται σε στάβλο παρά να μαγαρίζεται από τον κόπρο της αιρέσεως και της απιστίας.
Διότι οι Ναοί ξαναφτιάχνονται, ψυχές όμως αθάνατες και Εικόνες του Θεού που χάνονται στην αίρεση και στην πλάνη δεν ξαναορθώνονται.
 Άραγε τί μέλλον έχει σήμερα η Εκκλησία μας και οι Ναοί μας στον Ελλαδικό χώρο που παρείσφρυσε με πραξικοπηματικό τρόπο η παναίρεση του Οικουμενισμού;

Ο δυσβάχταχτος ΕΝΦΙΑ και οι λοιπές υπερφορολογήσεις στους Ναούς, οι εκολαπτόμενοι Τζιχαντιστές στην πατρίδα μας που περιμένουν να κάνουν την κίνησή τους, οι αντιεξουσιαστές με τις γνωστές επιθέσεις και βεβηλώσεις των Εκκλησιών και άλλοι, ακονίζουνε ήδη τα μαχαίρια τους…
 Θα αφήσει ο Θεός λοιπόν τους Ναούς να μαγαρίζονται και να βεβηλώνονται από αυτήν την πολυαίρεση της Πανθρησκείας  ή θα επιτρέψει να καταστραφούν, να καούν ή να δημευθούν και να μετατραπούν και πάλι σε σύγχρονους στάβλους (Κλαμπ, Μπαρ, εστιατόρια, γήπεδα, τζαμιά) όπως στην ευρώπη;





Γιναμε πλεον ΕΝΑ μωσαϊκο της ΠΑΝΑΙΡΕΣΗΣ.
Χθεσινοβραδυνος εσπερινος στον Αγιο Μαμα της Κυπρου.
Ο Αιρετικος Μαρωνιτης στην πρωτη θεσι διπλα διπλα με τους "ορθοδοξους" αρχιερεις. 
Μεχρι και την αρτοκλασια ευλογησε ο Μαρωνιτης.
 




ΟΜΟΛΟΓΙΑ: ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ. ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΦΥΤΟ; ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΕΥΛΟΓΕΙ ΚΑΙ ...ΧΑΜΟΓΕΛΑΕΙ; ΑΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΛΑΘΟΣ, ΑΣ ΜΑΣ ΔΙΑΨΕΥΣΗ ΚΑΠΟΙΟΣ. ΚΑΠΟΙΟΣ ...ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΣΙΓΟΝΤΑΡΟΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΘΑ ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΑΝΤ' ΑΥΤΟΥ. =====================

ΟΜΟΛΟΓΙΑ: ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ. ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΦΥΤΟ;

ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΕΥΛΟΓΕΙ ΚΑΙ ...ΧΑΜΟΓΕΛΑΕΙ;

ΑΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΛΑΘΟΣ, ΑΣ ΜΑΣ ΔΙΑΨΕΥΣΗ ΚΑΠΟΙΟΣ.

ΚΑΠΟΙΟΣ ...ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΣΙΓΟΝΤΑΡΟΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΘΑ ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΑΝΤ' ΑΥΤΟΥ.

=====================

 

ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΦΡΑΙΜ ΠΕΙΤΕ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ


     Επειδή πολλές διαφορετικές τοποθετήσεις και  φωνές κρίνουν και μιλούν για τα περί της εν Κρήτη προσφάτης Συνόδου, γεγονός που φέρει τον λαό Του Θεού σε συνειδησιακά και Θεολογικά διλλήματα  πίστεως, θεωρήσαμε σωστό και Ορθόδοξο να συμβουλευτούμε τους Αγιασμένους Γέροντες, Πνευματικούς και Ιερές Μονές που πιστεύουμε ότι έχουν Ορθό Θεολογικό κριτήριο προκειμένου να διαμορφώσουμε την σωστή τοποθέτηση στο προκύψαν αυτό γεγονός της Συνόδου της Κρήτης.
Ήδη έχουμε απευθυνθεί (30η Αυγούστου) στα πνευματικά τέκνα του Αγίου Παϊσίου, ήτοι:
1ον Στο Ι. Ησυχαστήριο Ευαγγ. Ιωάννου του Θεολόγου στην Σουρωτή Θεσσαλονίκης,
2ον Στον Γέροντα Ευθύμιο στην Καψάλα του Αγίου Όρους,
και στις Ι. Μονές
 3ον  Αγίου Αρσενίου Χαλκιδικής και 4ον Τιμίου Προδρόμου Μεταμορφώσεως Χαλκιδικής.
    Πλέον αναφερόμαστε και απευθυνόμαστε και στο Γέροντα Εφραίμ τον Φιλοθεϊτη, άξιο συνεχιστή και θεματοφύλακα του Ορθοδόξου και Ομολογητικού πνεύματος του Οσίου Ιωσήφ του Σπηλαιώτου προκειμένου να μας διαφωτίσει περί του αναφερομένου και σημαντικοτάτου θέματος.
    Σε κάθε περίπτωση που οι παραλήπτες Πατέρες μας απαντούν  θα σας γνωστοποιούμε και τα κείμενα τους προς πληροφόρησή σας.
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' 
1η Σεπτεμβρίου, εορτή του Οσίου Συμεών του στυλίτου,
αρχή της ινδίκτου.
ΟΜΑΔΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 
ΠΡΟΣ  ΓΕΡΟΝΤΑ

ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΝ ΦΙΛΟΘΕΪΤΗ

-ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΡΙΖΟΝΑΣ-
ΘΕΜΑ: Αίτημα για απάντηση δια τα περί της
«εν Κολυμπάρι Αγίας και Μεγάλης Συνόδου»

Οι ιδεολογικές αγκυλώσεις του κ. Ν. Φίλη...

Δελτίου τύπου

Οι ιδεολογικές αγκυλώσεις του κ. Ν. Φίλη
διαλύουν  την Ορθόδοξη Χριστιανική Αγωγή στην Ελλάδα
Με μεγάλη έκπληξη ακούσαμε τις ανακοινώσεις του κ. Ν. Φίλη που αφορούν στο μάθημα των Θρησκευτικών. Η έκπληξή μας οφείλεται στο γεγονός ότι ένας Υπουργός Παιδείας, αντί να στοιχειοθετεί τις πολιτικές αποφάσεις του με τεκμηριωμένα επιχειρήματα, προχωρεί σε συνθηματολογικές ανακοινώσεις που αποκαλύπτουν ένα σαφές επιστημονικό έλλειμμα και μια  διαστρεβλωμένη αντίληψη της πραγματικότητας.
Οι θέσεις της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων (ΠΕΘ) είναι ξεκάθαρες:
1) Ζητήσαμε και ζητάμε ουσιαστικό και υπεύθυνο διάλογο, με όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις ενός τέτοιου διαλόγου. Τέτοιος διάλογος για το μάθημα των Θρησκευτικών, ουδέποτε πραγματοποιήθηκε. Αν ο κ. Φίλης είχε στοιχειώδεις γνώσεις για τις αλλαγές Αναλυτικών Προγραμμάτων, θα ήξερε ότι σε αυτές τις περιπτώσεις ο διάλογος προηγείται, δεν έπεται.
2) Ο Υπουργός Παιδείας, προφανώς ιδεολογικά προκατειλημμένος, συνθηματολογεί και δεν κυριολεκτεί όταν μιλάει για το μάθημα των Θρησκευτικών. Είναι εσφαλμένη, παραπλανητική και δεν έχει καμία σχέση με τη σχολική πραγματικότητα, η αφοριστική διατύπωση του κ. Φίλη, ότι το παρόν μάθημα των Θρησκευτικών είναι «κατηχητικό» και «ομολογιακό». Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται, κατά βάση, για
Ορθόδοξη Χριστιανική Αγωγή με διδακτικές ενότητες και στοιχεία από τις χριστιανικές ομολογίες και τις θρησκείες (στη Β΄ Λυκείου το μάθημα είναι καθαρά θρησκειολογικό).
3) Τα νέα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών που επιθυμεί ο Υπουργός Παιδείας να εφαρμόσει έχουν αποδομηθεί και αποδοκιμασθεί πλήρως από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, από σύμπασα την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους, από υψηλού επιπέδου διεθνή και πανελλήνια επιστημονικά συνέδρια και από έγκριτους και ειδικούς επιστήμονες(παιδαγωγούς, νομικούς, κοινωνιολόγους, πολιτειολόγους, κ.ά.). Αν ο κ. Φίλης γνώριζε τις αξιολογήσεις που έχουν γίνει, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, για  το μοντέλο διδασκαλίας που προωθεί, θα αντιλαμβανόταν γιατί δεν το έχουν υιοθετήσει τα ευρωπαϊκά κράτη που έχουν θρησκειολογικό μάθημα. Επίσης, θα γνώριζε ότι προωθείται από οικονομικά συστήματα αγγλοσαξωνικού τύπου, που δεν συνάδουν με την ιδεολογία ενός κόμματος που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερό.
5) Η εξαγγελία στην αρχή της νέας σχολικής χρονιάς, για βεβιασμένη εφαρμογή των νέων Προγραμμάτων Σπουδών μόνον! για το μάθημα των Θρησκευτικών(γιατί άραγε, δεν εφαρμόζονται τα νέα Προγράμματα Σπουδών και στα υπόλοιπα μαθήματα;), θα δημιουργήσει τεράστια, όχι μόνο θεωρητικά αλλά και πρακτικά προβλήματα στη σχολική ζωή, διδασκομένων και διδασκόντων.
Δηλώνουμε ότι τις ήδη ειλημμένες αποφάσεις του κ. Φίλη για το μάθημα, που βρίσκονται σε ευθεία αντίθεση με τη βούληση της συντριπτικής πλειονοψηφίας του θεολογικού και εκκλησιαστικού κόσμου αλλά και του συνόλου του ελληνικού λαού, καθώς επίσης και του Ελληνικού Συντάγματος, του Εκπαιδευτικού Νόμου 1566/1985, του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος, των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας και των διοικητικών Δικαστηρίων, θα τις αντιπαλέψουμε με κάθε νόμιμο τρόπο.

Το ΔΣ της ΠΕΘ

Όταν ο Τελεβάντος ερωτά σιγονταροΟικουμενιστικά και επιμένει στις κακοδοξίες του!

  
     Ἐπισημάναμε τὶς αἱρετικὲς θέσεις τοῦ μητροπολίτη Φλωρίνης, ὁ ὁποῖος εἶπε ὅτι ἡ Θ. Λειτουργία εἶναι ἄκυρος, ὅταν δὲν μνημονεύεται Ἐπίσκοπος· ὁ κληρικὸς ποὺ κάνει διακοπὴ μνημοσύνου εἶναι αἱρετικός «ἀκέφαλος»· πρέπει νὰ κάνουμε ὑπακοὴ στὸν Πατριάρχη καὶ νὰ τὸν μνημονεύουμε, κι ἂς ἔχουμε διαφορές πίστεως μαζί του, δηλ. ἂς εἶναι αἱρετικός! (ἐδῶ).
    Αὐτὲς οἱ θέσεις, βέβαια, εἶναι αἱρετικές, διότι ἀναιροῦν τὴ διδασκαλία καὶ τὴν πράξη τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι, ὅταν ἐκηρύττετο αἵρεση, διέκοπταν τὸ μνημόσυνο τοῦ Ἐπισκόπου τους, ὅπως τοῦτο ἐπιβεβαιώνει ὁ π. Ἐπιφάνιος (ποὺ τὸν παρουσιάζει ὡς πνευματικό του ὁ Τελεβάντος):
«Ἡ ἀποτείχιση εἶναι, «κανονικὸν δικαίωμα... Οἱ ἱεροὶ Κανόνες παρέχουσι δικαίωμα παύσεως μνημοσύνου τοῦ αἱρετικὰς διδασκαλίας κηρύσσοντος Ἐπισκόπου ἢ Πατριάρχου...  Ἄν τις, χρησιμοποιῶν τὸ δικαίωμα αὐτοῦ, παύσῃ τὸ μνημόσυνον, καλῶς ποιεῖ (π. Ἐπιφάνιου Θεοδωρόπουλου, «Τὰ Δύο Ἄκρα», σελ. 90).
   
   Ἀντί, λοιπόν, ὁ μετα-πατερικὸς Τελεβάντος νὰ ἐλέγξει –ὅπως κάνει σὲ ἄλλες περιπτώσεις Ἐπισκόπων– τὸν μητροπολίτη Φλωρίνης, ἐλέγχει τὸν π. Παΐσιο!!! Δὲν ἐλέγχει τὸν Φλωρίνης γιὰ τὶς τερατώδεις κακοδοξίες του (τερατώδεις γιὰ τὸν διάδοχο τοῦ Καντιώτη, ποὺ εἶχε διακόψει τὸ Μνημόσυνο τοῦ Πατρ. Ἀθηναγόρα!)· τὸ σκοτισμένο μυαλό του δὲν διερωτᾶται —ἄρα ἐκεῖνο τὸ διάστημα ἦσαν ἄκυρα τὰ μυστήρια στὴ μητρόπολη Φλωρίνης; Ἀλλὰ ἐπιμένει νὰ ὑποστηρίζει τὶς μετα-πατερικὲς θέσεις τῶν «ἀντι-Οἰκουμενιστῶν», καὶ σπεύδει νὰ ἐλέγξει τὸν π. Παΐσιο ποὺ ἀποτειχίστηκε ἀπὸ τὴν αἵρεση, μετὰ τῆς ὁποίας κοινωνεῖ ὁ Φλωρίνης Θεόκλητος· ὁ ὁποῖος, μάλιστα, φτάνει στὴν κατάντια νὰ χρησιμοποιεῖ –στὸ συγκεκριμένο κήρυγμά του– ἐπιχειρήματα τοῦ μεγάλου αἱρετικοῦ Ζηζιούλα, γιὰ νὰ δικαιώσει τὴν στάση του ἀπέναντι στὸν αἱρετικὸ Πατριάρχη!!!

   Αὐτὴ εἶναι ἡ «ὀρθοδοξία» τοῦ Τελεβάντου καὶ τῶν ἄλλων «ἀντι-Οἰκουμενιστῶν», οἱ ὁποῖοι σιωποῦν, παρότι μαθεύτηκε ὅτι κινοῦνται οἱ διαδικασίες καθαιρέσως τοῦ π. Παϊσίου!

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2016

Η Συμπροσευχή του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού (Μέρος α') Κεσίδης Κων/νος

Περί της "συμπροσευχής" του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού


Η Συμπροσευχή του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού
(Μέρος α')
      Σεβαστοί και άγιοι Πατέρες και μητέρες, τιμιώτατοι αδελφοί, στο παρόν κείμενο θα ασχοληθούμε με «παραβάσεις» ή «αντικανονικές» ενέργειες ενός αγίου. Κάποιοι από άγνοια (;) χρησιμοποιούν ως επιχειρήματα ενέργειες αγίων, οι οποίες φαίνονται ή και είναι αντικανονικές, ώστε να εδραιώσουν Πατερικά τις θεωρίες τους. Εμείς στο προκείμενο θα ασχοληθούμε ειδικώς με έναν συγκεκριμένο άγιο και με χρήση του παραδείγματός του θα αναφερθούμε και σε όλες τις υπόλοιπες παρόμοιες επικαλούμενες ενέργειες αγίων, με σκοπό την άντληση ενιαίου συμπεράσματος. Η επεξεργασία του θέματος θα είναι εκτενής και γι’ αυτό θα προτιμήσομε την ανά τμήματα δημοσίευσή της.
Ένα από τα επιχειρήματα (κυρίως Οικουμενιστών), που επίμονα παραθέτουν είναι: «Γιατί διαμαρτύρεσθε για τις συμπροσευχές του Παναγιωτάτου, αφού και αυτός ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, που τόσο επικαλείσθε, συμπροσευχήθηκε με τους Λατίνους στην εναρκτήρια τελετή της συνόδου Φερράρας - Φλωρεντίας»;[i]. Τα δεδομένα του γεγονότος είναι δύο: Ότι ο Άγιός μας ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗΘΗΚΕ, και ότι η Εκκλησία, οι Ιεροί Κανόνες, δηλαδή το Άγιο Πνεύμα, ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ τις συμπροσευχές με τους αιρετικούς. Από την αξιολόγηση των δεδομένων αυτών, δύο συμπεράσματα δύνανται
να εξαχθούν: Ή ότι ο Άγιός μας έκανε λάθος (όπως είναι γνωστό, οι Άγιοι δεν είναι αλάθητοι, υποπίπτουν και αυτοί σε λάθη, σπάνιες δε φορές και σε εκ προσκαίρου πλάνης εσφαλμένες θεολογικώς απόψεις· βλ. Αγίου Γρηγορίου Νύσσης, περί Ωριγενισμού κ.α.). Δεύτερον, ότι δεν έπραξε λάθος, αλλά θεόπνευστη ενέργεια, θεοκίνητη, δηλαδή με την φώτιση του Αγίου Πνεύματος και παρακίνηση Αυτού. Τι από τα δύο ισχύει, θα δούμε παρακάτω. Σύμφωνα με τα παραπάνω, δέον να δεχθούμε ή ότι ο Άγιος είναι παραβάτης των κανόνων ή ότι ενήργησε θεοπνεύστως. Οι Άγιοί μας γίνονται φαινομενικά παραβάτες των κανόνων (στην περίπτωση που αυτό γίνεται θεοπνεύστως), σε σπανιότατες περιπτώσεις, κατά συγκατάβαση, με αποδέκτες συγκεκριμένους ανθρώπους, στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο και για συγκεκριμένους λόγους και σκοπούς, ΠΑΝΤΑ σε ακραίες, σπάνιες, περιπτώσεις. Αυτό σημαίνει, ότι δεν δυνάμεθα αυτές τις ακραίες εξαιρέσεις να τις καταστήσουμε κανόνα της Εκκλησίας μας και αυτό διδάσκει ο Άγιος Νικόδημος: «Η οικονομία, οπού προς καιρόν εμεταχειρίσθησάν τινες πατέρες, ούτε νόμος ούτε παράδειγμα δύναται να νομισθή»[ii]. Ο Άγιος είναι σαφέστατος: Ούτε νόμος ούτε παράδειγμα δύναται να νομισθή!!! Και μόνο από αυτό, καταρρίπτεται το επιχείρημα των Οικουμενιστών.

ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Δηλαδη κυριοι Σωτηρικοι αυτο που υπεγραφη δεν ειναι διακηρυξι της Οικουμενιστικης Παναιρεσεως; Η ανακηρυξι των Παμπαλαιων Αιρεσεων ως Εκκλησιων, τι ειναι; Κριμα και εμεις νομιζαμε οτι σας εμεινε εστω και ενα ιχνος Ορθοδοξιας, μα εσεις ειστε τελειως αποχρωματισμενοι και ξεφτισμενοι. Κριμα και καποιο φεγγαρι περασαμε απο τα κατηχητικα σας, αλλα τοτε υπηρχε καποιος Λεωνιδας Διαμαντοπουλος και καποιος Βασιλειος Παπαγιαννης. Σημερα τι υπαρχει;

ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Δηλαδη κυριοι Σωτηρικοι αυτο που υπεγραφη δεν ειναι διακηρυξι της Οικουμενιστικης Παναιρεσεως; Η ανακηρυξι των Παμπαλαιων Αιρεσεων ως Εκκλησιων, τι ειναι; Κριμα και εμεις νομιζαμε οτι σας εμεινε εστω και ενα ιχνος Ορθοδοξιας, μα εσεις ειστε τελειως αποχρωματισμενοι και ξεφτισμενοι. Κριμα και καποιο φεγγαρι περασαμε απο τα κατηχητικα σας, αλλα τοτε υπηρχε καποιος Λεωνιδας Διαμαντοπουλος και καποιος Βασιλειος Παπαγιαννης. Σημερα τι υπαρχει;


Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ...

Του ορθόδοξου περιοδικού “Ο ΣΩΤΗΡ”
=====

Ἡ ὀνομαζόμενη «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος» τῆς Ὀρθοδοξίας συνεκλήθη καὶ συνεδρίασε στὴν Κρήτη τὴν ἑβδομάδα τῆς Πεντηκοστῆς (18-26 Ἰουνίου 2016).
   
Δύο μῆνες μετά, κρίνοντας μὲ νηφαλιότητα τὸ ὅλο ἐγχείρημα, μποροῦμε νὰ καταλήξουμε στὶς ἑξῆς παρατηρήσεις γιὰ τὴν ἀμφιλεγόμενη «Σύνοδο»:

   
Ἕνα πρῶτο ἐρώτημα ἀφορᾶ στὴν ἴδια τὴ φύση τῆς Συνόδου: Ἦταν πράγματι Σύνοδος; Τὸ ἐρώτημα εἶναι καίριο. Διότι κατὰ τὴ σύγκλησή της καὶ τὶς ἐργασίες της, μὲ τὴν καθιέρωση νὰ ψηφίζουν μόνο οἱ Προκαθήμενοι καταλύθηκε οὐσιαστικὰ ἡ ἔννοια τῆς συνοδικότητας. Ἦταν περισσότερο, ὅπως παρετήρησε ὁ Ἐπίσκοπος τῆς ἐπισκοπῆς Μπάτσκας τοῦ Πατριαρχείου τῆς Σερβίας Εἰρηναῖος (Μπούλοβιτς), μιὰ «Σύναξις Προκαθημένων», ἡ ὁποία μάλιστα «ἐνεργεῖ ἐμπράκτως ὡς συλλογικός τις πάπας».
   
Τὴν προβληματικότητα τὴν ἀναγνώρισαν καὶ ἔνθερμοι ὑποστηρικτὲς τῆς «Συνόδου». Ἔτσι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας στὴν ὁμιλία του κατὰ τὴν ἐναρκτήρια συνεδρίαση τῆς «Συνόδου», ἀπαντώντας στοὺς ἐπικριτές της, εἶπε ὅτι αὐτὴ ἀποτελεῖ «ἰδιαιτερότητα... δὲν εἶναι ἕνα ἀκριβὲς ἀντίγραφο τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων... εἶναι κάτι ἰδιαίτερο».
   
Πιὸ ξεκάθαρα ὁ καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης κ. Χρυσόστομος Σταμούλης, ἀναφερόμενος στὶς καινοτομίες της, τὴ λεγόμενη «ἀρχὴ τῆς ὁμοφωνίας» καὶ τὴν καθιέρωση τῆς «μίας ψήφου ἀνὰ Ἐκκλησία», εἶπε πρὶν τὴ σύγκλησή της τὰ ἑξῆς: «Ὄντως, ἡ συγκεκριμένη διαδικασία εἶναι ἀμάρτυρη ἐντὸς τῆς ἱστορίας τῆς Ἐκκλησίας. Ὄντως φαίνεται νὰ ἀγνοεῖται τὸ ἱστορικὸ κεκτημένο ποὺ θέλει τὸν κάθε ἐπίσκοπο νὰ ἔχει μία ψῆφο. Ὄντως φαίνεται νὰ ἀντικαθίσταται ὁ ἐπίσκοπος ἀπὸ τὸν πρῶτο καὶ νὰ ὑποχωρεῖ ἡ ἰδιαιτερότητα τοῦ προσώπου γιὰ χάρη τοῦ καθόλου τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας. Νὰ χάνεται στ᾿ ἀλήθεια ‘‘ἡ ἑνότητα ἐν τῇ ποικιλίᾳ’’. Ἢ, ἀκόμη πιὸ σκληρά, ἡ υἱοθέτηση τῆς μίας ψήφου νὰ ἀποτελεῖ τὸν "θρίαμβο τοῦ ἀτομοκεντρικοῦ τύπου τῶν ‘‘συμβάσεων’’". Καὶ δὲν χωράει καμία ἀμφιβολία πὼς σὲ ὅλα τὰ παραπάνω θὰ μπορούσαμε νὰ προσθέσουμε καὶ ἄλλα. Νὰ ποῦμε γιὰ παράδειγμα ὅτι μὲ τὴν ἀποδοχὴ τῆς ὁμοφωνίας, ἀλλὰ καὶ τῆς μίας ψήφου ἡττᾶται ἡ Ἐκκλησιολογία τῆς συνοδικότητας, βιάζεται ἡ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καὶ περιθωριοποιεῖται ἡ ἴδια ἡ ζωή».
   
Ὁ κ. Σταμούλης ὅμως σωστὰ ἐπισημαίνει καὶ ἕνα ἀκόμη σημεῖο ἐξίσου προβληματικό: Τὸ ὅτι ἡ «Σύνοδος», ἔτσι ὅπως προετοιμάστηκε, ἦταν ἀποκομμένη ἀπὸ τὸν λαό. Εἶπε: «Ἐὰν διαπιστώνεται, λοιπόν, ἕνα ἔλλειμμα, αὐτὸ βρίσκεται στὴν ἐνημέρωση τῆς βάσης, στὴν ἐνημέρωση τῶν λαϊκῶν, ἀλλὰ καὶ τῶν κληρικῶν, τόσο τῶν δύο πρώτων βαθμίδων, ὅσο καὶ τῶν ἐπισκόπων τῶν τοπικῶν Ἐκκλησιῶν. Φαίνεται ἔτσι νὰ λησμονεῖται ἢ νὰ παραθεωρεῖται πὼς ‘‘ἡ Σύνοδος δὲν συνέρχεται γιὰ τὸν ἑαυτό της· συνέρχεται γιὰ ὅλο τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ, γιὰ ὅλο τὸν κόσμο’’, καθὼς "“εἶναι ἐκ τοῦ σώματος”, “ἐν τῷ σώματι”, “διὰ τὸ σῶμα”". Ὡς ἐκ τούτου, οἱ ἐνστάσεις οἱ ὁποῖες καὶ ἐδῶ διατυπώθηκαν ἀπὸ μέλη τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας δὲν εἶναι χωρὶς ἔρεισμα». [Βλ. Χρυσόστομου Σταμούλη, «Ἡ λειτουργία τῆς ὁμοφωνίας καὶ ἡ ποιητικὴ τῆς ἑνότητας». Εἰσήγηση στὸ Συνέδριο «Πρὸς τὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο» (3-5 Δεκεμβρίου 2015)].
   

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου